21. முல்லை

	விரைப் பரி வருந்திய வீங்கு செலல்இளையர்
	அரைச் செறி கச்சை யாப்பு அழித்து அசைஇ,
	வேண்டு அமர் நடையர், மென்மெல வருக!
	தீண்டா வை முள் தீண்டி நாம் செலற்கு
5	ஏமதி, வலவ, தேரே! உதுக் காண்-
	உருக்குறு நறு நெய் பால் விதிர்த்தன்ன
	அரிக் குரல் மிடற்ற அம் நுண் பல் பொறிக்
	காமரு தகைய கானவாரணம்
	பெயல் நீர் போகிய வியல் நெடும் புறவில்
10	புலரா ஈர் மணல் மலிரக் கெண்டி,
	நாள் இரை கவர மாட்டி, தன்
	பேடை நோக்கிய பெருந்தகு நிலையே!	உரை

39. குறிஞ்சி

	சொல்லின் சொல் எதிர்கொள்ளாய், யாழ நின்
	திருமுகம் இறைஞ்சி நாணுதி கதுமென;
	காமம் கைம்மிகின் தாங்குதல் எளிதோ?
	கொடுங் கேழ் இரும் புறம் நடுங்கக் குத்திப்
5	புலி விளையாடிய புலவு நாறு வேழத்தின்
	தலை மருப்பு ஏய்ப்ப, கடை மணி சிவந்த நின்
	கண்ணே கதவ? அல்ல; நண்ணார்
	அரண் தலை மதிலராகவும், முரசு கொண்டு,
	ஓம்பு அரண் கடந்த அடு போர்ச் செழியன்
10	பெரும் பெயர்க் கூடல் அன்ன நின்
	கரும்புடைத் தோளும் உடையவால் அணங்கே.	உரை

103. பாலை

	ஒன்று தெரிந்து உரைத்திசின்-நெஞ்சே! புன் கால்
	சிறியிலை வேம்பின் பெரிய கொன்று,
	கடாஅம் செருக்கிய கடுஞ் சின முன்பின்
	களிறு நின்று இறந்த நீர் அல் ஈரத்து,
5	பால் அவி தோல் முலை அகடு நிலம் சேர்த்திப்
	பசி அட முடங்கிய பைங் கட் செந்நாய்
	மாயா வேட்டம் போகிய கணவன்
	பொய்யா மரபின் பிணவு நினைந்து இரங்கும்
	விருந்தின் வெங் காட்டு வருந்துதும் யாமே;
10	ஆள்வினைக்கு அகல்வாம் எனினும்,
	மீள்வாம் எனினும், நீ துணிந்ததுவே.	உரை