[அரிச்சந்திரன் காசியை யடைதலும், ஆங்கு நிகழுஞ்
                   செயல்களும் இதிற் கூறப்படும்.]

 

	அறுசீர்க்கழி நெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
907.	மாவெலா மரிகள் பாட மகிழ்ந்துநல் வாச மன்னும் பூவெலாம் செழுந்தே னல்கப் பூவையும் கிளியும் ஓதும் பாவெலாம் உருகக் கேட்டுப் பலகனிப் பரிசில் நல்கிக் காவெலாம் தலைஅ சைக்கும் காசிநாட் டியல்பு சொல்வாம்.

       (இ - ள்.) மா எலாம் அரிகள் பாட - வயல்களில் எல்லாம்
வண்டுகள் பாடவும், மகிழ்ந்து நல் வாசம் மன்னும் பூவெலாம் செழுந்தேன்
நல்க - மகிழ்ந்து நல்ல வாசனை பொருந்திய பூக்களெல்லாம் செழுமையான
தேனைக் கொடுக்கவும், பூவையும் கிளியும் ஓதும் பா எலாம் உருகக்
கேட்டு - நாகணவாய்ப் புட்களும் கிளிகளும் பாடுகின்ற
பாக்களையெல்லாம் மனம் உருகக் கேட்டு, பல கனி பரிசில் நல்கி - பல
பழங்களாகிய பரிசிலைக் கொடுத்து, கா எலாம் தலை அசைக்கும் -
சோலைகள் எல்லாம் தலை அசைக்கின்ற, காசி நாட்டு இயல்பு சொல்வாம்
- காசிநாட்டின் இயல்பைச் சொல்லுவாம்.

     வண்டுகள் பாடப் பூக்கள் தேன் நல்குவதாகவும், பூவையும் கிளியும்
பாடச் சோலைகள் கனி நல்கித் தலை அசைப்பதாகவும் குறித்தலால் இது
தற்குறிப்பேற்ற வணியாகும்.
                                                     (1)

 

908.	தேவியும் கோவும் எய்தத் திகழ்செழுங் கமலப் போதும் காலியும் குமுதப் போதும் காமர்செங் கிடையும் தண்ணீர் வாவியும் காட்ட மாதர் வதனமும் காட்ட வண்டாம் பாவியும் ஈதே தென்று பரதவித் துழலு மன்னோ.

     (இ - ள்.) தேவியும் கோவும் எய்த - சந்திரமதியாகிய தேவியும்
அரிச்சந்திரனும் சென்றபோது, திகழ் செழும் கமலப் போதும் -
விளங்குகின்ற செழுமையான தாமரை மலரையும், காவியும் குமுதப் போதும்
காமர் செங்கிடையும் - நீலமலர்களையும் அல்லிமலரையும் அழகிய சிவந்த
நெட்டியையும், தண்ணீர் வாவியும் காட்ட - நீர் நிறைந்த குளமும் காட்ட,
மாதர் வதனமும் காட்ட - பெண்களின் முகங்களையும்காட்ட, வண்டாம்
பாவியும் ஈது ஏது என்று பரதவித்து உழலும் மன்னோ - வண்டு என்னும்
பாவியும் இவற்றில் எவை உண்மையானவை என்று வருந்திப் பரதவித்துத் திரிகின்றன.