10. மருதம்

	யாய் ஆகியளே விழவு முதலாட்டி;
	பயறு போல் இணர பைந் தாது படீஇயர்
	உழவர் வாங்கிய கமழ் பூ மென் சினைக்
	காஞ்சி ஊரன் கொடுமை
	கரந்தனள் ஆகலின், நாணிய வருமே.	உரை

70. குறிஞ்சி

	ஒடுங்கு ஈர் ஓதி ஒள் நுதற் குறுமகள்
	நறுந் தண் நீரள்; ஆர் அணங்கினளே;
	இனையள் என்று அவட் புனை அளவு அறியேன்;
	சில மெல்லியவே கிளவி;
	அனை மெல்லியல் யான் முயங்குங்காலே.	உரை

122. நெய்தல்

	பைங் கால் கொக்கின் புன் புறத்தன்ன
	குண்டு நீர் ஆம்பலும் கூம்பின; இனியே
	வந்தன்று, வாழியோ, மாலை!
	ஒரு தான் அன்றே; கங்குலும் உடைத்தே!	உரை

127. மருதம்

	குருகு கொளக் குளித்த கெண்டை அயலது
	உரு கெழு தாமரை வால் முகை வெரூஉம்
	கழனிஅம் படப்பை காஞ்சி ஊர!
	ஒரு நின் பாணன் பொய்யன் ஆக,
	உள்ள பாணர் எல்லாம்
	கள்வர் போல்வர், நீ அகன்றிசினோர்க்கே.	உரை

384. மருதம்

	உழுந்துடை கழுந்தின் கரும்புடைப் பணைத் தோள்,
	நெடும் பல் கூந்தல், குறுந்தொடி, மகளிர்
	நலன் உண்டு துறத்தி ஆயின்,
	மிக நன்று அம்ம-மகிழ்ந!-நின் சூளே.	உரை