முகப்பு
அகரவரிசை
போகின்ற காலங்கள் போய காலங்கள் போகு காலங்கள்
போகு நம்பீ உன் தாமரைபுரை கண் இணையும்
போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய்
போதான இட்டு இறைஞ்சி ஏத்துமினோ பொன் மகரக்
போதில் மங்கை பூதலக் கிழத்தி தேவி அன்றியும்
போது அமர் செல்வக்கொழுந்து புணர் திருவெள்ளறையானை
போது அலர்ந்த பொழில் சோலைப் புறம் எங்கும் பொரு திரைகள்
போது அறிந்து வானரங்கள் பூஞ்சுனை புக்கு ஆங்கு அலர்ந்த
போது ஆர் தாமரையாள் புலவி குல வானவர்-தம்
போதெல்லாம் போது கொண்டு உன் பொன்னடி புனைய மாட்டேன்
போந்தது என் நெஞ்சு என்னும் பொன் வண்டு உனது அடிப்போதில் ஒண் சீர்
போய்த் தீர்த்தம் ஆடாதே நின்ற புணர் மருதம்
போய்ப்பாடு உடைய நின் தந்தையும் தாழ்த்தான்
போயிருந்து நின் புள்ளுவம் அறியாதவர்க்கு உரை
போர் ஒக்கப் பண்ணி இப் பூமிப்பொறை தீர்ப்பான்
போர்க்களிறு பொரும் மாலிருஞ்சோலை அம் பூம்புறவில்
போர விட்டிட்டு என்னை நீ புறம் போக்கலுற்றால் பின்னை யான்
போழ்து மெலிந்த புன் செக்கரில் வான் திசை
போற்றி மற்று ஓர் தெய்வம் பேணப்
போற்றி யான் இரந்தேன் புன்னைமேல் உறை பூங் குயில்காள்
போற்று அரும் சீலத்து இராமாநுச நின் புகழ் தெரிந்து
போனாய் மா மருதின் நடுவே என் பொல்லா மணியே