35. மருதம்

	நாண் இல மன்ற, எம் கண்ணே-நாள் நேர்பு,
	சினைப் பசும்பாம்பின் சூல் முதிர்ப்பன்ன
	கனைத்த கரும்பின் கூம்பு பொதி அவிழ
	நுண் உறை அழிதுளி தலைஇய
	தண் வரல் வாடையும், பிரிந்திசினோர்க்கு அழலே.	உரை

261. குறிஞ்சி

	பழ மழை பொழிந்தெனப் பதன் அழிந்து உருகிய
	சிதட்டுக் காய் எண்ணின் சில் பெயற் கடை நாள்,
	சேற்று நிலை முனைஇய செங் கட் காரான்,
	நள்ளென் யாமத்து, 'ஐ' எனக் கரையும்
	அஞ்சுவரு பொழுதினானும், என் கண்
	துஞ்சா வாழி-தோழி!-காவலர்
	கணக்கு ஆய் வகையின் வருந்தி, என்
	நெஞ்சு புண் உற்ற விழுமத்தானே.	உரை

330. மருதம்

	நலத்தகைப் புலைத்தி பசை தோய்த்து எடுத்துத்
	தலைப் புடைப் போக்கித் தண் கயத்து இட்ட
	நீரின் பிரியாப் பரூஉத் திரி கடுக்கும்
	பேர் இலைப் பகன்றைப் பொதி அவிழ் வான் பூ
	இன் கடுங் கள்ளின் மணம் இல கமழும்
	புன்கண் மாலையும், புலம்பும்,
	இன்றுகொல்-தோழி!-அவர் சென்ற நாட்டே?	உரை