Untitled Document
| 709 | | நித்தமும் ஈசன் திருமுடியில் - கங்கை
நீரைச் சுமந்து திரிவன் என்றால்,
சுத்த ஜலத்தின் பெருமை யெல்லாம் எவர்
சொல்லி முடிக்கவும் வல்லார்? அம்மா? |
| 710 | | கந்தையானாலும் கசக்கியுடு - என்னும்
கற்பனை போற்றி நடப்பாய், அம்மா!
சுந்தர மேனியுண் டாகும், அம்மா! - இந்தச்
சுத்தத்தின் நன்மை சிறிதோ? அம்மா! |
| 711 | | மட்டுக்கு, மிஞ்சிடில், வானமுதும் - குணம்
மாறி விடமாகிப் போகம், அம்மா!
இட்டமுள்ள தோழித் தங்கமே! - நீ இதை
என்றும் மறவா திருப்பாய், அம்மா! |
| 712 | | சுண்டப் பசித்துண்ணும் வேளையிலே - பழஞ்
சோறும் சுவையமு தாகும், அம்மா!
பண்டி நிறைந்த பின்உண் பவர்க்கு - நல்ல
பாலும் கசப்பாகிப் போகும், அம்மா! |
| 713 | | வேலைசெய் யாதுசோம் பேறிகளாய் - நிதம்
வீட்டி லிருப்பது ஆகா தம்மா!
மூலையி லட்ட இரும்பு துரவேறி,
மோசமாய்ப் போவதும் கண்டிலையோ? |
| 714 | | வேலைகள் செய்து உடல் வன்மைபெறின் - இந்த
மேதினி முற்றும் நமதே, அம்மா!
காலனையும் வென்றும் வாழ்வோம், அம்மா! - ஒரு
காலும் தளர்ச்சியுண் டாகா தம்மா! |
| 715 | | நோய்கள் உடலை அணுகிடாமல் - ஆயுள்
நூற்றினும் மேலாய் வளரும், அம்மா!
தீய உணவை அகற்றும், அம்மா! - வேலை
செய்திட நித்தம் பழகும், அம்மா! |
| 716 | | நித்தமும், நோயாளி யாகி, ஐயோ! - கட்டில்
நீங்காது நீண்டு கிடப்பவர்க்கு
எத்தனை செல்வம் இருந்திடினும் - அதில்
யாதும் பயன்உண்டோ? சொல்லும், அம்மா! | |
|
|