சத்த தானப் படலம்

கலிநிலைத் துறை

     சாத்திரங்கள் கற்று வல்ல வியாச முனிவரரை அடிமை கொண்டு
அருளைச் சார்ந்தவரைக் காத்த பெருமான் கருணைத் திறத்தை இதுவரை
உறுதி பெற உரை செய்தேம். உயர்வு கூறற்கரிய மஞ்சள் நதிக் கரையில்
முனிவரர் எழுவர் ‘எந்தையே சோத்தம்’ எனத் துதித்தற்கிடனாகிய
ஏழிடங்களில் இறைவன் எழுந்தருளிய பேற்றினைச் சொல்வாம்.

     சோத்தம்-இழிந்தோர் செய்யும் அஞ்சலி.

     அத்திரி, குச்சன், வசிட்டன், அருளுடைய பிருகு, பாசப்பொருள்களின்
உவர்த்து நீங்கி உயர்ந்த கௌதமர், காசிபர், அங்கிரா எனப் பெயரிய
உண்மைத் தவமுனிவரர் எழுவரும் பனி சூழ்ந்த இமயமலையின் மேல்
முற்காலத்து உத்தமமான அரிய தவத்தைச் செய்யும்பொழுது,

     பனி சூழ்தலின் இமயகிரி என்றாயது; இமம்-பனி.

     பிரமன் அவர் முன் தோன்றி நீவிர் விரும்பிய பொருளைக் கூறுமின்
என்ற அளவிலே எதிர் வணங்கிப் பரவிய இருளைத் துரத்தி விளக்கொளியை
வீசி எழுகின்ற சூரியனைப் போல மிக உயர்ந்த தோற்றமுடைய தவத்தினுக்கு
வேந்தர்கள் விளம்புதலுற்றனர்.