3. உகுதுப் போர்ப் படலம்

அபாசுபியான் வஞ்சகம் வளர்த்தான்

நஞ்சினும் கொடிய தாக நாவுள அபாசு பீயான்
வெஞ்சினம் கொண்டு தன்னை விழைந்தமக் காவின் மக்கள்
பஞ்செனும் நெஞ்சம் மேவிப் பக்கத்தில் சூழ்ந்திருக்க
வஞ்சினத் தீச்சொல் வீசி வளர்த்தனன் பகைமைத் தீயே! 1

மக்கா மக்களே விழிப்படையுங்கள்

மக்காவில் வாழ்கின் றோரே! மகம்மது தீமை வெல்ல
முக்காலும் முயற்சி செய்தும் முடியாமல் தவிப்புக் கொண்டோம்;
அக்காலம் பதுறுப் போரில் அருமானம் இழந்து போனோம்
இக்காலம் பழியைப் போக்க எல்லாரும் முயல வேண்டும். 2

இவன் புதுப்பிறப்பு எடுத்தவனோ?

ஈராக்கில் ஈட்டி வந்த இரும்பொருள் கவர்ந்து கொண்டான்
கூராக்கிக் படைக் கலன்கள் கொண்டுபோர் செய்து வென்றான்
சீராக்கி வைத்த நந்தம் செழுமரபெல்லாம் தீய்த்தான்
போராக்கித் தழைப்பதற்கே புதுப்பிறப் பெடுத்திட்டானோ? 3

உணர்ச்சித் தீ ஏற்றினான்

பல்லோராய் இருந்தும் கூடப் பயனில்லை வீரம் பேசும்
சொல்லோராய் வாழ்ந்து கெட்டோம் சுரணைஇல் லாமல்போனால்
வல்லோராய்ப் பகைவர் வாழ வளமெல்லாம் இழந்து போவோம்
எல்லோரும் எழுக” என்றே ஏற்றினான் உணர்ச்சித் தீயே! 4

வாய்மையைத் தூற்றினார்

எந்தையாம் அபூசகுல்மேல் இயம்புவேன் ஆணை” என்றே
தந்தையை இழந்த மைந்தன் தகாஇகு ரிமா எழுந்தான்;
சிந்தையில் நலமில்லாமல் செப்பிடும் “கலப்பின்” மைந்தன்
வந்தனன் “உபை” என் பான்நல் வாய்மையைத் தூற்று தற்கே! 5