இதன் முன் தென்னிந்தியாவின் பூர்வ தமிழ் மக்கள் பயின்று வந்த இசைத்தமிழில் வழங்கி வந்த சுருதி முறையையும் அவர்கள் கிரக மாற்றுவதினால் உண்டாகும் வலமுறை திரிந்த பாலைகளையும் இடமுறை திரிந்த பாலைகளையும் அவை ஒவ்வொன்றில் பிறக்கும் பண்களையும் மருதம், குறிஞ்சி, நெய்தல், பாலை என்னும் யாழ் வகைகளையும் அவைகளில் பிறக்கும் அகநிலை, புறநிலை, அருகியல், பெருகியல் என்னும் நாலு ஜாதிகளையும் அவைகளின் அலகு முறைகளையும் பார்த்தோம்.

இவ்வளவு விஸ்தாரமான இசைத் தமிழின் இயல்புக்கிணங்க. யாழ்கள் அமைத்து அவைகளில் நாற்பத்தொன்பது விதமான அழகு தோன்றப் பாடிக் கொண்டிருந்தார்களென்றும் இன்னின்ன தாளங்களில் அமைத்துப் பாடினார்களென்றும் பாடிய பாடலுக்கிணங்க தாள அமைதி மிக விரிவாய்ச் செய்திருந்தார்களென்றும் பாடலுக்கிணங்க ஆடலிலும், அப்பாட்டின் பொருளுக்கிணங்க நவரசம் விளைக்கும் அபிநயத்திலும் தேர்ந்திருந்தார்களென்றும் அவைகளில் ஒவ்வொன்றும் மிக விரிவாய்ச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறதென்றும் அறிகிறோம். சுருதியைப் பற்றி அறிய வேண்டியதே நமது முக்கிய கடமையாயினும் பூர்வ தமிழ் மக்கள் சுருதியைப் பற்றி எவ்வளவு நுட்ப அறிவுடையவர்களாயிருந்தார்களோ அதைச் சேர்ந்த மற்றும் கலைகளிலும் அவ்வளவு தேர்ந்தவர்களாயிருந்தார்களென்றும் பூர்வமாகவே இசைத் தமிழிலும் அதற்குரிய கலைகளிலும் தேர்ந்திருந்தார்களென்றும் எவரிடத்திலிருந்தும் இரவல் வாங்க வில்லையென்றும் மற்ற யாவரும் இவர்களிடத்திலிருந்து இரவல் வாங்கியிருக்க வேண்டுமென்றும் யாவரும் அறிவதற்காகவே சில சொல்ல வேண்டியது அவசியமாயிற்று.

முதலூழியில் வழங்கி வந்த யாழ்களைப் பற்றியும், அவைகளுக்கு இத்தனை தந்திகளிருந்தனவென்பதைப் பற்றியும் சொல்லுகிறார்.