31. நெய்தல்

	மா இரும் பரப்பகம் துணிய நோக்கி,
	சேயிறா எறிந்த சிறு வெண் காக்கை
	பாய் இரும் பனிக் கழி துழைஇ, பைங் கால்
	தான் வீழ் பெடைக்குப் பயிரிடூஉ, சுரக்கும்
5	சிறு வீ ஞாழல் துறையுமார் இனிதே;
	பெரும் புலம்பு உற்ற நெஞ்சமொடு, பல நினைந்து,
	யானும் இனையேன்-ஆயின், ஆனாது
	வேறு பல் நாட்டில் கால் தர வந்த
	பல உறு பண்ணியம் இழிதரு நிலவுமணல்
10	நெடுஞ் சினைப் புன்னைக் கடுஞ் சூல் வெண் குருகு
	உலவுத் திரை ஓதம் வெரூஉம்
	உரவு நீர்ச் சேர்ப்பனொடு மணவா ஊங்கே.	உரை

32. குறிஞ்சி

	''மாயோன் அன்ன மால் வரைக்கவாஅன்,
	வாலியோன் அன்ன வயங்கு வெள் அருவி
	அம் மலைகிழவோன் நம் நயந்து என்றும்
	வருந்தினன்'' என்பது ஓர் வாய்ச் சொல் தேறாய்;
5	நீயும் கண்டு, நுமரொடும் எண்ணி,
	அறிவு அறிந்து அளவல் வேண்டும்; மறுதரற்கு
	அரிய-வாழி, தோழி!-பெரியோர்
	நாடி நட்பின் அல்லது,
	நட்டு நாடார், தம் ஒட்டியோர் திறத்தே.	உரை

33. பாலை

	''படு சுடர் அடைந்த பகு வாய் நெடு வரை,
	முரம்பு சேர் சிறுகுடி, பரந்த மாலை,
	புலம்பு கூட்டுண்ணும் புல்லென் மன்றத்து,
	கல்லுடைப் படுவில் கலுழி தந்து,
5	நிறை பெயல் அறியாக் குறைத்து ஊண் அல்லில்,
	துவர்செய் ஆடைச் செந் தொடை மறவர்
	அதர் பார்த்து அல்கும் அஞ்சுவரு நெறியிடை,
	இறப்ப எண்ணுவர் அவர் எனின், மறுத்தல்
	வல்லுவம்கொல்லோ, மெல்லியல்! நாம்?'' என
10	விம்முறு கிளவியள் என் முகம் நோக்கி,
	நல் அக வன முலைக் கரை சேர்பு
	மல்கு புனல் பரந்த மலர் ஏர் கண்ணே.	உரை

34. குறிஞ்சி

	கடவுட் கற்சுனை அடை இறந்து அவிழ்ந்த
	பறியாக் குவளை மலரொடு காந்தள்
	குருதி ஒண் பூ உரு கெழக் கட்டி,
	பெரு வரை அடுக்கம் பொற்பச் சூர்மகள்
5	அருவி இன் இயத்து ஆடும் நாடன்
	மார்பு தர வந்த படர் மலி அரு நோய்
	நின் அணங்கு அன்மை அறிந்தும், அண்ணாந்து,
	கார் நறுங் கடம்பின் கண்ணி சூடி,
	வேலன் வேண்ட, வெறி மனை வந்தோய்!
10	கடவுள் ஆயினும் ஆக,
	மடவை மன்ற, வாழிய முருகே!	உரை

35. நெய்தல்

	பொங்கு திரை பொருத வார் மணல்அடைகரைப்
	புன் கால் நாவல் பொதிப் புற இருங் கனி
	கிளை செத்து மொய்த்த தும்பி, பழம் செத்துப்
	பல் கால் அலவன் கொண்ட கோட்கு அசாந்து,
5	கொள்ளா நரம்பின் இமிரும் பூசல்
	இரை தேர் நாரை எய்தி விடுக்கும்
	துறை கெழு மாந்தை அன்ன இவள் நலம்
	பண்டும் இற்றே; கண்டிசின்தெய்ய;
	உழையின் போகாது அளிப்பினும், சிறிய
10	ஞெகிழ்ந்த கவின் நலம்கொல்லோ?-மகிழ்ந்தோர்
	கள்களி செருக்கத்து அன்ன
	காமம்கொல்?-இவள் கண் பசந்ததுவே!	உரை

36. குறிஞ்சி

	குறுங் கை இரும் புலிக் கோள் வல்ஏற்றை,
	பூ நுதல் இரும் பிடி புலம்ப, தாக்கி,
	தாழ் நீர் நனந் தலைப் பெரு களிறு அடூஉம்
	கல்லக வெற்பன் சொல்லின் தேறி,
5	யாம் எம் நலன் இழந்தனமே; யாமத்து,
	அலர் வாய்ப் பெண்டிர் அம்பலொடு ஒன்றி,
	புரை இல் தீ மொழி பயிற்றிய உரை எடுத்து,
	ஆனாக் கௌவைத்துஆக,
	தான் என் இழந்தது, இவ் அழுங்கல் ஊரே?	உரை

37. பாலை

	பிணங்கு அரில் வாடிய பழ விறல்நனந் தலை,
	உணங்குஊண் ஆயத்து ஓர் ஆன் தெள் மணி
	பைபய இசைக்கும் அத்தம், வை எயிற்று
	இவளொடும் செலினோ நன்றே; குவளை
5	நீர் சூழ் மா மலர் அன்ன கண் அழ,
	கலை ஒழி பிணையின் கலங்கி, மாறி
	அன்பிலிர் அகறிர் ஆயின், என் பரம்
	ஆகுவது அன்று, இவள் அவலம்-நாகத்து
	அணங்குடை அருந் தலை உடலி, வலன் ஏர்பு,
10	ஆர்கலி நல் ஏறு திரிதரும்
	கார் செய் மாலை வரூஉம் போழ்தே.	உரை

38. நெய்தல்

	வேட்டம் பொய்யாது வலைவளம்சிறப்ப,
	பாட்டம் பொய்யாது பரதவர் பகர,
	இரும் பனந் தீம் பிழி உண்போர் மகிழும்
	ஆர் கலி யாணர்த்துஆயினும், தேர் கெழு
5	மெல்லம் புலம்பன் பிரியின், புல்லெனப்
	புலம்பு ஆகின்றே-தோழி! கலங்கு நீர்க்
	கழி சூழ் படப்பைக் காண்டவாயில்,
	ஒலி காவோலை முள் மிடை வேலி,
	பெண்ணை இவரும் ஆங்கண்
10	வெண் மணற் படப்பை, எம் அழுங்கல் ஊரே.	உரை

39. குறிஞ்சி

	சொல்லின் சொல் எதிர்கொள்ளாய், யாழ நின்
	திருமுகம் இறைஞ்சி நாணுதி கதுமென;
	காமம் கைம்மிகின் தாங்குதல் எளிதோ?
	கொடுங் கேழ் இரும் புறம் நடுங்கக் குத்திப்
5	புலி விளையாடிய புலவு நாறு வேழத்தின்
	தலை மருப்பு ஏய்ப்ப, கடை மணி சிவந்த நின்
	கண்ணே கதவ? அல்ல; நண்ணார்
	அரண் தலை மதிலராகவும், முரசு கொண்டு,
	ஓம்பு அரண் கடந்த அடு போர்ச் செழியன்
10	பெரும் பெயர்க் கூடல் அன்ன நின்
	கரும்புடைத் தோளும் உடையவால் அணங்கே.	உரை

40. மருதம்

	நெடு நா ஒள் மணி கடி மனை இரட்ட,
	குரை இலைப் போகிய விரவு மணற் பந்தர்,
	பெரும்பாண் காவல் பூண்டென, ஒரு சார்,
	திருந்துஇழை மகளிர் விரிச்சி நிற்ப,
5	வெறி உற விரிந்த அறுவை மெல் அணைப்
	புனிறு நாறு செவிலியொடு புதல்வன் துஞ்ச,
	ஐயவி அணிந்த நெய்யாட்டு ஈரணிப்
	பசு நெய் கூர்ந்த மென்மை யாக்கைச்
	சீர்கெழு மடந்தை ஈர்-இமை பொருந்த,
10	நள்ளென் கங்குல், கள்வன் போல,
	அகன் துறை ஊரனும் வந்தனன்-
	சிறந்தோன் பெயரன் பிறந்தமாறே.	உரை