| முழுவதும் அடங்கிய ஆய்வு தொகுப்பு | 363 |
Untitled Document | 1678 | | வாராய் நண்பா! வருத்தமெனும்
வாடைக் காலப் போர்வையினை,
நேரா வருமிவ் வசந்தமெனும்
நெருப்பில் வீசி எறிவாயே
தேரா வாழ்வின் பறவை, இனும்
செல்லுந் தூரம் சிறிதேயாம்;
பாராய்! பாராய்! பறவை, அதோ
பறக்கச் சிறகும் விரித்ததடா! | 9 |
| 1679 | | ஒழிந்த பாழில் ஒருகணமாம்;
உயிர்வாழ் உலகில் ஒருகணமாம்;
வழிந்து விண்ணில் மீன்களெல்லாம்
மங்கி மங்கி மறைந்தனவே.
அழிந்த பாழின் உதயம்கண்டு
அறியச் செல்வோர் அனைவருமே
எழுந்து நின்றார் கண்டிலையோ?
எழுவாய்! எழுவாய்! எழுவாயே! | 10 |
| 1680 | | வாரி வாரிக் கொடுத்தவரும்
வழங்கி டாது வைத்தவரும்
பாரில் மண்ணாய்ப் போனதலால்,
பசும்பொன் னானது அறியோமோ!
ஊரில் அவர்தம் உடலையெடுத்து
உரையும் நிறையும் காணாரே;
ஓரும் உள்ளத் துண்மையிதை
ஊன்றி நோக்கி உணர்வாயே. | 11 |
| 1681 | | வையம் பழைய அரண்மனையாம்;
வாயில் இரவு பகலேயாம்;
மெய்யின் இங்குக் கொலுவிருந்து
விதித்த காலம் அரசாண்டு,
செய்ய மணிமா முடிவீழச்
சென்ற மன்னர் எண்ணிலரால்;
ஐய! இதனை உள்ளத்தில்
ஆழ்ந்து காணல் அறிவாமே. | 12 | |
|
|