தமிழ் இணையக் கல்விக்கழகம் - TAMIL VIRTUAL ACADEMY

மொழிகள்

பாட்டு முதற் குறிப்பு அகராதி

முகப்பு
தொடக்கம்

திருவருட்பா

ஆறாம் திருமுறை

பாட்டு முதற் குறிப்பு அகராதி

 

அகங்காரக்கொடுங்
அகம்புறம் மற்றை
அகர நிலை விளங்கு
அங்கே அடியர்
அஞ்சலை நீ
அடி இது முடி இது
அடிக்கடி நுண்மை
அடிபிடித்துத் திரிகின்ற
அடியனேன் உள்ளம்
அடியார் இதயாம்புய
அடியார் வருத்தம்தனை
அடுக்குந்தொண்டர்
அடுத்தவர் மயங்கி
அணிமதியிலே மதியின்
அண்ட ஒருமையப் பகுதி
அண்டம் எலாம் பிண்ட
அந்தநீ எனை ஓர்
அத்தனே திருச்சிற்
அந்தமோடாதி
அந்நாளில் அம்பலத்
அப்பணி முடி என்
அமரரும் முனிவரும்
அம்புவிதனிலே
அம்புவியிலே புவியின்
அயர்வறு பேரறிவாகி
அரங்கினிற் படை
அரசர் எலாம் மதித்திட
அரிபிரமர் உருத்திரரும்
அருளினை அளிக்கும்
அருளே வடிவாம்
அருள்நிலை விளங்கு
அரைசெலாம் வழங்கும்
அவ்வண்ணம் பழுத்த
அழகனே ஞானம்
அளத்திலே படிந்த
அளியே அன்பர்
அறியாத பொறியவர்க்
அறியாமல் அறிகின்ற
அறியேன் சிறியேன்
அறிவிலாச்சிறிய பருவ
அறிவிலேன் அறிந்
அறிவொரு சிறிதிங்
அறைகின்ற காற்றிலே
அற்றமும் மறைக்கும்
அன்பெனும் பிடியுள்
அன்னையே அப்பா
அன்னையே என்றன்
ஆடக மணி பொற
ஆதலால் இரக்கம் பற்றி
ஆதியும் அந்தமும் இன்
ஆதியே நடுவே அந்த
ஆயகால் இருந்தும் நட
ஆயேன் வேதாகம
ஆரணம் உரைத்த
ஆர்த்தவேதாந்தப்பதி
ஆறந்த நிலைகளின்
ஆற்றுவிடையானந்தம்
ஆனந்த நடம் பொது
ஆட்டம் ஓய்கிலா
இகத்திருந்த வண்ணம்
இகத்திலே எனைவந்
இசைத்திடவும் நினைத்தி
இடம் பெறும் இந்திரிய
இடர்தீர் நெறியே
இதுபதி இது பொருள்
இது வரை அடியேன்
இத்தகைய உலகில்
இத் தாரணியில் என்
இந்தவிர் சடைஎம்
இப்பாரில் உடல் ஆவி
இப்பார் முதல் எண்
இமையவர் பிரமர்
இயற்கையிலே பாசாங்க
இரவிமதி உடுக்கள்
இரவிலே பிறர்தம்
இருமையும் ஒருமைதன்
இரும்பினுங் கொடிய
இரும்பு நேர் மனத்தே
இருளையே ஒளி என
இலங்கு பொன்னணி
இல்லை உண்டெனும்
இவையலால் பிறிதோர்
இவ்வனஞ்சிறியேற்
இவ்வுலகதிலே இறை
இழைஎலாம் விளங்கும்
இறக்கவும் ஆசைஇல்லை
இறந்திறந்தே இளைத்
இறையளவும் அறிவொ
இனிஓர் இறையும்
இனித்த செங்கரும்பில்
இனித்த பழச்சாறு
இனிய நற்றாயின்
இன்சுவை உணவு பல
இன்பமடுத்துன்
இன்புறும் உணவு
இன்பே நன்றருளி
இன்னவாறடியேன்
இன்னுமிங்கெனை நீ
ஈயெனப் பறந்தேன்
ஈன்ற நற்றாயும்
உடம்பொருவயிறாய்
உடல் எலாம் உயிர்
உடுத்திலேம் சிறிதும்
உடுப்பவனும் உண்ப
உடைய அம்பலத்தில்
உடையாய் திருஅம்
உணர்ந்தவர் உளத்
உண்டதோறெல்லாம்
உண்டியே விழைந்தேன்
உரத்தவான் அகத்தே
உரத்தொரு வருக்கங்
உருமலி உலகில்
உருவமும் அருவமும்
உருவாய் அருவாய்
உருவுளமடவார்
உரைவிசுவம் உண்ட
உரை கடந்த திருவருட்பேர்
உலகறி வெனக்கிங்
உவந்தெனதுளத்தே
உள்ளதே உள்ள
உறியிலே தயிரைத்திருடி
உறுவினை தவிர்க்கும்
உற்றதாரணியில்
உற்றதோர் திருச்சிற்
உற்றியலும் அணுவாதி
உன் கடன் அடியேற்
உன்புடை நான்
ஊடல் செய்மதமும்
ஊழிதோறூழிபல
ஊன்பெறும் உயிரும்
எஞ்சல் இன்றிய
எட்டவரும் பொருளே
எண்ணிய எல்லாம்
எண்ணிலா அண்ட
எந்தவகை செய்திடிற்
எந்நாள் கருணைத் தனி
எம்மத நிலையும்
எம்மேதகவும் உடையவ
எய்ப்பற எனக்கு
எல்லாந்தான் உடைய
எல்லாம் உடையாய்
எல்லாம் செயல் கூடும்
எல்லாம் வகுத்தாய்
எவ்வுலகும் எவ்வுயிரும்
எவ்வுயிர்த்திரளும்
எழுவினும் வலியமனத்
எளியரை வலியார்
எளியவர் விளைத்த
எள்ளலாம் பயத்தால்
என் இயல் உடம்பிலே
என் உளவரை மேல்
என் சுதந்தரம் ஓர்
என் செய்வேன் சிறிய
என்புடை வந்தார்தம்
என்றிரவி தன்னிலே
என்றும் நாடுவோர்க்
என்னளவிலையே என்
என்னிலை இதுவுறு
என்னுயிர்காத்தல்
என்னுயிர்க்குயிராற்
என்னுயிரே என
என்னே எம்பெருமான்
என்னே செய்வேன்
என்னையாண்டருளி
என்னையும் இரக்கந்தன்
ஏகா அனேகா என்றே
ஏய்ந்த பொன்மலை
ஏறுகின்றேம் எனமதித்
ஐய நான் ஆடும்பருவ
ஐயநான் பயத்தால்துய
ஒடித்த இவ்வுலகில்சிறு
ஒப்பாருரைப்பார் நின்
ஒப்பிலாமணி என் அப்
ஒருபிரமன் அண்டங்க
ஒள்ளிய நெருப்பிலே
ஒன்றியே உணவை
ஒன்றும் அலார் இரண்
ஓங்கிய திருச்சிற்றம்பல
ஓங்கிய பெருங்கருணை
ஓங்குபொன் அணி
ஓடினேன் பெரும்பே
ஓர்ந்த உள்ளகத்தே
கடியரில் கடையேன்
கடுமையேன் வஞ்சக்
கட்டமே அறியேன்
கண்ணார் அமுதக்கடலே
கண் விருப்பங்கொள
கயந்துளே உவட்டும்
கரணமெலாம் கரைந்த
கருங்களிறுபோல்
கருணாநிதியே அபயம்
கருணாநிதியே என்இர
கயவு செய் மதகரிஎன
கரணவாதனை
கருணை ஒன்றிலா
கருணைக் கருத்து மலர்
கருணை பெருக்கே
கருணையம்பதி நங்கண்
கருனையார் அமுதே
கருணையும் சிவமே
கருணையே வடிவாய்
கருதாமல் கருதும்
கருத்து வேறாகிக்
கரை சேரப்புரிந்தாலும்
கலங்கிய போதும் திருச்
கலையுரைத்த கற்பனை
கலைஎலாம் புகலும் கதி
கலைத்தொழில் அறியே
கலைமுடிவு கண்டறி
கல்லாய மனத்தையும்
கல்லும் கனியத்திரு
கவையெலாந்தவிர்ந்த
களக்கமறப் பொதுநட
களிப்புறு சுகமாம்
கள்ளிருந்த மலர்
கற்கரையும்படி
கற்குமுறை கற்றறியேன்
கற்பனை முழுவதும்
கற்ற மேலவர்தம் உறவி
கற்றவர் உளத்தேகரும்
கற்றவர் கல்லார்பிறர்
காக்கைகள் கூவக்கலங்
காட்டிலே திரியும்
காட்டுகின்ற உவர்க்
காட்டுயர் அணைமேல்
காணியே கருதும்
காணுறு பசுக்கள்
காமமா மதமாங்காரமா
காய்எலாம் கனியென
காய்ந்திடு மனத்தாள்
காய்மனக் கடையனை
காரணம் இதுபுரி
காவிநேர் கண்ணாள்
கானமே உழல் விலங்கி
கிளைத்த இவ்வுடம்பில்
கீரையே விரும்பேன்
குணம்புரி எனது
குலத்திடையும் கொடி
குற்றமோ குணமோ
குற்றம்பல ஆயினும்
கூடுங்கருணைத்திருக்
கூறுகின்ற சமயம்எலா
கைதலத் தோங்கும்
கையுற வீசி நடப்பதை
கொடிய வெம்புலிக்
கொடியேன் பிழை நீ
கொட்டிலை அடையா
கொலைபல புரிந்தே
கோபமே வரு மோ
சகப்புற வாழ்வை
சந்திர சூரியர்
சரியை ஓர் நான்கும்
சற்சபைக்குரியார்
சாகாத கல்வியே
சாகாதகலை அறி
சாகாத தலை இது
சாதி மதம் சமயம் எனும்
சாமத்திரவில் எழுந்தரு
சார்பூத விளக்கமொடு
சாவதென்றும்
சாற்றுபேர் அண்ட
சிதம்பரத்தே ஆனந்த
சித்திகள் எல்லாம் வல்ல
சிவந்திகழ் கருணை
சிறந்த தத்துவங்கள்
சிறந்த பொன் அணி
சிற்றறிவுடையன் ஆகி
சிரத்தை ஆதிய
சீர்த்த சிற்சபை என்
சுகமே நிரம்ப
சூழ்விலாதுழல்
செடிமுடிந்தலையும்
செப்பார் கலைகள்
செய்வகை அறியேன்
செல்லமாட்டேன்
செறிவதில் மனத்தேன்
சோதியேல் எனை நீ
சோற்றிலே விருப்பஞ்
சோறு வேண்டினும்
ஞான ஆனந்தவல்லி
ஞான மணிப்பொது
ஞானமும் அதனால்
தகைத்தபேர் உலகில்
தங்கமே அனையார்
தடித்த ஓர் மகனை
தண்டுகாய் கிழங்கு
தத்துவங் கடந்த
தத்துவமசி நிலை
தத்துவம் என்வசமாக
தந்தாய் இன்றும்
தந்தையர் வெறுப்ப
தந்தையும் தாயும்
தரித்திடேன் சிறிதும்
தருணம் இஞ்ஞான்றே
தரைத்தலத் தெனை நீ
தலைநெறி ஞான
தலைவர்கள் எல்லாம்
தவம்புரியேன்
தளர்ந்திடேல் மகனே
தனிப்பெருஞ் சோதித்தந்
தனிப்பெருஞ் சோதித்தலை
தன்மை காண்பரியதலை
தன்னிகர் அறியா
தன்னை நேரில்லாத்
தாங்க என்தனை
தாயும் என் ஒருமை
தாயே எனைத்தான்
தாய் கொண்டதிருப்
தாய்மொழி குறித்தே
தார்த்தட முலையார்
தால வாழ்க்கையிலே
தாவுமான் எனக்குதித்து
தானலாதிறையும்
தான் எனைப்புணரும்
திகழ்ந்தார்கின்ற
திகைப்பார் திகைக்க
திடுக்கற எனைத்தான்
திண்ணம் பழுத்த
திரிபில் பொருளே
திருக்கதவம் திறவாயோ
திருத்தகு பொன்அம்
திருத்தகும் ஓர் தருணம்
திருப்பொதுவில் திருநட
திருவளர் திருஅம்பலத்
திருவளர் திருச்சிற்றம்
திருவிளங்க
தீட்டுப்பொன் அணி
தீட்டு மணிப் பொது
தீது நினைக்கும் பாவிகட்
துண்ணெனக் கொடி
துப்பார் கனகப்பெது
தும்மினேன் வெதும்பி
துருக்கலோ கொடுங்
துரும்பினில் சிறியேனை
துருவிலா வயிர
துனித்தவெம் மடவார்
துன்புறு மனத்தனாய்
துன் பெலாந் தீர்ந்தன
தூங்குகின்றதே சுகம் என
தூய நெஞ்சினேன்
தெரிந்த பெரியர்க்கருள்
தேகமுறு பூதநிலைத்
தேடியதுண்டு நினதுரு
தேட்டிலே மிகுந்த
தேர்விலாச்சிறிய
தேனே திருச்சிற்
தேன்மொழிப் பெண்
தொகுப்புற சிறுவர்
தொழுதெலாம வல்ல
தொழுந்தகை உடைய
நடுநிலை இல்லா
நண்ணிய மதநெறி
நதி கலந்த சடை
நயத்தால் உனது
நயந்த கருணை
நயந்த பொற்சரிகை
நலிதரு சிறிய
நனவினும் பிழையே
நன்மார்க்கத்தவர்
நாடுகின்ற மறைகள்
நாட்டுக் கிசைந்த
நாதனே என்னை
நாதாந்தத்திரு வீதி
நாதாந்த போதாந்த
நாயிற்கடையேன்
நாயேன் உலகில்
நிலத்திலும் பணத்தும்
நிலைபுரிந்தருளும்
நிறமுறு விழிக்கீழ்
நீக்கிய மனம்பின்
நீடுலகில் உற்றவர்கள்
நீரிலே நீர் உற்ற
நேரிழையவர்தம்
பகலிரவடியேன்
பங்கமோர் அணிவும்
பஞ்சுநேர் உலக
படம்புரிபாம்பிற்
படித்தனன் உலகப்
படிமேல் ஆசைபல
பணத்திலே சிறிதும்
பணமிலார்க் கிடுக்கண்
பண்ணிகாரங்கள்
பதியனே பொதுவில்
பத்தியஞ்சிறிதுற்றிலேன்
பயத்தொடுதுயரும்
பயந்துயர் இடர்
பரிக்கிலேன் பயமும்
பரிந்துனைப் பதியாய்ப்
பருப்பிடியரிவாலிடிக
பரைத்தனி வெளியில்
பல்லிகள் பலவா
பவநெறிசெலுமவர்
பழம்பிழி மதுரப்பாட்டல
பன்னிரண்டாண்டு
பன்னெறிச் சமயங்கள்

பாட்டு வித்தால் பாடு

பாதிஇரவில்
பாராதி பூதமொடு
பாரொடு நீர் கனல்
பார்த்தார் இரங்கச்
பார்முதல் நாதப்பதி
பாலிலே கலந்த
பிதர்த்த மண் உடம்பை
பீழைபுரிவான் வருந்து
புண்ணிலே புகுந்த
புண்படா உடம்பும்
புரைசேர் துயரம்
புலைவிலைக் கடையில்
புல்லவா மனத்தேன்
புன்புலால் உடம்பின்
பூதமுதலாய பல
பூப்பினும் பலகால்
பெண்மையை விழைந்
பெற்றதம் பிள்ளை
பேருற்ற உலகிலுறு
பையார் பாம்பு கொடிய
பொடி எடுக்கப்போய்
பொது வென்றறிந்தும்
பொய்ப்படாபயனே
பொய்பிழை அனந்தம்
பொய்யாதென்றும்
பொய்யுடையார் விழை
பொய்வகை மனத்தேன்
பொய்விட்டகலாப்
பொருளறியேன்
பொருளிலே உலகம்
பொழுது விடிந்ததினிச்
பொறித்துனைப் பதியாப்
பொன்னின் மாமணிப்
போகமாட்டேன் பிறரிடத்
போகமாதியை விழைந்த
போகமே விழைந்தேன்
போதுதான் வீணே
போதெலாம் வீணில்
போற்றுவார் போற்றுவர்
மங்கையர் எனைத்தாம்
மஞ்சனைய குழலம்மை
மடம்புரிமனத்தாற்
மணிக்கதவம் திறவாயோ
மண்ணினீள் நடையில்
மண்ணுலகத்திலே
மதத்திலே அபிமானங்
மதம்புகல் முடிபு
மருணாடுலகில்
மருந்தறியேன்
மருளும் துயரும்
மலத்திலே கிடந்தேன்
மலவாதனை தீர்
மலைவிலாத் திருச்சிற்
மறைமுடி வயங்கும்
மாயையால் வினையால்
மாயையாற் கலங்கி
மாழை மாமணி
மாற்றறியாத செழும்
மாற்றிலாத பொன்
மிளகு மேன் மேலும்
முத்தேவர்
முனித்த வெவ்வினை
முன்னவாதிபர்க்கு
முன்னுங் கொடுமை
முன்னோடு பின்னும்
மூவிரு முடிபுங்
மெய்தழைய
மைதவழ்விழி
மையரிநெடுங்கணார்
வகுத்த உயிர்
வட்டவான் சுடரே
வட்டியே பெருக்கி
வண்ணமிகு பூதவெளி
வண்ணம்வேறெனினும்
வந்தருள் புரிக
வம்பனேன் பிறர்போல்
வரவு செலவற்ற
வருத்த நேர்பெரும்
வருமுயிர் இரக்கம்
வருவாய் என்கண்மணி நீ
வரை அபரமார்க்க மொடு
வரை கடந்தடியேன்
வலத்தவாநாத வலத்த
வலத்திலே செவிலி
வலிந்தெனை அழைக்கும்
வள்ளல் இவ்வுலகில்
வறுத்தலே பொடித்து
வன்செயல் பொறுத்தாட்
வன்மையில் பொருள்
வாங்கிய செவிலி
வாடிய பயிரைக்
வாட்டமும் துயரும்
வாட்டமே உடையார்
வாட்டமொடு சிறியனேன்
வாட்டமோடிருந்தசிறிய
வாய்ந்தபொன் அணி
வானிலே வானுற்ற
விஞ்சுபொன் அணி
விடையவாதனை
விண்ட போதகரும்
விருப்பிலேன் போலக்
விரைந்து நின் அருளை
விழற்கிறைத்து
விழியைத் தூர்க்கின்ற
விழுத்தலை நெறியை
விளக்கறியா இருட்டறை
விளங்குபொன் அணி
வெடிக்கப் பார்த்து
வெப்பார் உள்ளக் கலக்க
வெம்மதிக் கொடிய
வெறுக்க மாட்டேன்
வேண்டார் உளரோ
வேதத்தின் முடிமிசை
வேதநெறி ஆகமத்தின்
தேந்தலைமேற் கொள
வேதாந்த நிலை நாடி
வேறு பல்விடஞ்செய்
வைகிய நகரில்

மேல்

Tags   :

  • பார்வை 981
புதுப்பிக்கபட்ட நாள் : 06-09-2016 02:13:36(இந்திய நேரம்)
Legacy Page