1151.

வாயெலாம் யாக மரமெலாம் யூபம்    வானெலாம் ஆகுதித் தூமம் தீயெலாம் முத்தீ திசையெலாம் தருப்பை    தீப்படு விறகெலாஞ் சமிதை பேயெலாம் முனிவோர் பேச்செலாம் வேதம்    பிணமெலாம் அதற்கமை பசுக்கள் ஆயவா றெல்லாம் நோக்கினான் தொல்லை    அமைந்ததே ஈதென அமைந்தான்.

      (இ - ள்.) வாய் எல்லாம் யாகம் - அவ்விடங்கள் எல்லாம்
வேள்வி நிலையங்கள், மரமெல்லாம் யூபம் - அங்குள்ள மரங்களெல்லாம்
வேள்வித் தூண்கள், வானெலாம் ஆகுதித் தூமம் - வானம் முழுவதும்
வேள்வி செய்யும் புகை, தீயெல்லாம் முத்தீ - அங்குள்ள
நெருப்பெல்லாம் வேள்வி செய்கின்ற (ஆகவனீயம், காருகபத்தியம்,
தென்றிசையங்கி என்னும்) மூவகை நெருப்புகள், திசை எலாம் தருப்பை
- நான்கு திசைகளிலும் தருப்பைப் புற்கள், தீப் படு விறகெலாம் சமிதை
- அங்கு நெருப்பு மூட்டுகிற விறகுகள் எல்லாம் சமித்துகள், பேயெலாம்
முனிவோர் - அங்கு வாழும் பேய்களெல்லாம் முனிவர்கள், பேச்சு
எலாம் வேதம் - அங்குப் பேசப்படும் மொழிகளெல்லாம் மறை
மொழிகள், பிணமெலாம் அதற்கு அமை பசுக்கள் - பிணங்களெல்லாம்
அவ் வேள்விக்கு ஏற்ற பசுக்களாம், ஆய வாறு எல்லாம் நோக்கினான்
- அங்ஙனம் அமைந்தவற்றையெல்லாம் மன்னன் பார்த்தான், தொல்லை
அமைந்ததே ஈது என அமைந்தான் - இந்த வேள்விச்சாலை முன்னரே
அமைந்ததுதான் என்று மனத்தில் எண்ணினான்.

     அரிச்சந்திரன் சுடுகாடு முழுவதும் வேள்விச்சாலையாகத் தோன்றக்
கண்டான். 'முன்னர் வேள்விச்சாலையாய் இருந்த இடந்தான்போலும்!
நமக்காகச் சுடலையாக்கி எமன் காத்திருந்தான்போலும்!' என்று
கருத்துட்கொண்டான்.
                                                    (39)

 

	சிவபெருமான் அரிச்சந்திரனுக்கு ஆணையிடல்
1152.	ஆங்கவன் தன்னைப் பாங்குடன் நோக்கி    அரசநீ அயோத்தியின் அணுகித் தீங்கற மகுடஞ் சூட்டிஇம் முனிவன்    செய்தவம் பாதியும் கொண்டு வாங்குநீர் உலகம் பொதுவறப் புரந்து    வருதியெம் பதத்தினில் என்னாத் தேங்கமழ் சடையான் திருவுள மகிழ்ந்து    தேவர்கோ மாற்குரை செய்வான்.

       (இ - ள்.) தேம் கமழ் சடையான் திருவுளம் மகிழ்ந்து - தேன்
மணம் வீசுகின்ற சடையினையுடைய சிவபெருமான் மனம் மகிழ்ந்து,
ஆங்கு அவன் தன்னைப் பாங்குடன் நோக்கி - ஆங்கு அம் மன்னனை
விருப்பத்துடன்