தமிழ் இணையக் கல்விக்கழகம் - TAMIL VIRTUAL ACADEMY

மொழிகள்

Naalaaiyra Deviya Prabhadam

முகப்பு
 
அகரவரிசை
   மா இருங் குன்றம் ஒன்று மத்து ஆக
   மா தவத்தோன் புத்திரன் போய்
   மா முத்தநிதி சொரியும் மா முகில்காள் வேங்கடத்துச்
   மா முதல் அடிப் போது ஒன்று கவிழ்த்து அலர்த்தி
   மா யோனிகளாய் நடை கற்ற
   மா வளம் பெருகி மன்னும் மறையவர் வாழும் நாங்கைக்
   மா வளரும் மென் நோக்கி மாதராள் மாயவனைக்
   மா வாயின் அங்கம் மதியாது கீறி
   மாகம் மா நிலம் முழுதும் வந்து இறைஞ்சும்
   மாசு அறு சோதி என் செய்ய வாய் மணிக்குன்றத்தை
   மாசு உடை உடம்பொடு தலை உலறி
   மாசூணாச் சுடர் உடம்புஆய் மலராது குவியாது
   மாட்டாதே ஆகிலும் இம் மலர் தலை மா ஞாலம் நின்
   மாட்டீர் ஆனீர் பணி நீர் கொள்ள எம்மைப் பணி அறியா
   மாட மாளிகை சூழ் மதுரைப் பதி
   மாட மாளிகை சூழ் திருமங்கை
   மாடே வரப்பெறுவராம் என்றே வல்வினையார்
   மாண் ஆகி வையம் அளந்ததுவும் வாள் அவுணன்
   மாண் பாவித்து அஞ்ஞான்று மண் இரந்தான் மாயவள் நஞ்சு
   மாண்பு அமை கோலத்து எம் மாயக் குறளற்கு
   மாணிக் குறள் உரு ஆய
   மாணிக்கக் கிண்கிணி ஆர்ப்ப மருங்கின் மேல்
   மாணிக்கம் கட்டி வயிரம் இடை கட்டி
   மாணிக்கம் கொண்டு குரங்கு எறிவு ஒத்து இருளோடு முட்டி
   மாத் தொழில் மடங்கச் செற்று மருது இற நடந்து வன் தாள்
   மாதர் மா மண்மடந்தைபொருட்டு ஏனம் ஆய்
   மாதலி தேர் முன்பு கோல்கொள்ள மாயன்
   மாதவன் என் மணியினை வலையிற் பிழைத்த பன்றி போல்
   மாதவன் என்றதே கொண்டு என்னை இனி இப்பால் பட்டது
   மாதவன் என்று என்று
   மாதவன் தமர் என்று வாசலில் வானவர்
   மாதவன்பால் சடகோபன்
   மாமிமார் மக்களே அல்லோம்
   மாய்த்தல் எண்ணி வாய் முலை
   மாய்ந்து அறும் வினைகள் தாமே மாதவா என்ன நாளும்
   மாயக் கூத்தா வாமனா
   மாயச் சகடம் உதைத்து மருது இறுத்து
   மாயப் பிரான் என வல்வினை மாய்ந்து அற
   மாயம் அறிபவர் மாயவற்கு ஆள் அன்றி ஆவரோ
   மாயம் செய்யேல் என்னை உன் திரு மார்வத்து மாலை நங்கை
   மாய மயக்கு மயக்கான் என்னை வஞ்சித்து
   மாய மான் மாயச் செற்று மருது இற நடந்து வையம்
   மாயவன் பின்வழி சென்று வழியிடை மாற்றங்கள் கேட்டு
   மாயவனை மதுசூதனனை
   மாயன் என் நெஞ்சின் உள்ளான்
   மாயனை மன்னு வடமதுரை மைந்தனைத்
   மாயா வாமனனே மதுசூதா நீ அருளாய்
   மாயோம் தீய அலவலைப்
   மாயோன் வட திருவேங்கட நாட வல்லிக்கொடிகாள்
   மார்கழித் திங்கள் மதி நிறைந்த நன்னாளால்
   மார்வில் திருவன் வலன் ஏந்து சக்கரத்தன்
   மாரனார் வரி வெஞ் சிலைக்கு ஆட்செய்யும்
   மாரி மலை முழைஞ்சில் மன்னிக் கிடந்து உறங்கும்
   மாரி மாக் கடல் வளைவணற்கு இளையவன்
   மாரி மாறாத தண் அம் மலை வேங்கடத்து அண்ணலை
   மால் அரி கேசவன் நாரணன் சீமாதவன்
   மால் ஆய் மனமே அருந் துயரில் வருந்தாது இரு நீ வலி மிக்க
   மால் இனம் துழாய் வரும் என் நெஞ்சகம்
   மால் தான் புகுந்த மட நெஞ்சம் மற்றதுவும்
   மால்பால் மனம் சுழிப்ப மங்கையர் தோள் கைவிட்டு
   மாலாய்ப் பிறந்த நம்பியை மாலே செய்யும் மணாளனை
   மாலிருஞ்சோலை என்னும் மலையை உடைய மலையை
   மாலுக்கு வையம் அளந்த மணாளற்கு
   மாலும் கடல் ஆர மலைக் குவடு இட்டு
   மாலும் கருங் கடலே என் நோற்றாய் வையகம் உண்டு
   மாலே நெடியோனே கண்ணனே விண்ணவர்க்கு
   மாலே படிச் சோதி மாற்றேல் இனி உனது
   மாலே மணிவண்ணா மார்கழி நீர் ஆடுவான்
   மாலே மாயப் பெருமானே மா மாயவனே என்று என்று
   மாலை அரி உருவன் பாதமலர் அணிந்து
   மாலை உற்ற கடற் கிடந்தவன்
   மாலை நண்ணித் தொழுது எழுமினோ வினை கெட
   மாலைப் புகுந்து மலர்-அணைமேல் வைகி அடியேன் மனம் புகுந்து என்
   மாலையும் வந்தது மாயன் வாரான்
   மாவலி தன்னுடைய மகன் வாணன் மகள் இருந்த
   மாவலி வேள்வியில் மாண் உருவாய்ச் சென்று  
   மாவினை வாய் பிளந்து உகந்த மாலை வேலை
   மாற்றங்கள் ஆய்ந்துகொண்டு மதுசூத பிரான் அடிமேல்
   மாற்றம் ஆவது இத்தனையே வம்மின் அரக்கர் உள்ளீர்
   மாற்றம் உள ஆகிலும் சொல்லுவன் மக்கள்
   மாற்றரசர் மணி முடியும் திறலும் தேசும்
   மாற்றுத்தாய் சென்று வனம்போகே என்றிட
   மாறி மாறிப் பல பிறப்பும் பிறந்து அடியை அடைந்து
   மாறு ஆய தானவனை வள் உகிரால் மார்வு இரண்டு
   மாறு கொண்டு உடன்று எதிர்ந்த வல் அவுணன்-தன்
   மாறு செய்த வாள்-அரக்கன் நாள் உலப்ப அன்று இலங்கை
   மாறு சேர் படை நூற்றுவர் மங்க ஓர் ஐவர்க்கு ஆய் அன்று
   மாறு நிரைத்து இரைக்கும் சரங்கள் இன
   மான் அமரும் மென் நோக்கி வைதேவி இன் துணையா
   மான் அமரும் மென்நோக்கி வைதேவீ விண்ணப்பம்
   மான் ஆங்காரம் மனம் கெட ஐவர் வன்கையர் மங்க
   மான் ஆய மென் நோக்கி வாள் நெடுங் கண்
   மான் ஏய் கண் மடவார் மயக்கில் பட்டு மா நிலத்து
   மான் ஏய் நோக்கு நல்லீர் வைகலும் வினையேன் மெலிய
   மான் ஏய் நோக்கி மடவாளை
   மான் ஏய் நோக்கு நல்லார் மதிபோல் முகத்து உலவும்
   மான் ஏய் நோக்கியர்-தம் வயிற்றுக் குழியில் உழைக்கும்
   மான் ஏய் மட நோக்கிதிறத்து எதிர் வந்த
   மான் கொண்ட தோல் மார்வின் மாணி ஆய் மாவலி மண்
   மான் முனிந்து ஒரு கால் வரி சிலை வளைத்த
   மானம் உடைத்து உங்கள் ஆயர் குலம்
   மான வேல் ஒண் கண் மடவரல் மண்-மகள்
   மானிட சாதியில் தோன்றிற்று ஓர் மானிட சாதியை
   மானை நோக்கி மடப் பின்னை தன் கேள்வனை

Tags   :

  • பார்வை 379
புதுப்பிக்கபட்ட நாள் : 05-09-2016 21:02:39(இந்திய நேரம்)
Legacy Page