"முன்னம் உனைப்பிரிந்து
மேல்நாடு மேவினவன்
அன்னவன் புத்திரிநான்
அத்தைநீ சித்தம்" என்றாள். 5"நெஞ்சம் கலங்காதே
நீயெதற்கும் அஞ்சாதே
தஞ்சம் உனக்கிருப்பேன்
தையலே மெய்யிதுகாண்;
கொஞ்சம் இளமையினில்
குறையுனக்கு வந்ததென்ன?
பஞ்சை எனத்தனியே
பட்டணத்தை விட்டுவந்தாய்
வஞ்சி இளங்கொடியே
வந்துபசி யாறுகஎன்"றேன். 6 சற்றுத் தலைநிமர்ந்தாள்
தையலவள் புன்சிரிப்பை
உள்ள முகத்தினொடும்
உள்ளம் குளிர்ந்தவள்போல்
சுற்றி அயல்பார்த்துச்
சொன்னபடி என்னுடனே
முற்றம் அதனைவிட்டு
முன்கட்டில் வந்துநின்று
தத்தியதன் மேல்நடக்கத்
தயங்கினவள் போலநின்றான். 7 "தாவில்லை உள்ளேநீ
தாராள மாய்வரலாம்
வா"என்று சொன்னவுடன்
வல்லியவள் மெல்லவந்தாள்;
தூவெள்ளை யானஅவள்
துணியும் அணியிழந்தும் |