முப்பொருள் வெளிப்பாடு

நெய்தல் திணைப் பாடல்களில் சுட்டப்படும் கருப்பொருள்கள் சிலவற்றை இனி அறியலாம்.

• மக்கள்

பரதவர், துறைவன், சேர்ப்பன்


உரவுக்கடல் உழந்த பெருவலைப் பரதவர்
(நற்றிணை - 63 : 1, உலோச்சனார்)

(உரவு= வலிமை; உழந்த= வருந்திய)

துறைவன் தம்ஊ ரானே
(குறுந்தொகை - 97 : 3, வெண்பூதி)

நளிநீர்ச் சேர்ப்ப !
(ஐங்குறுநூறு - 179 : 1)

(நளிநீர் = மிகுந்த நீர் (கடல்))

• பறவை

அன்னம்

துதிக்கால் அன்னம்......
(ஐங்குறுநூறு - 106 : 2)

(துதிக்கால் = தோற்பை போன்ற கால்)

• விலங்கு

சுறா

கோட்சுறா எறிந்தென
(நற்றிணை - 207 : 8)

(கோட்சுறா = கொல்லவல்ல சுறாமீன்)


• ஊர்

பாக்கம்

பெருங்கழிப் பாக்கம் கல்லென
வருமே தோழி கொண்கன் தேரே
(நற்றிணை - 111 : 9-10)

(பெருங்கழி = பெரிய நீர்க் கழிகள் சூழ்ந்த; கல்லென = கல் என்று ஒலிக்க; கொண்கன் = தலைவன்)

மேற்காட்டிய நற்றிணைப் பாடல்களின் (207, 111) ஆசிரியர்கள் பெயர் தெரியவில்லை.

• மரம்

புன்னை

புன்னை
பொன்னிறம் விரியும் பூக்கெழு துறைவனை
(ஐங்குறுநூறு - 110 : 1-2)

(பூக்கெழு = பூக்கள் நிறைந்த)

• பண்



செவ்வழிப்பண்

செவ்வழி யாழ்நரம்பு அன்ன
(கலித்தொகை - 118 :15)

• தொழில்



உப்பு விற்றல்

உப்புஒய் உமணர்
(அகநானூறு - 30 : 5, முடங்கிக்கிடந்த நெடுஞ்சேரலாதன்)

(ஒய் = உப்பு வண்டியைச் செலுத்தும்; உமணர் = உப்பு வாணிகர்)

இவை போன்றே பிற கருப்பொருள்களும் ஆங்காங்கே பாடல்களில் வெளிப்படுகின்றன.

குடும்பத்திற்குப் பொருளீட்டும் நோக்கத்தில் கடல்வழிப் பிரிந்த தலைவனை நினைத்துத் தலைவி வருந்துவது (இரங்கல்) உண்டு. திருமணத்திற்காகப் பொருள் ஈட்டும் நோக்கத்தில் சென்ற தலைவன் வரைவு (திருமணம் செய்தல்) நீட்டிப்பதால் வருந்தும் தலைவியும் நெய்தலில் உண்டு.

களவு (திருமணத்திற்கு முற்பட்ட காதல் வாழ்க்கை), கற்பு (திருமணத்திற்குப் பிற்பட்ட குடும்ப வாழ்க்கை) இரு நிலையிலும் நெய்தலின் உரிப்பொருள் ஆகிய இரங்கல் வெளிப்படும்.

அன்னை வாழிவேண்டு அன்னை ! - என்தோழி
சுடர்நுதல் பசப்பச் சாஅய்ப் படர்மெலிந்து
தண்கடல் படுதிரை கேட்டொறும்
துஞ்சாள் ஆகுதல் நோகோ யானே
(ஐங்குறுநூறு - 107)

(நுதல் = நெற்றி; பசப்ப = பசலை நோய் கொள்ள; சாஅய் = துன்புற்று; படர் = வருத்தம்; கேட்டொறும் = கேட்கும் போதெல்லாம்; நோகோ = வருந்துகிறேன்)

தோழி செவிலித் தாய்க்கு அறத்தொடு நிற்கும் நிலையில் பிறப்பது இப்பாடல். தலைவன் வரைவு நீட்டித்தான். தலைவியைப் பசலை நோய் (இளைத்து நிறம் மாறுதல்) பற்றுகிறது. இரவெல்லாம் அவள் தூங்குவதில்லை. காரணம், தலைவனை நினைத்து வருந்துவதே.

“தாயே ! நான் சொல்வதை விருப்பத்துடன் கேள். என் தோழியின் ஒளியுடைய நெற்றியில் பசலை பற்றிக்கொண்டது. துன்ப மிகுதியால் வருந்தி மெலிந்தாள். குளிர்ந்த கடலின் அலை ஒலி கேட்கும் போதெல்லாம் அவனுடைய தேரின் மணி ஓசை என நினைத்து உறங்காமல் வருந்துகிறாள். அதனால் நானும் வருந்துகிறேன்” என்பது இப்பாடலின் பொருள்.