3.2 சமூகச் சிறுகதைகள்

வறுமை கொடியது. அக்கொடும் துன்பத்தால் பெற்ற குழந்தையைச் சந்தையில் விலை கூறி விற்கும் கொடுமையை சரோஜா ஆறணா என்ற சிறுகதை காட்டுகிறது. வறுமைத் துன்பத்தால் வாழ முடியாது மடிவதை இருவர் என்ற சிறுகதையும், கொலைக் குற்றம் சாட்டப்பட்ட இளைஞனின் சோகச் சித்திரத்தை ஒருவன்தான் பிடிபட்டான் என்ற சிறுகதையும் காட்டுகின்றன. ராஜாதி ராஜா என்ற கதையில் ஓர் ஏழை காரணமின்றித் திருட்டுக் குற்றம் சாட்டப்பட்டதால் அவன் இறுதியில் திருடனாகவே மாறுவது காட்டப்படுகிறது. ஏழைகள் செய்யும் குற்றங்களுக்குக் காரணம் அவர்களின் ஏழ்மை. ஆகவே தண்டிக்கப்பட வேண்டியது பொருளியல் ஏற்றத் தாழ்வு மிகுந்த இந்தச் சமுதாய அமைப்பே என்று தீர்ப்பளியுங்கள் சிறுகதையில் தம் தீர்ப்பை எடுத்துரைக்கின்றார். இதனால்தான் பல கதைகளில் சமீன்தார்கள் பற்றியும், அவர்கள் ஆடம்பர வாழ்க்கை பற்றியும் எடுத்துச் சொல்லப்படுகின்றது. உழைப்பின் பயன் உழைப்பவனுக்குக் கிடைக்காமல் போகும் அவல நிலையைச் ‘செவ்வாழை’ படம் பிடிக்கிறது. “ஒரு சமுதாயத்தில் உடையான், இல்லான் என்ற இருவேறு வர்க்கங்கள் இருக்கிறவரை வறுமையும் இருந்தே தீரும் என்பதை சி. என். அண்ணாதுரையின் ‘இரு பரம்பரைகள்’ தொனிப் பொருளாகப் புலப்படுத்துகிறது” என்று பாராட்டுவர்.

பொருளாதாரச் சமநிலை சமுதாயத்தில் அமைய வேண்டுமென்பதை அண்ணாவின் சமூகச் சிறுகதைகள் வற்புறுத்துவதைக் காண முடியும்.

சமயம் மக்களை நல்வழிப் படுத்தவே உதவ வேண்டும். ஆனால் அது பேதங்களையும் மூட நம்பிக்கைகளையும் சமுதாயத்தில் வளர்த்துக் கொண்டிருப்பதைக் கண்ட அண்ணா அவற்றைத் தம் சிறுகதைகளுக்குக் கருப் பொருளாக்கினார். வரலாற்றுக் கதைகள் வாயிலாகவும், சமூகக் கதைகள் வாயிலாகவும் சமயப் பொய்மையின் தீமைகளைச் சுட்டிக் காட்டுகிறார். சமயத்தைக் கட்டிக்காப்பதாகக் கூறிக் கொண்டு சதி வேலைகள் செய்து கொண்டிருக்கும் சில சமய வாதிகளின் இழி செயல்களை அம்பலப்படுத்துகிறார்.

சமயவாதிகளின் பொய் வேடத்தை எடுத்துக்காட்டும் கதைகள் ஜெபமாலை, கடைசிக் களவு போன்றவை. ஒழுக்கக் கேடுடைய மதத் தலைவர்களின் இரட்டை வாழ்க்கையை ஜெபமாலை என்ற சிறுகதை காட்டுகிறது. மக்களின் சமய நம்பிக்கையை அடிப்படையாகக் கொண்டு போலித் துறவிகள் அவர்களை ஏமாற்றும் நிலையைச் சொல்கிறது அன்ன தானம். வணிகராகவும் துறவியாகவும் மாறி மாறி வேடம் பூண்டு மக்களை ஏமாற்றிக் கன்னி வேட்டை செய்து திரியும் கயவனைப் பற்றிக் கூறுகிறது தேடியது வக்கீலை என்னும் சிறுகதை.

சமயம் மக்களின் வயிற்றுப் பசியைப் போக்கப் பயன்பட முடியாத தன்மையை மதுரைக்கு டிக்கெட் இல்லை என்னும் சிறுகதை சொல்கிறது. சமயப் போர்வையில் செய்யப்படும் அநீதிகளைச் சுட்டிக் காட்டுவதே இத்தகைய படைப்புகளின் நோக்கம் எனலாம்.

தொழில் அடிப்படையில் அமைந்த சாதிப் பாகுபாடு பின்னர்ப் பிறப்பின் அடிப்படையில் உருவாக்கப்பட்டது. மக்களுக்குள் வேறுபாட்டை ஏற்படுத்தும் சாதிப் பாகுபாட்டை ஒழிக்க வேண்டும் என்ற கருத்தினைப் புலப்படுத்தும் சிறுகதைகளைப் பார்ப்போமா?

சாதிக் கொடுமையினால் காதல் வாழ்வு முறிந்து போவதைச் சிங்களச் சீமாட்டி என்ற சிறுகதை மூலமாகக் காட்டுகிறார். தங்கத்தின் காதலன் என்ற கதை நெஞ்சம் கலந்த காதலர்களிடையே சாதி தடையாக இருந்ததைக் காட்டுகிறது. இக்கதையில், சாதிவெறி தணியக் கலப்பு மணமே சிறந்தது என்பதைத் திருமலைப் பிள்ளைக்கும் சுந்தரிக்கும் நடக்கும் திருமணத்தின் மூலம் காட்டுகிறார். சாதி பேதம் அற்ற சமத்துவச் சமுதாயம் அமைக்க விரும்பிய அண்ணா. கலப்பு மணத்தைச் சிறந்த வழியாகக் காண்கிறார். தாம் ஆட்சியில் அமர்ந்த பின்னர்த் தாழ்த்தப்பட்டோரை மணந்தோர்க்குத் தங்கப் பதக்கம் அளித்தும், அரசுப் பணிகளில் அமர்த்தியும் கலப்பு மணத்திற்கு ஊக்கம் அளித்தார்.