தீத்தெய்வங் கூறல்
888.	கற்பினின் மிக்கவள் கன்னி நன்னெறிப் பொற்பினன் மன்னன்யான் சுடவும் போதிலேன் வெற்பினின் றருந்தவ வெளிஅ டக்கிநின் சொற்படி மறுக்கிலேன் சுடுவன்யா னென்றான்.

     (இ - ள்.) அருந்தவ - அருந்தவம் செய்த முனிவரே!, கன்னி
கற்பினின் மிக்கவள் - கன்னியாகிய சந்திரமதி கற்பிலே சிறந்தவள்,
மன்னன் நன்னெறிப் பொற்பினன் - அரசன் நல்ல வழியாகிய
அழகுடையவன், யான் சுடவும் போதிலேன் - ஆதலால் யான் அவர்களைச்
சுடப் போதுமான ஆற்றல் இல்லாதவன், நின் சொற்படி மறுக்கிலேன் -
ஆதலால் உன் சொற்படி நான் மறுக்காதவனாய், வெற்பின் நின்று வெளி
அடக்கி யான் சுடுவன் என்றான் - மலையின் நின்று வெளியிடத்தை
அடக்கி யான் சுடுவேன் என்றான்.

     கற்புநெறி மங்கையரையும் நன்னெறி மன்னனையும் சுட்டுத்
துன்புறுத்தும் ஆற்றல் எனக்கு இல்லை என்பது விளங்க, 'நான் சுடவும்
போதிலென்' என்றான். 'நின் சொல்லை மறுக்கும் ஆற்றலும் இல்லேன்;
ஆதலாற் செல்வேன்' என்றான் தீக்கடவுள்.
                                                   (136)

 

889.	இவ்வகை கேட்டபின் முனிவன் ஏகினான் அவ்வழி நீங்கியே அகல எய்திட வெவ்வழன் மறித்தினி திருக்க வேந்தனும் நவ்வியன் னாளுடன் நடந்து போயினான்.

       (இ - ள்.) இவ்வகைகேட்டபின் முனிவன் ஏகினான் - இவ்விதம்
நெருப்புக்கடவுள் கூறியதைக் கேட்டவுடன் முனிவன் சென்றான், அவ்வழி
நீங்கியே அகல எய்திட - அந்த இடத்தைவிட்டு நீங்கி அகன்று சென்று,
வெவ் வழல் மறித்து இனிது இருக்க - கொடிய நெருப்பாகிய கடவுள்
வழிமறித்துக்கொண்டு இனிதாக இருந்தபோது, வேந்தனும் நவ்வி
அன்னாளுடன் நடந்து போயினான் - மன்னனும் மான்போன்ற கண்களை
உடைய சந்திரமதியுடன் நடந்து அவ்வழியிற் சென்றான்.

     இவர்கள் செல்லும் வழியில் தீக்கடவுள் சென்று வழிமறித்து
நின்றான். மன்னன் முதலிய எல்லாரும் அவ்வழியே சென்றார்கள்.
                                                   (137)

 

890.	வெறிகமழ் சோலையும் வெற்பும் வெண்டிரை எறிபுனற் பொய்கையும் நீங்கி ஏகியே செறிகழை வனத்திடைச் செல்லச் சேணிடைப் பொறிகளும் கரும்பெரும் புகையும் தோன்றின.

     (இ - ள்.) வெறி கமழ் சோலையும் வெற்பும் வெண் திரை எறி
புனல் பொய்கையும் நீங்கி ஏகியே - மணம் வீசும் சோலைகளும்
மலைகளும் வெண்மையான அலைவீசுகின்ற நீர் நிறைந்த குளமும் கடந்து
விலகிச் சென்று, செறி கழை வனத்திடைச் செல்ல - நெருங்கிய மூங்கிற்