82. குறிஞ்சி

	நோயும் நெகிழ்ச்சியும் வீடச்சிறந்த
	வேய் வனப்புற்ற தோளை நீயே,
	என் உயவு அறிதியோ, நல் நடைக் கொடிச்சி!
	முருகு புணர்ந்து இயன்ற வள்ளி போல, நின்
5	உருவு கண் எறிப்ப நோக்கல் ஆற்றலெனே-
	போகிய நாகப் போக்கு அருங் கவலை,
	சிறு கட் பன்றிப் பெருஞ் சின ஒருத்தல்
	சேறு ஆடு இரும் புறம் நீறொடு சிவண,
	வெள் வசிப் படீஇயர், மொய்த்த வள்பு அழீஇ,
10	கோள் நாய் கொண்ட கொள்ளைக்
	கானவர் பெயர்க்கும் சிறுகுடியானே.	உரை

98. குறிஞ்சி

	எய்ம் முள் அன்ன பரூஉ மயிர்எருத்தின்
	செய்ய்ம்ம் மேவல் சிறு கட் பன்றி
	ஓங்கு மலை வியன் புனம் படீஇயர், வீங்கு பொறி
	நூழை நுழையும் பொழுதில், தாழாது
5	பாங்கர்ப் பக்கத்துப் பல்லி பட்டென,
	மெல்லமெல்லப் பிறக்கே பெயர்ந்து, தன்
	கல் அளைப் பள்ளி வதியும் நாடன்!
	எந்தை ஓம்பும் கடியுடை வியல் நகர்த்
	துஞ்சாக் காவலர் இகழ் பதம் நோக்கி,
10	இரவின் வரூஉம் அதனினும் கொடிதே-
	வைகலும் பொருந்தல் ஒல்லாக்
	கண்ணொடு, வாரா என் நார் இல் நெஞ்சே!	உரை

119. குறிஞ்சி

	தினை உண் கேழல் இரிய, புனவன்
	சிறு பொறி மாட்டிய பெருங் கல் அடாஅர்,
	ஒண் கேழ் வயப் புலி படூஉம் நாடன்
	ஆர் தர வந்தனன் ஆயினும், படப்பை
5	இன் முசுப் பெருங் கலை நன் மேயல் ஆரும்
	பல் மலர்க் கான் யாற்று உம்பர், கருங் கலை
	கடும்பு ஆட்டு வருடையொடு தாவன உகளும்
	பெரு வரை நீழல் வருகுவன், குளவியொடு
	கூதளம் ததைந்த கண்ணியன்; யாவதும்
10	முயங்கல் பெறுகுவன் அல்லன்;
	புலவி கொளீஇயர், தன் மலையினும் பெரிதே.	உரை

336. குறிஞ்சி

	பிணர்ச் சுவற் பன்றி தோல்முலைப் பிணவொடு
	கணைக் கால் ஏனல் கைம்மிகக் கவர்தலின்,
	கல் அதர் அரும் புழை அல்கி, கானவன்,
	வில்லின் தந்த வெண் கோட்டு ஏற்றை,
5	புனை இருங் கதுப்பின் மனையோள் கெண்டி,
	குடி முறை பகுக்கும் நெடு மலை நாட!
	உரவுச் சின வேழம் உறு புலி பார்க்கும்
	இரவின் அஞ்சாய்; அஞ்சுவல்-அரவின்
	ஈர் அளைப் புற்றம், கார் என முற்றி,
10	இரை தேர் எண்கினம் அகழும்
	வரை சேர் சிறு நெறி வாராதீமே!	உரை

386. குறிஞ்சி

	சிறு கட் பன்றிப் பெருஞ் சின ஒருத்தல்,
	துறுகட் கண்ணிக் கானவர் உழுத
	குலவுக் குரல் ஏனல் மாந்தி, ஞாங்கர்,
	விடர் அளைப் பள்ளி வேங்கை அஞ்சாது,
5	கழை வளர் சாரல் துஞ்சும் நாடன்.
	'அணங்குடை அருஞ் சூள் தருகுவென்' என நீ,
	'நும்மோர் அன்னோர் துன்னார் இவை' என,
	தெரிந்து அது வியந்தனென்-தோழி!-பணிந்து நம்
	கல் கெழு சிறுகுடிப் பொலிய,
10	வதுவை என்று அவர் வந்த ஞான்றே.	உரை

399. குறிஞ்சி

	அருவி ஆர்க்கும் பெரு வரை அடுக்கத்து,
	குருதி ஒப்பின் கமழ் பூங் காந்தள்
	வரி அணி சிறகின் வண்டு உண மலரும்
	வாழை அம் சிலம்பில், கேழல் கெண்டிய
5	நிலவரை நிவந்த பல உறு திரு மணி
	ஒளி திகழ் விளக்கத்து, ஈன்ற மடப் பிடி,
	களிறு புறங்காப்ப, கன்றொடு வதியும்
	மா மலை நாடன் நயந்தனன் வரூஉம்
	பெருமை உடையள் என்பது
10	தருமோ-தோழி!-நின் திரு நுதல் கவினே?	உரை