| முழுவதும் அடங்கிய ஆய்வு தொகுப்பு | 69 |
Untitled Document
| 447 | | எத்திசையும் மேகங்கள் எழுந்து மின்னி,
இடிமுழங்கிப் பெருமழையும் பெய்யக்கண்டோம்;
தத்திவரும் குளிர்வாடை வீசக்கண்டோம்;
தவளையொடுசாதகமும் கத்தக் கண்டோம்;
சித்தமகிழ் பூங்குயிலும் கூவக் கண்டோம்;
ஸ்ரீநந்த குமரன்வர இன்னுங் காணோம் ;
பத்தியொடு பணிகின்றேன் ; கிரித ரா ! உன்
பாதமலால் வேறுதுணை அறியேன் ; ஐயா ! |
| | (மீரா காட்டுவழியே சென்று தந்தையின் இல்லமடைந்து,
அங்கிருந்து தீர்த்த யாத்திரை செல்கிறாள். கூர்ஜர தேசத்தில்
சாது ரவிதாசரைக் கண்டு பணிகிறாள். கணவனை வழிபடுமாறு
அவர் கூறிய அறிவுரைகளை அவள் ஏற்கவில்லை. அவர்
முன்னிலையில் மீரா பகவானைத் துதிக்கிறாள்:) |
| 448 | | காசியிலே இறப்பதனால் பயனொன்று இல்லை ;
காஷாயம் தரிப்பதொரு வேஷ மேயாம் ;
ஆசையினை வேருடனே அறுக்க வேண்டும் ;
அழியுமுடல் அபிமானம் அகற்ற வேண்டும் ;
பேசுலகில் அழியாத பொருளொன்று இல்லை ;
பெரியவர்க்கும் சிறியவர்க்கும் மரணம் ஒன்றே ;
பாசமுறு சம்சாரம், அந்தி யோடு
பறந்தகலும் பறவைவிளை யாட்டை யாமால், |
| 449 | | முத்திநெறி நாடாது, யோகி யாகி
மூச்சடக்கி இருப்போர்கள், பின்னும் பின்னும்
இத்தரையில் வந்துபிறந்து இறத்தல் திண்ணம்;
இவ்வுண்மை எந்நாளும் பொய்ப்ப தில்லை;
பத்தியொடு கைகூப்பிப் பணிகின் றேன்; உன்
பாதமலால் வேறுதுணை யொன்றும் இல்லை;
நித்தியனே! யமபாசம் அண்டாது, என்னை
நீஆண்டு காத்தருள வேண்டும்; ஐயா! |
| |
(ரவிதாசர் அவள் பாடிய பாடலின் கருத்தை அவளுக்கு
விளக்கிக் கூறி, ஸ்வதர்மத்தைக் கடைப்பிடிப்பதே கடமை என்று
மீண்டும் போதிக்கிறார். அவள் அதை உணர்ந்தும், அவள் மனம்
சம்சாரபந்தத்தில் கட்டுப்படவில்லை. கண்ணனுடைய பிரிவை
எண்ணி வருந்திப் பலமுறை பாடுகிறாள்:) | |
|
|