5. குறிஞ்சி

	நிலம் நீர் ஆர, குன்றம் குழைப்ப,
	அகல் வாய்ப் பைஞ் சுனைப் பயிர் கால்யாப்ப,
	குறவர் கொன்ற குறைக் கொடி நறைப் பவர்
	நறுங் காழ் ஆரம் சுற்றுவன அகைப்ப,
5	பெரும் பெயல் பொழிந்த தொழில எழிலி
	தெற்கு ஏர்பு இரங்கும் அற்சிரக் காலையும்,
	அரிதே, காதலர்ப் பிரிதல்-இன்று செல்
	இளையர்த் தரூஉம் வாடையொடு
	மயங்கு இதழ் மழைக் கண் பயந்த, தூதே.	உரை

112. குறிஞ்சி

	விருந்து எவன்செய்கோ-தோழி!-சாரல்
	அரும்பு அற மலர்ந்த கருங் கால் வேங்கைச்
	சுரும்பு இமிர் அடுக்கம் புலம்பக் களிறு அட்டு,
	உரும்பு இல் உள்ளத்து அரிமா வழங்கும்
5	பெருங் கல் நாடன் வரவு அறிந்து, விரும்பி,
	மாக் கடல் முகந்து, மணி நிறத்து அருவித்
	தாழ் நீர் நனந் தலை அழுந்து படப் பாஅய்,
	மலை இமைப்பது போல் மின்னி,
	சிலை வல் ஏற்றொடு செறிந்த இம் மழைக்கே?	உரை

119. குறிஞ்சி

	தினை உண் கேழல் இரிய, புனவன்
	சிறு பொறி மாட்டிய பெருங் கல் அடாஅர்,
	ஒண் கேழ் வயப் புலி படூஉம் நாடன்
	ஆர் தர வந்தனன் ஆயினும், படப்பை
5	இன் முசுப் பெருங் கலை நன் மேயல் ஆரும்
	பல் மலர்க் கான் யாற்று உம்பர், கருங் கலை
	கடும்பு ஆட்டு வருடையொடு தாவன உகளும்
	பெரு வரை நீழல் வருகுவன், குளவியொடு
	கூதளம் ததைந்த கண்ணியன்; யாவதும்
10	முயங்கல் பெறுகுவன் அல்லன்;
	புலவி கொளீஇயர், தன் மலையினும் பெரிதே.	உரை

347. குறிஞ்சி

	முழங்கு கடல் முகந்த கமஞ் சூல் மா மழை
	மாதிர நனந் தலை புதையப் பாஅய்,
	ஓங்கு வரை மிளிர ஆட்டி, பாம்பு எறிபு,
	வான் புகு தலைய குன்றம் முற்றி,
5	அழி துளி தலைஇய பொழுதில், புலையன்
	பேழ் வாய்த் தண்ணுமை இடம் தொட்டன்ன,
	அருவி இழிதரும் பெரு வரை நாடன்,
	'நீர் அன நிலையன்; பேர் அன்பினன்' எனப்
	பல் மாண் கூறும் பரிசிலர் நெடுமொழி
10	வேனில் தேரையின் அளிய,
	காண வீடுமோ-தோழி!-என் நலனே?	உரை