யாதனில் சிதைந்ததிவ் அடற்பெருங் களிறென
 வேழ வேட்டம் விதியின் வினாய
 கதிர்முடி வேந்தன் கண்ணிய நுண்பொருட்டு
 எதிர்மொழி கொடீஇய எடுத்த சென்னியன்
 மன்னவன் முகத்தே மாதரும் நோக்கி
 உள்ளமும் நிறையும் தள்ளிட கலங்கி

 வண்டுபடு கடாஅத்த வலிமுறை ஒப்பன
 பண்டுகடம் படாஅ பறையினும் கனல்வன
 விடற்குஅருந் தெருவினுள் விட்ட செவ்வியுடள்
 துடக்குவரை நில்லாது தோட்டி நிமிர்ந்து
 மதக்களிறு இரண்டுடன் மண்டி யாஅங்கு
 இல்வழி வந்ததம் பெருமை பீடுறத்
 தொல்வழி யத்துத் தொடர்வினை தொடர
 வழுவில் போகமொடு வரம்பின்று நுகரும்
 உழுவல் அன்பின் உள்ளம் தாங்கி

 இழையினுங் கொடியினும் இடியினும் பிணங்கித்
 தேனினும் பாலினுந் தீஞ்சுவைத் தாகிக்
 குலத்தினுங் குணத்தினுங் கூடிய அன்பினும்
 இனத்தினும் பிறவினும் இவ்வகை இசைந்த
 அமைப்பருங் காதலும் இமைப்பினுள் அடக்கி
 ஒருவயிற் போல உள்ளழி நோக்கமொடு
 இருவயின் ஒத்தஃ திறந்த பின்னர்த்

 தாரணி வேந்தன் தலைத்தாள் நிகழ்ந்தது
 காரண மாகக் காதல் தேறி
 ஓர்ப்புறு நெஞ்சம் தேர்ச்சியில் திருத்திப்
 பேர்த்தவன் வினவிய பெருங்களிற்று இலக்கணம்
 போர்த்தொழில் வேந்தன்முன் பொருந்தக் காட்டி
 நீல யானை நெஞ்சுபுக் கனன்போல்
 சீல விகற்பம் தெரிந்தனன் உரைக்கலும்
 அதுமுன் அடக்கிய மதியறி பாகரொடு
 அங்கை விதிர்த்தாங்கு அரசவை புகழப்

 பைந்தொடிச் சுற்றமொடு பரிசனம் போக்கி
 விழுநிதி அடுத்த கொழுமென் செல்வத்துக்
 கணக்கரை வியன்நகர்க் கலவறை காக்கும்
 திணைத்தொழி லாளரைப் புகுத்துமின் ஈங்கெனப்
 புறங்கால் தாழ்ந்து போர்வை முற்றி
 நிலந்தோய்பு உடுத்த நெடுநுண் ஆடையர்
 தானை மடக்கா மான மாந்தர்
 அண்ணாந்து இயலா வான்றுபுரி அடக்கத்துக்
 கண்ணி நெற்றியர் கைதொழூஉப் புகுதரக்
 களிறுவழங்கு தடக்கையிற் காண்வரக் கொண்ட
 வெள்ளேட் டங்கண் வித்தகம் எழுதிய
 கடையெழுத்து ஓலைக் கணக்குவரி காட்டி
 முன்னுறு கிளவியில் பண்ணுறப் பணிக்கலும்

 பன்மணி விளக்கும் பள்ளிக் கட்டிலும்
 பொன்னின் அடைப்பையும் பூரண கலசமும்
 கவரியும் கடகமும் கதிர்முத்து ஆரமும்
 நிகரின் மாண்கல நிதியொடு நிறைந்த
 ஆரியச் செப்பும் யவனமஞ் சிகையும்
 பொன்செய் பேழையொடு பொறித்தாழ் நீக்கி
 நன்கனம் படுத்து நகுமலர் பரப்பி
 விரைவிரி யாளர் புரைவுறப் புணர்த்த
 பண்டம் புதைத்த வண்டுபடு வளநகர்

 மடையரும் மகளிரும் மல்லரும் அமைச்சரும்
 கடையரும் கணக்கரும் காப்பரும் உளப்பட
 இறைவினை திரியாப் பழவினை யாளரை
 வழிமுறை மரபில்தம் தொழின்முறை நிறீஇ
 வாய்மொழி விதியின் மேவன எல்லாம்
 நோக்கி மன்ன நுவல்அருங் காப்பின்
 அணிந்தது நகரெனப் பணிந்தவர் உரைக்கலும்

 குஞ்சரச் சேரிக் குமரற்கு இயற்றிய
 வெண்சுதை நல்லில் உறையுள் ஆக
 இடம்புகு தக்கன்று இருத்தல் நெடிதெனப்
 பேரியல் வையம் பின்செல அருளி
 வீரிய வேந்தன் விடுத்துஅகம் புக்கபின்

 விட்டுஉழல் யானை அச்சம் நீக்கி
 வெறிகோள் பண்ணியும் தொழில்தலைப் பெயர்த்தவன்
 கலிகொ ளாவணம் கைதொழப் போகி
 அரைமதி இரும்பொடு கவைமுள் கரீஇ
 பீலி சுற்றிய வேணு வெண்காழ்
 யானை இளையாரைத் தானத்துப் பிணிக்கெனத்
 தகைமலி வேழம் தலைக்கடை இழிதந்து
 அகம்புக் கனனால் அரசவை விடுத்தென்.