83. குறிஞ்சி

	எம் ஊர் வாயில் உண்துறைத் தடைஇய
	கடவுள் முது மரத்து, உடன் உறை பழகிய,
	தேயா வளை வாய், தெண் கண், கூர் உகிர்,
	வாய்ப் பறை அசாஅம், வலி முந்து கூகை!
5	மை ஊன் தெரிந்த நெய் வெண் புழுக்கல்,
	எலி வான் சூட்டொடு, மலியப் பேணுதும்;
	எஞ்சாக் கொள்கை எம் காதலர் வரல் நசைஇத்
	துஞ்சாது அலமரு பொழுதின்,
	அஞ்சு வரக் கடுங் குரல் பயிற்றாதீமே.	உரை

218. நெய்தல்

	ஞாயிறு ஞான்று கதிர் மழுங்கின்றே;
	எல்லியும், பூ வீ கொடியின் புலம்பு அடைந்தன்றே;
	வாவலும் வயின்தொறும் பறக்கும்; சேவலும்
	நகை வாய்க் கொளீஇ நகுதொறும் விளிக்கும்;
5	ஆயாக் காதலொடு அதர்ப் படத் தெளித்தோர்
	கூறிய பருவம் கழிந்தன்று; பாரிய
	பராரை வேம்பின் படு சினை இருந்த
	குராஅற் கூகையும் இராஅ இசைக்கும்;
	ஆனா நோய் அட வருந்தி, இன்னும்
10	தமியேன் கேட்குவென் கொல்லோ,
	பரியரைப் பெண்ணை அன்றிற் குரலே?	உரை

319. நெய்தல்

	ஓதமும் ஒலி ஓவின்றே; ஊதையும்
	தாது உளர் கானல் தவ்வென்றன்றே;
	மணல் மலி மூதூர் அகல் நெடுந் தெருவில்,
	கூகைச் சேவல் குராலோடு ஏறி,
5	ஆர் இருஞ் சதுக்கத்து அஞ்சுவரக் குழறும்,
	அணங்கு கால் கிளரும், மயங்கு இருள் நடு நாள்;
	பாவை அன்ன பலர் ஆய் வனப்பின்,
	தட மென் பணைத் தோள், மடம் மிகு குறுமகள்
	சுணங்கு அணி வன முலை முயங்கல் உள்ளி,
10	மீன் கண் துஞ்சும் பொழுதும்,
	யான் கண் துஞ்சேன்; யாதுகொல் நிலையே?	உரை