மகப்
பிழைத்து
- கன்றுகளைக்
காணாமையால்
மகப்
பேறு
- பிள்ளைப்
பேறு
மகம்
முற்றி
- யாகத்தை
முடித்து
மகரத்
தெய்வம்
- மகரமாகிய
தெய்வம், கடல் தெய்வம்
மகிழ்
நடம்
- ஆனந்தத்
தாண்டவம்
மகிழ்நர்
- மருத
நிலத் தலைவர்
மங்குல்வாவி
- ஆகாயமாய
குளம்
மங்கையர்
- இளம்
பெண்கள், தேவ மகளிர்
மஞ்சு
அடை
குழல்
-
மேகம் போன்று கரிய கூந்தலாள் (கங்கையாள்)
மடைக்
குரல்
- அதர்
தொங்கும் தொளையுள்ள கழுத்து
மண்டலித்து
- வளைந்து
கூடி
மண்
திரு
- பூமிச்
செல்வம்
மண்
புடைக்கும்
- பூமியில்
விசைத்து அடிக்கும்
மணக்க
- மிகுதியாகத்
தோன்ற
மணக்
கோல்
- மணமுள்ள
மலர் அம்பு
மணல்
உலகம்
- நெய்தல்
நிலம்
மத்திமை
- பாடும்போது
சமனோசை பிறக்கும் நிலை
மத்தியந்தணன்
- ஒரு
முனிவன்; வியாக்கிரபாத முனிவரின் தந்தை
மதர்த்தல்
- செருக்குதல்,
களித்தல்
மதி
- சந்திரன்;
மாதம்; அறிவு
மதிக்
குல
மன்னவன்
- சந்திரகுலத்து அரசன் (மலயத் துவச பாண்டியன்
மதிக்கோ
- சந்திரனாகிய
அரசன்
மதி
புலவன்
- மதிக்கும்
புலவன்
மதியக்
கருத்து
- மனக்
கருத்து
மதியாகுவன்
- அறிவுடையோனாவேன்
மந்தரம்
- படுத்தலோசை
பிறக்கும் நிலை
மந்திரத்
திருவேல்
- மந்திரம்
பொருந்திய அழகிய வேல்
மயங்காத்
தேவர்
- வேறுபடாத்
தேவர்
மயங்கி
- வேறுபட்டு,
கலந்து
மயிர்
குறை
கருவி
-
கத்தரிகை
மரக்கால்
- மரக்கால்
என்னும் கூத்து
மரகதப்
பாசடை
- மரகத
மணி போன்ற பச்சிலை
மரகதப்
பொருப்பு
-
பச்சை மலை
மரகதம்
- பச்சை
இரத்தினம், மரகத மலை
மருமான்
- மருமகன்,
வழித் தோன்றல்
மரு
வளர்
- மணம்
மிகுகின்ற
மலயத்
தமிழ்க்கால்
- தமிழ்க்
குன்றமாய பொதியத்தில் தோன்றும்
இனிய தென்றற் காற்று
மலர்
ஆவறிவு
- மலர்ச்சி
ஆகின்ற அறிவு
மலை
உறை
- மலையில்
விழுகின்ற மழைத் துளி
மலைக்கன்னி
- மலைமகள்
(பார்வதி)
மலைக்
குஞ்சரம்
- மலையாகிய
யானை
மலைப்புள்
- மழைப்
புள் (வானம்பாடி)
மலையடி
- போர்
செய்தற்குரிய காலுடைய சேவற்கோழி
மழலைக்
கிளவி
- நிரம்பா
மொழி
மழலைமென்
கிளவி
- பொருள்
விளங்காத மெல்லிய இளம் பருவச்
சொல்
மழைக்
கண்
திறப்ப
-
மழை பெய்யும்படி
மறி
- கடா,
ஆடு, மான், மடங்கி விழும் அலை
மறிக்
குலத்து
உழை
-
மான் கூட்டத்துள்ள பெண் மான்
மறித்தகர்
- ஆட்டுக்
கிடாய்
மறிய
- திரிய,
விழ, தலை தடுமாற
மறு
நிலை
மைந்தன்
-
வேறு குடியில் பிறந்த மகன்
மறுமறந்தாங்கு
- மறந்து
மறுகியாங்கு என மாற்றுக; மறந்து
மயங்கியது போல, 'மறு' என்பது மறுகுதல்
என்பதன் குறுக்கம் எனக் கொள்க.