269. பாலை

	குரும்பை மணிப் பூண் பெருஞ் செங் கிண்கிணிப்
	பால் ஆர் துவர் வாய்ப் பைம் பூட் புதல்வன்,
	மாலைக் கட்டில், மார்பு ஊர்பு இழிய,
	அவ் எயிறு ஒழுகிய அவ் வாய் மாண் நகைச்
5	செயிர் தீர் கொள்கை நம் உயிர் வெங் காதலி
	திருமுகத்து அலமரும் கண் இணைந்து அல்கலும்,
	பெரும! வள்ளியின் பிணிக்கும் என்னார்,
	சிறு பல் குன்றம் இறப்போர்;
	அறிவார் யார், அவர் முன்னியவ்வே?	உரை

308. பாலை

	செல விரைவுற்ற அரவம் போற்றி,
	மலர் ஏர் உண்கண் பனி வர, ஆயிழை-
	யாம் தற் கரையவும், நாணினள் வருவோள்,
	வேண்டாமையின் மென்மெல வந்து,
5	வினவலும் தகைத்தலும் செல்லாள் ஆகி,
	வெறி கமழ் துறு முடி தயங்க, நல் வினைப்
	பொறி அழி பாவையின் கலங்கி, நெடிது நினைந்து,
	ஆகம் அடைதந்தோளே: அது கண்டு,
	ஈர் மண் செய்கை நீர் படு பசுங் கலம்
10	பெரு மழைப் பெயற்கு ஏற்றாங்கு, எம்
	பொருள் மலி நெஞ்சம் புணர்ந்து உவந்தன்றே.	உரை

346. பாலை

	குண கடல் முகந்து, குடக்கு ஏர்பு இருளி,
	தண் கார் தலைஇய நிலம் தணி காலை,
	அரசு பகை நுவலும் அரு முனை இயவின்,
	அழிந்த வேலி அம் குடிச் சீறூர்
5	ஆள் இல் மன்றத்து, அல்கு வளி ஆட்ட,
	தாள் வலி ஆகிய வன்கண் இருக்கை,
	இன்று, நக்கனைமன் போலா-என்றும்
	நிறையுறு மதியின் இலங்கும் பொறையன்
	பெருந் தண் கொல்லிச் சிறு பசுங் குளவிக்
10	கடி பதம் கமழும் கூந்தல்
	மட மா அரிவை தட மென் தோளே?	உரை