(இ - ள்.) ஊரும் நாடும் நீண் மலைகளும் கானமும் உழன்றே -
ஊர்களிலும் நாடுகளிலும் நீண்ட மலைகளிலும் காடுகளிலும் வருந்தி,
யார் உன்னோடு இழுப்புண்பவர் - யார் உன்னோடு இழுபட்டுத் துன்பம்
அடைபவர், அவதி யார் இடுவார் - காலக் கெடு யார் கொடுப்பார்,
சோரம் உள்ள நீ கூறும் அப்பொருள்தனைச் சொரிந்து பேரடா -
திருட்டுத்தன்மையுள்ள நீ கூறுகின்ற அப்பொருளைக் கொண்டு வந்து
கொட்டிவிட்டுப் பெயர்ந்து செல்வாயடா, உனைத் தடுத்தனன் பேர்கலை
என்றான் - அதற்குமுன் இவ்விடம்விட்டு நீ பெயர்ந்து செல்ல வேண்டா
உன்னைத் தடுத்திருக்கின்றேன் என முனிவன் கூறினான்.

     "சோரம் உள்ள நீ" என்றதனால் உன் சொல்லில் நம்பிக்கை
இல்லை என்று முனிவர் தடுத்தனர் என்பது. நான் கேட்ட பின்பு
ஒவ்வொரு பொருளையும் கொடுக்கிறாய் : நீயே யுணர்ந்து கொடுத்திலை;
அதனாற் கள்ளமனமுடையவன் என்ற கருத்தைப் புலப்படுத்தியது
சோரமுள்ள நீ என்றது.
                                                    (99)

 

718.	பக்க நோக்கிலன் பார்மிசை விழுந்தடி பூண்டு கக்கல் வந்திட மிடற்றினை ஒடுக்கும்அக் கதைபோல் விக்க லும்பொரு மலும்மிசை மிசைஎழ விரிநீர் உக்க கண்ணன்வா யூறுநீர் வற்றிட உரைப்பான்.

     (இ - ள்.) பக்கம் நோக்கிலன் - மன்னன் பக்கம் எங்கும் பார்க்க
வில்லை, பார்மிசை விழுந்து அடி பூண்டு - பூமியின்மேல் விழுந்து
முனிவருடைய திருவடிகளை வணங்கி, கக்கல் வந்திட மிடற்றினை
ஒடுக்கும் அக்கதைபோல் - ஒருவனுக்குக் கக்கல் வந்தபோது அவன்
கழுத்தினைப் பிடித்து நெரித்த அத்தன்மைபோல், விக்கலும் பொருமலும்
மிசை மிசை எழ - விக்குதலும் பொருமுதலும் மேலே மேலே உண்டாக,
விரி நீர் உக்க கண்ணன் - மிகுந்த நீர் சிந்துகின்ற கண்களை
யுடையவனாய், வாய் ஊறும் நீர் வற்றிட உரைப்பான் - வாயிலிருந்து
ஊறுகின்ற நீர் வற்றிப்போகும்படி உரைக்கத் தொடங்கினான்.

     கக்கல் - வாந்தி எடுத்தல்; இருமலும் ஆம். கவலையால் வாய் நீர்
வற்றிட நின்றான். பெருமூச்சும் விக்கலும் மேன்மேலும் வரச்
சொல்வதொன்று மறியாமற் சோர்ந்து கண்ணீர் ஒழுக உரைக்கின்றான்
மன்னன்.
                                                   (100)

 

719.	இழைத்த தீவினை பொறுத்தனன் அரசுதா என்னத் தழைத்த அன்பொடு தந்துயா னகன் றிடும்காலை அழைத்த நீஎனக் கவதி யிட்டாள்விடி லைய பிழைத்தி லன்இதோர் பெரும்புகழ் பெறுதிஎன் றிரந்தான்.

    (இ - ள்.) இழைத்த தீவினை பொறுத்தனன் - நீ எனக்குச் செய்த
துன்பங்களையெல்லாம் பொறுத்துக்கொண்டேன், அரசு தா என்னத்
தழைத்த அன்பொடு தந்து யான் அகன்றிடும் காலை - அரசாட்சியை
எனக்குக் கொடுத்துவிடு என்று நீ கேட்டபோது மிகுந்த அன்போடு
கொடுத்துவிட்டு யான் விலகிச்செல்லும்போது, அழைத்த நீ - என்னை
மீளவும் அழைத்த நீ, எனக்கு அவதியிட்டு ஆள் விடில் - எனக்கு ஓர்
அளவுகாலம் கொடுத்து