மாகிய அந்நரகில், இனிய உளவாமோ - (அணுவளவாகிலும்) இன்பந் தருபவை இருக்குமோ?  இல்லையென்றபடி.

நாரகனுக்கு உணவாக விஷத்தை ஊட்டினர் என்க.

நாரகர்க்கு விஷம் உணவாதலை, ‘கணமு மிடையின்றியெழும் பசியால்,  உணவென்றென வந்துலகத்துள நஞ்சு, இணையில்லென‘ என்னும் (மேரு, 944ம்) கவியால் அறியலாகும். நரகப் பிறப்பில் உள்ள உயிர்களெல்லாம், ‘அலிகளே‘ (தத்வார்த்த, 2 : 50) ஆதலின், ‘அது‘ என்று அஃறிணையாகக் கூறினார்.  இனி இவர்களையே (வடமொழியில் ஜீவன் என்பது ஆண்பாலாதலின்) நரகன் என ஆண்பாலாக வழங்குவதும் மரபு.  ஆசிரியர் இரக்கத்தால் ‘ஐயோ’ என்றார்.

(இ-ள்) மிகை திறலோய் - மிக்க வலிமையுடையமன்னவ !  முன்னும் நுமர் தம் தசை - முன்னர்  நும்உறவினரின் ஊனை,  முனிந்திலை நுகர்ந்தாய்க்கு - வெறுப்பின்றி புசித்த உனக்கு (இப்பொழுது), உன் அவயவங்கள்தினல் - நின் அவயவங்களைத் தின்பது, இன்னும் இனிதேஎன்று - அதைவிட இனிதாகுமென்று இகழ்ந்து, தன் அவயவம் பல உழலத் தடிந்து - அந்நாரகனின் பல உறுப்புக்களை அவன் துடி துடிக்க அரிந்து, வைத்து - அவன் வாயில் நுழைத்து, தின்ன என - தின்பாயாக என்று  துன்புறுத்த, நொந்து - மனம் நொந்து,  அவைதின்னும் - அவ்வுறுப்புக்களைத் தின்னும்.  நேர்ந்து என்றும் பாடம்.

தமர்புலாலையுண்ட தீவினையால் அந்நாரகன் தன் அவயவத்தைத் தானே தின்றனனென்க.

நுமர்தசை என்றது, எருமையாயும் ஆடாயும் பிறந்திருந்த மாமி, கணவன் இவர்களின் ஊனை: (யசோ.215.)