98. குறிஞ்சி

	எய்ம் முள் அன்ன பரூஉ மயிர்எருத்தின்
	செய்ய்ம்ம் மேவல் சிறு கட் பன்றி
	ஓங்கு மலை வியன் புனம் படீஇயர், வீங்கு பொறி
	நூழை நுழையும் பொழுதில், தாழாது
5	பாங்கர்ப் பக்கத்துப் பல்லி பட்டென,
	மெல்லமெல்லப் பிறக்கே பெயர்ந்து, தன்
	கல் அளைப் பள்ளி வதியும் நாடன்!
	எந்தை ஓம்பும் கடியுடை வியல் நகர்த்
	துஞ்சாக் காவலர் இகழ் பதம் நோக்கி,
10	இரவின் வரூஉம் அதனினும் கொடிதே-
	வைகலும் பொருந்தல் ஒல்லாக்
	கண்ணொடு, வாரா என் நார் இல் நெஞ்சே!	உரை

169. முல்லை

	'முன்னியது முடித்தனம் ஆயின், நன்னுதல்!
	வருவம்' என்னும் பருவரல் தீர,
	படும்கொல், வாழி, நெடுஞ் சுவர்ப் பல்லி-
	பரற் தலை போகிய சிரற் தலைக் கள்ளி
5	மீமிசைக் கலித்த வீ நறு முல்லை
	ஆடு தலைத் துருவின் தோடு தலைப்பெயர்க்கும்
	வன் கை இடையன் எல்லிப் பரீஇ,
	வெண் போழ் தைஇய அலங்கல்அம் தொடலை
	மறுகுடன் கமழும் மாலை,
10	சிறுகுடிப் பாக்கத்து எம் பெரு நகரானே.	உரை

246. பாலை

	இடூஉ ஊங்கண் இனிய படூஉம்;
	நெடுஞ் சுவர்ப் பல்லியும் பாங்கில் தேற்றும்;
	மனை மா நொச்சி மீமிசை மாச் சினை,
	வினை மாண் இருங் குயில் பயிற்றலும் பயிற்றும்;
5	உரம் புரி உள்ளமொடு சுரம் பல நீந்தி,
	செய்பொருட்கு அகன்றனராயினும் பொய்யலர்,
	வருவர் வாழி-தோழி!-புறவின்
	பொன் வீக் கொன்றையொடு பிடவுத் தளை அவிழ,
	இன் இசை வானம் இரங்கும்; அவர்,
10	'வருதும்' என்ற பருவமோ இதுவே?	உரை

333. பாலை

	மழை தொழில் உலந்து, மா விசும்பு உகந்தென,
	கழை கவின் அழிந்த கல் அதர்ச் சிறு நெறிப்
	பரல் அவல் ஊறல் சிறு நீர் மருங்கின்,
	பூ நுதல் யானையொடு புலி பொருது உண்ணும்
5	சுரன் இறந்து, அரிய என்னார், உரன் அழிந்து,
	உள் மலி நெஞ்சமொடு வண்மை வேண்டி,
	அரும் பொருட்கு அகன்ற காதலர் முயக்கு எதிர்ந்து,
	திருந்திழைப் பணைத் தோள் பெறுநர் போலும்;
	நீங்குகமாதோ நின் அவலம்-ஓங்குமிசை,
10	உயர் புகழ் நல் இல் ஒண் சுவர்ப் பொருந்தி
	நயவரு குரல பல்லி,
	நள்ளென் யாமத்து, உள்ளுதொறும் படுமே.	உரை