52. பாலை

	மாக் கொடி அதிரற் பூவொடு பாதிரித்
	தூத் தகட்டு எதிர் மலர் வேய்ந்த கூந்தல்
	மணம் கமழ் நாற்றம் மரீஇ, யாம் இவள்
	சுணங்கு அணி ஆகம் அடைய முயங்கி,
5	வீங்கு உவர்க் கவவின் நீங்கல்செல்லேம்;
	நீயே, ஆள்வினை சிறப்ப எண்ணி, நாளும்
	பிரிந்து உறை வாழ்க்கை புரிந்து அமையலையே;
	அன்பு இலை; வாழி, என் நெஞ்சே! வெம் போர்
	மழவர் பெரு மகன் மா வள் ஓரி
10	கை வளம் இயைவது ஆயினும்,
	ஐது ஏகு அம்ம, இயைந்து செய் பொருளே.	உரை

118. பாலை

	அடைகரை மாஅத்து அலங்கு சினை பொலியத்
	தளிர் கவின் எய்திய தண் நறும் பொதும்பில்,
	சேவலொடு கெழீஇய செங் கண் இருங் குயில்
	புகன்று எதிர் ஆலும் பூ மலி காலையும்,
5	'அகன்றோர்மன்ற நம் மறந்திசினோர்' என,
	இணர் உறுபு, உடைவதன்தலையும் புணர்வினை
	ஓவ மாக்கள் ஒள் அரக்கு ஊட்டிய
	துகிலிகை அன்ன, துய்த் தலைப் பாதிரி
	வால் இதழ் அலரி வண்டு பட ஏந்தி,
10	புது மலர் தெருவுதொறு நுவலும்
	நொதுமலாட்டிக்கு நோம், என் நெஞ்சே!	உரை

337. பாலை

	உலகம் படைத்த காலை-தலைவ!-
	மறந்தனர்கொல்லோ சிறந்திசினோரே-
	முதிரா வேனில் எதிரிய அதிரல்,
	பராரைப் பாதிரிக் குறு மயிர் மா மலர்,
5	நறு மோரோடமொடு, உடன் எறிந்து அடைச்சிய
	செப்பு இடந்தன்ன நாற்றம் தொக்கு உடன்,
	அணி நிறம் கொண்ட மணி மருள் ஐம் பால்
	தாழ் நறுங் கதுப்பில் பையென முள்கும்
	அரும் பெறல் பெரும் பயம் கொள்ளாது,
10	பிரிந்து உறை மரபின பொருள் படைத்தோரே.	உரை