முகப்பு
அகரவரிசை
வை அணைந்த நுதிக் கோட்டு வராகம் ஒன்று ஆய்
வைகல் பூங் கழிவாய் வந்து மேயும் குருகினங்காள்
வைகலும் வெண்ணெய்
வைகுந்த நாதன் என வல்வினை மாய்ந்து அறச்
வைகுந்தம் புகுதலும் வாசலில் வானவர்
வைகுந்தா மணிவண்ணனே என் பொல்லாத்
வைத்த நாள் வரை எல்லை குறுகிச் சென்று
வைத்த நெய்யும் காய்ந்த பாலும்
வைத்த மா நிதியாம் மதுசூதனையே அலற்றி
வைத்தார் அடியார் மனத்தினில் வைத்து இன்பம்
வைத்தேன் மதியால் எனது உள்ளத்து அகத்தே
வைது நின்னை வல்லவா பழித்தவர்க்கும் மாறில் போர்
வைப்பன் மணி விளக்கா மா மதியை மாலுக்கு என்று
வைப்பு ஆம் மருந்து ஆம் அடியரை வல்வினைத்
வைப்பு ஆய வான் பொருள் என்று நல் அன்பர் மனத்தகத்தே
வைம்மின் நும் மனத்து என்று யான்
வையத்து வாழ்வீர்காள் நாமும் நம் பாவைக்குச்
வையம் உண்டு ஆல் இலை மேவும் மாயன் மணி நீள் முடி
வையம் எல்லாம் உடன் வணங்க வணங்கா மன்னனாய்த் தோன்றி
வையம் எல்லாம் பெறும் வார்கடல் வாழும்
வையம் ஏழும் உண்டு ஆல் இலை வைகிய
வையம் தகளியா வார் கடலே நெய் ஆக