70. மருதம்

	சிறு வெள்ளாங்குருகே! சிறு வெள்ளாங்குருகே!
	துறை போகு அறுவைத் தூ மடி அன்ன
	நிறம் கிளர் தூவிச் சிறு வெள்ளாங்குருகே!
	எம் ஊர் வந்து, எம் உண்துறைத் துழைஇ,
5	சினைக் கெளிற்று ஆர்கையை அவர் ஊர்ப் பெயர்தி,
	அனைய அன்பினையோ, பெரு மறவியையோ-
	ஆங்கண் தீம் புனல் ஈங்கண் பரக்கும்
	கழனி நல் ஊர் மகிழ்நர்க்கு என்
	இழை நெகிழ் பருவரல் செப்பாதோயே!	உரை

335. நெய்தல்

	திங்களும் திகழ் வான் ஏர்தரும்; இமிழ் நீர்ப்
	பொங்கு திரைப் புணரியும் பாடு ஓவாதே;
	ஒலி சிறந்து ஓதமும் பெயரும்; மலி புனற்
	பல் பூங் கானல் முள் இலைத் தாழை
5	சோறு சொரி குடையின் கூம்பு முகை அவிழ,
	வளி பரந்து ஊட்டும் விளிவு இல் நாற்றமொடு
	மை இரும் பனைமிசைப் பைதல உயவும்
	அன்றிலும் என்புற நரலும்; அன்றி,
	விரல் கவர்ந்து உழந்த கவர்வின் நல் யாழ்
10	யாமம் உய்யாமை நின்றன்று;
	காமம் பெரிதே; களைஞரோ இலரே!	உரை

348. நெய்தல்

	நிலவே, நீல் நிற விசும்பில் பல் கதிர் பரப்பி,
	பால் மலி கடலின், பரந்து பட்டன்றே;
	ஊரே, ஒலி வரும் சும்மையொடு மலிபு தொகுபு ஈண்டி,
	கலி கெழு மறுகின், விழவு அயரும்மே;
5	கானே, பூ மலர் கஞலிய பொழில் அகம்தோறும்
	தாம் அமர் துணையொடு வண்டு இமிரும்மே;
	யானே, புனை இழை ஞெகிழ்த்த புலம்பு கொள் அவலமொடு
	கனை இருங் கங்குலும் கண்படை இலெனே:
	அதனால், என்னொடு பொரும்கொல், இவ் உலகம்?
10	உலகமொடு பொரும்கொல், என் அவலம் உறு நெஞ்சே?	உரை