தமிழ் இணையக் கல்விக்கழகம் - TAMIL VIRTUAL ACADEMY

மொழிகள்

Pattu Mutharkuripu - Aaram Thirumurai-பாட்டு முதற்குறிப்பகராதி

முகப்பு

தொடக்கம்

திருவருட்பா

ஆறாம் திருமுறை

பாட்டு முதற் குறிப்பு அகராதி

 

அகங்காரம்
அகரஉகர சுப
அகர உகர மகர
அகத்தே கறுத்து
அகர சபாபதி சிகர
அகத்தொன்று புறத்
அகவடிவை ஒரு கண
அகில புவன உயிர்கள்
அங்கவர் காட்ட அணுக்க
அங்கே உன்றன்
அங்கவரெல்லாம் இங்கார்
அங்க சங்க மங்கை
அச்சந் தவிர்த்தே
அச்சமெலாந் தவிர்த்த
அச்சம் தவிர்த்தான் என்று
அச்சம் தீர்த்திங்
அச்சையும் உடம்பையும்
அஞ்சி அஞ்சி
அஞ்சல் அஞ்சல் என்று
அஞ்சோடஞ்சவை ஏலாதே
அடியன் ஆக்கி
அடியா தென்றறிந்து
அடி விளங்கக் கனக
அடியும் நடுவும் முடியும்
அடுக்கிய பேர் அண்ட
அடைந்திடுமின் உலகீர்
அணங்கெழு பேர் ஓசை
அணியே எனது மெய்
அண்ட அப்பா
அண்டகோடி அனைத்
அண்டத்தகத்தும்
அண்டப் பரப்பின்
அண்டமும் அகிலமும்
அண்ணா எனையும்
அது பாவக முகத்
அத்திரு வாயிலில்
அத்தமுத்த அத்தமுத்த
அந்நாளில் அடிச்சிறி
அந்தண அங்கண அம்பர
அந்நாள் வந்தென்
அபயம்பதியே
அபயவ ரதகர
அப்பனை இப்பனை
அப்பன் வருதருணம்
அப்பா எனக்கெய்ப்பில்
அப்பா என்றோர்கால்
அப்பா நின்னை அடை
அப்பா நின்னை அன்றி
அப்பர் வருகின்றார் என்று
அப்பாலே சென்றேன்
அப்பூறு செஞ்சடை
அமல சபாபதி அபய
அம்போ ருகபத
அம்பலத்தரசே
அம்பலத்தொரு நடம்
அம்பலத்தில் எங்கள்
அம்பலத்தே ஆடுகின்ற
அம்பலத்தே திருநடஞ்
அம்பலம் சேர்ந்தேன்
அம்பல வாசிவ
அம்பலவர் வந்தார்
அம்பர விம்ப சிதம்பர
அம்பலப் பாட்டே
அம்பலவாணனை
அம்மா நான் சொன்மா
அம்மை திரோதை
அம்மையைக் கண்டேன்
அம்பலவாணர்தம்
அயலறியேன் நினது
அயனும் மாலும் தேடித்
அயன்முதலோர் ஐவர்
அய்யா என்றோர்கால்
அரசுவருகின்றதென்
அரகர சிவசிவ
அரசே உன்னை அணைக்
அரிபிர மாதியர் தேடிய
அரகர வரசுப
அரைசே குருவே அமுதே
அருட்சபை நடம்புரி
அருட்சோதி ஆனேன்
அருட்சோதித் தலைவர்
அருட் பிரகாசம்
அருட் பெருங்கடலே என்
அருட்பெருஞ்சோதி அபயம்
அருட்பெருஞ்சோதி அபயம்
அருட்பெருஞ் சோதியை
அருட் பெருஞ்சோதி என்
அருட்பெருஞ்சோதி என் அம்மை
அருட் பெருஞ்சோதி என் ஆருயிர்
அருட்பெருஞ்சோதி (அகவல்) 1 முதல் 1598 வரிகள்
அருட்பெருந்தனிச்
அருட்பெரு வெளியில்
அருணா டறியாமனக்குர
அருந்தவர் காண்டற்
அருட்பொது நடமிடு
அரும்பொன் அனையார்
அருவே திருவே அறிவே
அருளாம் பெரியவெளி
அருளார் அமுதே என்
அருளார் சோதி
அருளாளர் பொற்பொதுவில் அற்புத
அருளாளர் பொற் பொதுவில் ஆனந்த
அருளாளர் வருகின்ற
அருளுடையார் எனை
அருளும் பொருளும் பெற்றேன்
அருளும் பொருளும் யான் பெறவே
அருளுறு வெளியே
அருளே உணர்ந்த
அருள் அளித்தான்
அருள் விளங்கிய
அலங்கரிக்கின்றோம்
அழியாக் கருணை
அழியா நிலையாயது
அளந்திடுவேதாகமத்
அறங்காதல் செய்தே
அறங்குலவு தோழி
அறிந்த நாள்கள்
அறிவுள் அறியும்
அறியாத பருவத்தே
அறிவிலேன் செய்குற்ற
அற்புதம் அற்புதமே
அனக வனஜ அமித
அனந்த மறை ஆகமங்
அனந்த கோடி குண
அனிர்த கோபகரு
அன்பனே அப்பா
அன்பாடு திருப்பொது
அன்பிலேன் எனினும்
அன்புமுந்து சிந்தையே
அன்புடை மகனே
அன்புடைய என்னறி
அன்புடை யவரேல்எல்
அன்றே என்னை அடிய
அன்னப் பார்ப்பால்
அன்னம் உண அழைக்
அன்னே என்னை
ஆகம போதகமே
ஆகமாந்தமும் வேதத்
ஆக்கிய நாள் இது
ஆங்கவர் வண்ணம்
ஆங்காரம் தவிர்ந்த
ஆங்காங்கே சத்திகள்
ஆசை உண்டேல்
ஆட எடுத்தான்
ஆடக நீடொளியே
ஆடகப் பொற்சபை
ஆடாதீர் சற்றும்
ஆடியகால் மலர்களுக்
ஆடிய நாடகனே
ஆடுகின்ற சேவடிக்கே
ஆடேடி பந்து ஆடேடி
ஆணிப்பொன் அம்பலத்
ஆணை ஆணை நீ
ஆணைநும் ஆணை
ஆண்டவனே திரு
ஆதவாத வேதகீத
ஆதர வேதியனே
ஆதாம்பர ஆடக
ஆதி அந்தமும் இல்லா
ஆதி அந்தம் தோற்றாத
ஆதி அப்பாநம் அநாதி
ஆதியும் அந்தமும் இல்
ஆதிநீதி வேதனே
ஆதியும் நடுவும்
ஆதியே திரு அம்பலத்
ஆயவாய நேயஞேய
ஆயாமையாலே நீர்
ஆய் உரைத்த அருட்
ஆரண ஞாபகமே
ஆரணமும் ஆகமமும்
ஆரணமும் ஆகமமும்
ஆரணமே ஆகமமே
ஆரமுதம் தந்தென்னுள்
ஆராலும் அறிந்து
ஆரியனே சிவனே
ஆர் அறிவார் எல்லாம்
ஆர்கின்ற தெள்ளமு
ஆர் நீ என்றெதிர் வின
ஆர்த்த அருட் பெருஞ்
ஆவா என்றெனை
ஆளுடையான்
ஆறாமல் அவியாமல்
ஆறு கோடியாம்
ஆறெனும் அந்தங்கள்
ஆற்றாத அடிச்சிறியேற்
ஆற்று வெள்ளம் வருவ
ஆனந்தக் கொடியே
ஆனந்த நாடகம் கண்டோ
ஆனந்த நாடன் என்று
ஆனேன் அவனா அவன்
ஆன்பாலும் நறுந்தேன்
இகத்தும் பரத்தும்
இக்கரை கடந்திடில்
இங்கோர் மலையின் நடு
இங்சை எலாம் புகன்றே
இச்சை எலாம் வல்ல
இச்சை வேறில்லை இங்
இசைந்தான் என் உள்
இசையாமல் போனவர்
இடமும் வலமும் இது
இடம் பெற்ற உயிர்
இடர் தொலைந்த
இணக்கறியார் இதம்
இணை ஏதும் இன்றி
இத்தனை என்றிட முடி
இத்தனை என்று நின்
இதுவே தருணம் எனை
இந்த உலகில் உள்ளார்
இந்நாளே கண்டீர்
இயங்காளி புலி கரடி
இயல் கிளர்மலையே
இரவகத்தே கணவரொ
இரவில் பெரிய வெள்ளம்
இரவும் பகலும் என்னை
இரவும் பகலும் தூங்கிய
இரவு விடிந்தது இணை
இருட் சாதித் தத்துவச்
இருட் பெருமல முழு
இருட் பெருமாயை
இருளான மலம் அறுத்
இருளும் ஒளியும் வந்த
இருளைக் கெடுத் தென்
இலங்குகின்ற பொது
இவ்வுலகில் எனைப்போ
இவ்வுலகில் செத்தாரை
இவ்வுலகோர் இரவகத்
இளகும் இதய கமலம்
இறவா வரம் தரு
இறந்தவரை எடுத்திடு
இறந்தவர்கள் பலரும்
இறுகப் பிடித்துக்
இறவாமை ஈந்தான்
இறைவன் வருதருணம்
இறைவா நின்னைக்
இனிப் பாடு படமாட்டேன்
இனியே இறையும்
இனித்துயர் படமாட்டேன்
இன்ப வடிவந்தருதற்
இன்பாலே உலகத்தார்
இன்பால் உலகங்கள்
இன்பிலே வயங்கும்
இன்புடைப் பொருளே
இன்புறலாம் எவ்வுலகு
இன்று தொடங்கி இங்கே
ஈங்கு சிலர் உண்ணுக
ஈசர் எனதுயிர்த்
ஈசன் அருளால் கடலில்
ஈது கேள் மகனே
ஈயோடுறழும்
ஈரமும் அன்பும்
ஈராண்டு தொடங்கி
ஈற்றறியேன் இருந்திரு
ஈனமெலாந்தீர்ந்தன
உடம்பு வருவகை
உடுத்ததுகில் அவிழ்
உடைய நாயகன்
உடையவர் என்உளத்
உடையாய் எனக்குப்
உணர்ந்தவர் தமக்கும்
உணர்ந்துணர்ந்தாங்
உணிக்கும் மூட்டுக்கும்
உண்மை உரைத்தருள்
உண்மையுரைக்கின்
உத்தர ஞான சிதம்பர
உபலசிரதல
உமைக்கொருபாதி
உயத்திடம் அறியா
உயிருறும் உணர்வே
உயிரெலாம் ஒரு நீ
உரிய பெருந்தனித்
உரிய துரிய பெரிய
உருத்திரர்கள் ஒரு
உருவராகியும்
உருவே உயிரே
உருவும் அருவும்
உரையும் உற்றது
உலகமெலாம் போற்ற
உலகு புகழ் திருவமுதம்
உவட்டாது சித்திக்கும்
உழக்கறியீர் அளப்பத
உளத்தே பெருங்
உளமும் உணர்வும்
உள்ளக் கவலையெலாம்
உள்ளபடி உரைக்கின்
உள்ளமே இடங்கொண்
உள்ளலேன் உடையார்
உள்ளிருள் நீங்கிற்று என்
உள்ளுண்ட உண்மை
உள்ளும் புறத்தும்
உறவு பகை என்றிரண்
உறவே என தின்னுயி
உறைந்திடும் ஐங்கரு
உற்றமொழி உரைக்
உன் ஆணை உன்னை
உன்பேர் அருள்
உன்னுகின்றதோறு
உன்னைக் கண்டு
உன்னை மறக்கில்
உன்னை விட மாட்டேன்
ஊற்றை உடம்பில்
ஊன உடம்பே ஒளி
ஊன் உரைக்கும் உயிர
எக்கரையுமின்றி
எங்குமாய் விளங்கும்
எச்சநீட்டி விச்சை
எட்டும் இரண்டும் இது
எட்ட எட்டி ஒட்ட
எண்ணலை வேறிரங்க
எண்ணா நின்றேன்
எண்ணிய நானே
எண்ணுகின்றேன்
எண்ணும் அவ் வாயிலில்
எண்ணுந் தொறும்
எத்தனை நான் குற்றம்
எத்துணையும் காட்டாத
எத்துணையும் பேதமுறா
எந்தாய் உனைக்கண்டு
எந்தை என் குருவே
எந்தாய் என்றிடில்
எந்தையைக் கண்டேன்
எப்பொருட்கும் எவ்வு
எப்பொருளும் எவ்வு
எம்புலப் பகையே
எம்பொருள் எனும்
எம்மையும் என் தனைப்
எய் வகைசார் மதங்களி
எருதின் உழைத்திருந்
எல்லா உலகமும்
எல்லாக் குறையும்
எல்லாஞ் செய வல்லவனே
எல்லாஞ் செய் வல்ல தனிப்
எல்லாஞ் செய் வல்ல துரை
எல்லா நலமும்
எல்லாமுஞ் செய வல்ல
எல்லாம் செய்வல்லான் என்று
எல்லாம் செய வல்லான்
எல்லார்க்கும் கடையாகி
எவ்வுலகில் எவ்வெவர்
எவ்வுலகும் அண்டங்
எவ்வுயிரும் பொது என
எறிவில் உலகில்
எனதென்பதும்
எனக்குள் நீயும்
எனக்கும் உனக்கும்
எனக்கும் நின்னைப்போ
எனையான் மதித்து
என்இயலே யான் அறி
என் இரு கண்ணுள்
என் இறைவன் வருதரு
என் உடலு என் உயிரு
என் உடலு என் பொரு
என்னுயிர் உடம்பொடு
என்னுயிர் காத்தான்
என் கணவர் பெருந்தன்
என் கண்மணியுள்
என் சாமி எனதுதுரை
என் தரத்துக்கேலாத
என் புகல்வேன் தோழி
என்மாலை மாத்திரமோ
என்ற சொல் செவிமடுத்
என்றும் என்றின் ஒன்று
என்னதுடலும் உயிரும்
என்னவா அனைத்தும்
என்னாருயிர்க்குத் துணை
என்னால் ஓர் துரும்பும்
என்னிரு கண்மணி
என்னியல் போல் பிறர்
என்னறிவானான் என்று
என்னுடைய தனிக்கண
என்னுடைய தனித்தோழி
விண்ணப்
என்னுரைக்கேன் என்
என்னே உலகில்
என்னே நின்தண்ணரு
என்னை அடிமைகொண்
என்னை ஆண்ட வண்ண
என்னைக்காட்டி என்னு
என்னை மணமாலை இட்
என்னை மறைத்த மறைப்
என்னையும் என்பொரு
ஏக சதாசிவமே
ஏகமோ அன்றி
ஏகாந்த சர்வேச
ஏசா உலகவர்கள்
ஏட்டை தவிர்த்தென்
ஏதமுயங்காது
ஏதும் அறியாச் சிறிய
ஏதும் தெரியா
ஏமாந்திருக்கும்
ஏய்ப்பந்தி வண்ணர்
ஏலுநன்மணிமா
ஏழ்நிலைக் குள்ளும்
ஏழ்நிலை மேலே இருந்த
ஏழு நிலைகள் ஓங்கும்
ஏழுலகத்தை விட்டே
ஏறாநிலையில் விரைந்து
ஏற்றமுருங்ஐங்கருவு
ஏற்றிடு வேதாகமங்கள்
ஏறும்போ தங்கே எதிர்ந்த
ஏன்றிய சூதம்
ஐந்தொழில் நான்செய
ஐயமுறேல் காலையில்யா
ஐயமுற்றார் எல்லாரும்
ஐயர் அருட் சோதியர
ஐயர் திருச்சபை
ஐயர் எனக்குள்ளிருந்தி
ஐயர்எனை ஆளுடையா
ஐயனெனக்கீந்த அதி
ஐயன் அருள் வருகின்ற
ஐயாநான் செய்பிழை
ஐயுறேல் இதுநம்
ஐவகைத் தொழிலும்
ஐவராலும் நின்னைஅறி
ஐவர் செய்யும் தொழில்
ஒடிவில்கருணை அமுதம்
ஒட்டி என் கோதறுத்
ஒப்புயர்வொன்றில்லா
ஒருநாழிகையில் யோக
ஒருமை பெறு தோற்றம்
ஒருமையின் உலகெலா
ஒழித்தேன் அவலம்
ஒளிஒன்றே அண்ட
ஒளியாகி உள்ளொளியாய்
ஒன்று கண்டேன் திரு
ஒன்றுமுன் என்பால்
ஒன்றே சிவம்என்று
ஒன்றே சிவம் என்றுண
ஓங்கார அணைமீது
ஓங்கிய ஐம்பூ இவைக்கு
ஓங்கும் அன்பர்
ஓதஉலவா ஒரு தோழன்
ஓதஅடங்காது மடங்
ஓவாதுண்டு
ஓவுறாத்துயர் செய்யும்
ஓர் நிலை தன்னில் ஒளிர்
ஒளவியந்தீர் உள்ளத்
கடல்கடந்தேன் கரைய
கடுகாட்டுக் கறிக்கிடுக
கடுங் குணத்தோர்
கடுத்த மனத்தை அடக்
கடுத்த விடர்வன்
கடையநாயில் கடைய
கடையேன் உள்ளக்
கடையேன் புரிந்தகுற்ற
கட்டமும் கழன்றேன்
கட்டாலும் கனத்தாலும்
கடையன் எனது கொடிய
கட்டுக்கடாங்காமனப்
கட்டோடே கனத்
கண்உறங்கேன் உறங்
கண் கலந்த கணவர்
கண்கொண்ட பூதலம்
கண்டதெலாம் அனித்
கண்டே களிக்கும்
கண்டேன் அருட்பெரு
கண்டேன் சிற்றம்பலத்
கண்ணாறு படும்என
கண்ணிற் கலந்தான்
கண்ணுடையீர் பெருங்
கண்ணெலாம் நிரம்பப்
கண்முதல் பொறியால்
கதிஇருக்கின்ற திருச்
கந்ததொந்தபந்த
கரணம் மிகக் களிப்புற
கரவு தவிர்ந்ததென்று
கருணாம் பரவர
கருணாநிதி நின் தன்னை
கருணாநிதியே அடி
கருணாநிதியே அபயம்
கருணாநிதியே குணநிதி
கருணாநிதியே சபாபதி
கருணாநிதியர் என்று
கருணை இல்லா ஆட்சி
கருணை ஒன்றே வடிவாகி
கருணைக்கடலே அதி
கருணை ததும்பிப்
கருணைப் பொதுவில்
கருணையாம் பெருங்
கருத்தனைஎன் கண்
கருத்தில் கருதிக்
கருநாள்கள் அத்தனை
கரும்பசைக்கும் மொழிச்
கரும்பின் மிக இனிக்கின்
கருவிற் கலந்த
கலகந்தரும் அவலம்
கலக்கம் அற்று நான்
கலக்கம் நீங்கினேன்
கலங்கிடேல் மகனே
கலை இருந்ததோர்
கலைக்கடலைக் கடந்த
கலைசார் முடிவு
கலைநிறை மதியே
கலையறியாச் சித்தம்
கலையனே எல்லாம்
கலைவளர் முடியதென்
கல்லாய மனங்களும்
கல்லை நோக்கிக் கனிந்
களங்கவாதகளங்
களித்துலகில் அளவி
களிப்பொடு மகனே
கள்ளம் அறியேன் நின்
கள்ளத்தை அற்ற
கள்ளுண்டாள் எனப்
கற்பூரங்கொணர்ந்திடு
கற்பூரம் மணக்கின்ற
கற்றேன் சிற்றம்பலக்
கனகமா மன்றில்
கனக சிதம்பர
கனகா கரபுர
கனக சபாபதி
கனமுடையேம் கட்டு
கன்மம் எனும் பெருஞ்
கன்னி எனை மணந்த
கன்றுடைய பசுப்போல
காடுவெட்டி நிலந்திருத்
காட்டினை ஞான அமு
காட்டைக் கடந்தேன்
காணாத காட்சியெலாம்
காணுகின்ற ஐங்கருவி
காமக் கடலைக் கடந்து
காமாலைக் கண்ணர் என்
காமாலைக் கண்ணர் பலர்
காய்க்கும் பருவம்தன்
காய்மையே தவிர்த்துக்
காரண காரியக் கல்வி
காரிகை நீ என்னுடனே
காலையிலே வருகுவர்
காற்றாலே புவியாலே
காற்றுருவோ கனல்
கிழக்கு வெளுத்தது
கிளக்கின்ற
கிளை அனந்த மறையா
குணங்கள் சிறந்தன
குணம் புதைக்க
குலத்திலே சமயக்குழி
குலமறியார் புலமறியார்
குழவுபேர் அண்டப்
குறித்துரைக்கின்றேன்
குற்றம் புரிதல் எனக்
கூகா என அடுத்தோர்
கூகா எனக் கூடி எடாதிக்
கூசுகின்ற தென்னடி
கூடத்தை நாட
கூடவும் பின்னே
கூடிய என் தனிக்கணவ
கூடிய நாளிதுதான்
கூறுகந்தாய் சிவகாமக்
கையற விலாத நடுக் கண்
கைவிடமாட்டான் என்று
கொடுமுடிமேல்
கொடி இடைப்பெண்
கொடி கட்டிக் கொண்டோம்
கொடிப் பெருமணிப்
கொழுந்தேனும்
கோ என எனது குரு
கோடாமறை ஆகமமும்
கோது கொடுத்த
கோபமெனும் புலைப்
கோபுர வாயிலுள்
கோயிலைக் கண்டங்கே
சகல லோகபர
சகலகலாண்ட
சகள உபகள
சங்கர சிவசிவ
சஞ்சிதம் வீடும்
சதுமறை ஆகம
சதபரி சதவுபசதமத
சத்தி எலாம் கொண்ட
சத்திய ஞான
சத்திய ஞான சபை
சத்தியஞ் செய்
சத்வ போதக
சத்தியம் சத்தியம்
சத்தியவான் வார்த்தை
சத்திய வேதாந்த
சந்தம் இயன்று
சந்ததமும் சிவசங்கர
சந்நிதியில் சென்று நான்
சந்திர தரசிர
சபாபதி பாதம்
சபாசிவா மஹாசிவா
சமயத் தெய்வம்
சமயம் ஓர் பல
சரியை நிலை நான்கும்
சர்க்கரை ஒத்தான்
சற்றும் வருந்தப் பாரா
சனி தொலைந்தது
சன்மார்க்க சங்கத்தீர்
சன்மார்க்கம் நன்மார்க்கம்
சன்மார்க்கப் பெருங்
சாகாக் கல்வி
சாகாக் கல்வித்
சாகாத கல்வியிலே காட்டி
சாக்கிய வேதம் தேக்கிய
சாதல் பிறத்தல் என்னும்
சாதி குலம் என்றும்
சாதி சமயங்களிலே
சாதி சமயச் சழக்கெலாம்
சாதி சமய சழக்கைவிட்
சாதியிலே மதங்களிலே
சாதியை நீள் சமயத்தை
சாத்திரங்கள் எல்லாம்
சாமாந்தர் ஆகா

சார் உலகவாதனையைத்

சிதமலரோ சுகமலரும்
சிதம்பரப் பாட்டே
சிதம்பிரகாசா
சித்திபுரத்தே
சித்தியெலாந்தந்தே
சித்தாடுகின்றார் என்று
சிந்தாகுலத்தொடு
சிந்தா குலந்தவிர்த்துச்
சிரிப்பிலே பொழுது
சிருட்டி ஒன்று
சிருட்டிமுதல் ஐந்தொ
சிருட்டி முதல் ஓர் ஐந்து
சிவஞான பதாடக
சிவஞான நிலையே
சிவசிவ கஜமுக
சிவசிவ சிவசிவ
சிவசிவ சிவசிவ சின்மய
சிவகாம வல்லியைச்
சிவகாம வல்லிக்கு
சிவமயமே வேறிலை
சிவமே நின்னைப்
சிவமாக்கிக் கொண்டான்
சிவமே பொருள் என்ற
சிவம் எனும் பெயர்
சிறு செயலைச் செயும்
சிறு நெறிக் கெனை
சிற்சபை அப்பனை
சிற்சபை அப்பனை உற்றே
சிற்சபை இனபத்திரு
சிற்சபைக் கண்ணும்
சிற்சபையை கண்டோம்
சிற்சபையில் நடிக்கின்ற
சிற்சபையும் பொற்சபையும்
சிற்சபையும் பொற்
சிற்பதம் பொற்பதஞ்
சிற்பொதுவும் பொற்பொதுவும்
சிற்றம்பலத்தில் நடங்
சிற்றம்பலத்தின் நடன
சிற்றம்பலத்தைத் தெரி
சிற்றறிவுடைய நான்
சினைப்பள்ளி தாமங்
சின்ன வயது தொடங்கி
சீர் விளங்கு சுத்ததிரு
சுகமறியீர் துன்பம்
சுடரே அருட்பெருஞ்
சுத்த சிவ சன்மார்க்க
சுத்த நிலையின் நடுநின்
சுத்தமுற்ற ஐம்பூத
சுத்த வடிவும்
சுத்த வேதாந்த மவுன
சூது மன்னும் இந்தையே
சூழ்ந்திடும் ஐங்கருவினி
செத்தவர்கள் எல்லாம்
செத்தாரை எல்லாம்
செத்தார் எழுக சிவமே
செத்தார் எழுந்தனர்
செத்தார் எழுகின்ற
செம்பவளத் திருமலை
செம்பவளத் திருமலையோ
செய்தாலும் தீமை
செவ்வணத்தவரும்
சேட்டித்துலகச்
சேய்போல் உலகத்
சேர்த்தான் பதம் என்
சேர் இகார சாரவார
சேர்ந்திடவே ஒருப்படு
சேர்ந்தேன் தெரிந்தேன்
சொல்லால் அளப்பரிய
சொல்லுகின்றேன்
சோதி எவையும்
சோதிக் கொடியே
சோதிப் பிழம்ே
சோதிமலை ஒரு தலையில்
சோதிமலையில் கண்டே
சோற்றாசையொடு
ஞானம் உதித்தது
ஞானாகரச் சுடரே
ஞான நடத்தவனே
ஞான சபாபதியே
ஞான சித்தி புரத்தனே
ஞான சித்திபுரம் என்று
தகரககன நடனகடன
தடுத்த மலத்தைக் கெடுத்து
தத்துவம் அனைத்தும்
தத்துவம் எல்லாம்
தந்தேகம் எனக்களித்
தந்திர மந்திர யந்திர
தந்தை என்றாய்
தந்தை தன்மையே
தந்தையைக் கண்டேன்
தப்படி எடுத்து
தப்பாலே சகத்தவர்
தப்போதுவார் உளம்
தம்குறு வம்பு மங்க
தம்பதமாம் புகழ்
தமை அறியார்
தரம் பிறர் அறியா
தருணத்துக் கேற்றவா
தருணாபதியே சிவபதி
தருண நிதியே என்
தருவகை இத்தருணம்
தருவளர் நிழலே
தலையும் காலும்
தலைவா எனக்குக்

தவநேயமும் சுத்த

தவயோக பலமே
தற்பரம்பொருளே
தனக்கு நிகரிங்கில்லா
தனககனசபைய அபய
தனி என்மேல் நீ வைத்த
தனித் தலைமைப் பெரும்
தனித் தலைவர் வருகின்ற
தனித் தலைவன் எல்லாம்
தனித்துணையாய் என்
தனிப்படும் ஓர் சுத்த
தனிப் பெரும் பதியே
தனியே கிடந்து மனங்
தன் வடிவம் தானாகும்
தன்னிகர் இல்லான் என்று
தன்னேரிலாத் தலைவா
தன்னைவிடத் தலைமை
தாங்கல் விடுதல்
தாங்காதே பசிபெருக்கி
தாங்கம் அவளருளாலே
தாயாகி என்னுயிர்த்
தாயினும் பேர் அருளுடை
தாயே எனக்குத்
தாயே எனைத்தந்த
தாழாதெனை ஆட்
தாழைப்பழம் பிழி
தாழ்குழலாய் எனைச்
தாழ்குழல் நீ ஆண்மகன்
தானந்தம் இல்லாத
தானே அருள் ஆனான்
தானே தயவால்
தானேதான் ஆகி
தானேநான் ஆனேன்
தானே வந்தென்
தான் நான் எனும்
தின்மையே முதலைங்
தித்திக்கப் பேசிக்
திருச்சிற்றம்பலத்தின்ப
திருச்சிற்றம்பலத்தின்பத்
திருநிலைத்து
திருநிலை பெற்றனன்
திருநெறி ஒன்றே
திருமணிப் பொதுவில்
திருவளர் பேர் அரு
திருவாளர் கனகசபை
திருவாளர் பொற்சபை
திரைசேர் மறைப்பை
திரையற்று விட்டது
தீமைகள் யாவும்
தீமை எலாம் நன்மை
துஞ்சாத நிலை ஒன்று
துடியேறும் இடை
துணைவா அபயம்
துதிசெயும் முத்தரும்
துதிபெறும் அயனோடரி
துதிவேத உறவே
துரியமலை மேல்
துரிய பதங் கடந்த
துரியமேல் பரவெளியி
துருவு பரசாக்கிரத்தை
துள்ளலை விட்டுத்
துற்குண மாயை போய்
துனிநாள் அனைத்தும்
துன்பமெலாந் தீர்ந்த
துன்பம் கெடுத்துச்
துன்பம் தவிர்ந்தது
துன்மார்க்க நடையிடை
துன்மார்க்கம் எல்லாம்
தூக்கம் கெடுத்தான்
தூக்கமும் துயரும்
தூக்கம் எனும் கடைப்பய
தூக்கம் கெடுத்து
தூக்கம் தொலைந்தது
தூக்கம் தொலைத்தான்
தூங்கலை மகனே
தூங்காதே விழித்திருக்கு
தூங்குக நீ என்கின்றாய்
தூய சதாகதியே
தெய்வங்கள் பலபல
தெரிந்தேன் அருளால்
தெருமனைதோறலைந்தே
தெள்ளமுதானான் என்று
தென்பால் முகங்
தேகம் எப்போதும்
தேகாதி மூன்றும்
தேவகலாநிதியே
தேவர்களோ சித்தர்
தேவர்களோ முனிவர்
தேனே அமுதே சிற்சபை
தேனே கன்னல் செழும்
தேன்பாடல்
தொடுக்கின்றேன் மாலை
தொண்டர் கண்டு கண்டு
தொண்டாளப் பணந்
தொத்தியசீரே
தோலைக்கருதி தினந்
தோற்றம் ஒன்றே
தோன்றிய ஐங்கருவினி
தோன்றுசத்திபல
நகப்பெருஞ்சோதி
நசைத்த மேல்நிலை
நஞ்சுண்டு உயிர்களைத்
நஞ்சோ என்றிடு
நடம்புரிவார் திருமேனி
நடப்பிரகாசம் தவ
நடராஜன் எல்லார்க்கும்
நடனசிகாமணி
நடமிடும் அம்பல
நடராஜ வள்ளலை
நடராஜ மாணிக்கம்
நடராஜ பலமது
நடராஜர் பாட்டே
நடராஜர் தம் நடம்
நயந்தநட நாயகர்
நடுநாடி நடுநாடி
நடுநாடி யொடு கூடி
நடுநாடி இடைநாடி
நயந்த நடநாயகர்
நயந்தநடநாயகர் உன்
நரை மரண மூப்பறியா
நல மங்கல உறும்
நல்லவா அளித்த
நல்லாரும் என்னை
நல்லோர் எல்லார்க்கும்
நல்வினை சிறிதும்
நவநிலை தருவது
நனம் தலை வீதி
நன்பாட்டு மறைகளுக்
நன்புடையாய்
நரகாதிபனும்
நாடல் செய்கின்றேன்
நாடாக் கொடிய
நாடுகலந்தாள்கின்
நாடுகின்றதெம்பெரு
நாடுகின்றபலகோடி
நாட்பாரில் அன்பரெலா
நாத பரம் பரனே
நாதமட்டும்
நாதம் சொல்கின்ற
நாதமுடியான் என்று
நாதரருட் பெருஞ்சோதி
நாதபாலசுலோசன
நாதவரை சென்று
நாதாந்த வரையும்
நாதாந்த நாட்டுக்கு
நாத்திகம் சொல்கின்றவர்
நாயினும் சிறியேன்
நாயெனவே திரிந்தேனை
நாய்க்கும் ஒரு தவிசிட்டு
நானாகித் தானாய்
நானே தவம் புரிந்தேன் நம்பெரு
நானே தவம் புரிந்தேன் நானிலத்
நானே தவம் புரிந்தேன் நானே
நான் ஆன் தான் ஆனா
நான் உரைக்கும் வார்த்தை எலாம்
நான் உரைக்கும் வார்த்தை எலாம் நாயகன்றன்
நான் செய்த நற்றவந்
நான் செய்த புண்ணியம் திருநிலையே
நான் செய்த புண்ணியம்
நான் சொன்ன பாடலும்
நான் சொல்லும்
நான் செய்த புண்ணியம்
நான் செய்த புண்ணியம் யார் செய்தனர்
நான் தொடுக்கும் மாலை
நான் பசித்தபோதெல்லாம் தான் பசித்தார்
நான் படுத்த பாய்
நான் புகலும் மொழி
நான்முகர்கள் மிகப்
நான்முகன் நாரணன்
நிகழ்நவநிலையே
நிதியே என்னுள்ள
நிந்தையிலார்
நிலத்தே அடைந்த
நிலத்தே புழுத்த
நிலந்தெளிந்தது
நினைக்க நினைக்கத்
நினைந்து நினைந்து
நினையும் நினைவு கனிய
நினைக்கில் நெஞ்சம்
நீ என்னப்பன் அல்லவா
நீடியவேதம்
நீட்டுக்கொடியே
நீண்ட மறைகள்
நீயே வலிந்திங் கென்னை
நீர் பிறரோ
நெடுநாள் முயன்றும்
நேயா நின்னை
நோவாது நோன்பெனை
பசிஎனும் ஓர்
பசியாத அமுதே
பசு நிறத்த ஐங்கருவில்
படமாட்டேன் துயர்
படன விவேக
படித்த என் படிப்பும்
படிப்படக்கி
படைத்தபடைப்பொன்
படைத்தல் முதல் ஐந்தொ
பட்டிப் பகட்டின்
பணிந்தடங்கும்
பணிந்தறியேன்
பணிந்துபணிந்
பணிப்பறுத்
பண்டுநின் திருப்பாத
பண்ணாத தீமைகள்
பண்ணிய பூஜை
பதநம்புறுபவர்
பதிஉடையார்
பதியோர் நிலையில்
பதிசாரவைத்து
பதியுறு பொருளே
பதியே எம்பரனே
பதிவரும்ஓர் தருணம்
பத்தர்கள் பாடினர் பணி
பயத்தோடொருபால்
பயம்எனும்ஓர்
பரம மந்திர சக்
பரமதனோடுலகுயிர்கள்
பரமான் சிதம்பர
பரநடம் சிவ
பரவியஜங்கருவினிலே
பரன் அளிக்கும் தேகம்
பரிபூரண ஞான
பரைஇருந்த வெளி
பளித தீபக
பலத்தின் தன்னம்
பனிரண்டாண்டு
பன்மார்க்கம் எல்லாம்
பன்மார்க்கமும் கடந்து
பன்முகஞ்சேர்மனம்
பாசநாச பாபநாச
பாடுஞ்சிறியேன்
பாட்டால் உனது
பாம்பெலாம் ஓடின
பாயிரமா மறைகளெலாம்
பாய் மனம் என்றுரைத்
பாரதத்துவ பஞ்ச
பாரொடு விண்ணும்
பாரோர் நிலையில்
பார் உலகாதிபர்
பார்முதலாய் பரநாதப்
பாலும் கொடுத்தான்
பாலும் தேனும்
பிச்சங்கவரி
பிச்சுலகர் மெச்ச
பிரமம் என்றும்
பிறந்தவரை நீராட்டி
பிறிவெனைத்துந்தோற்
பின்னோர் நிலையில்
புகலோர் நிலையில்
புகுந்தருணம்
புண்ணியந்தான் யாது
புண்ணிய பதியைப்
புண்ணியனார் என்
புத்தியஞ் சேல்
புத்தம் தரும் போதா
புரிசைவான் உலகில்
புரைசேர் வினையும்
புரையறு புகழே
புரையாத மணியே
புலங்கொள் கொடிய
புலந்த மனத்தை
புலைத்தொழிலே
புலையைத் தவிர்த்தென்
புல்லிய நெறிக்கே
புல்லுங்களபப்
புல்லொழுக்கம்
புல்வழங்கு புழு
புழுவில் புழுத்த
புறங்கூறினாரெல்லாம்
புறப்புணர்ச்சி
புன்மார்க்கத் துள்ளும்
புன்மாலை இரவெலாம்
பூ ஒன்றேமுப் பூ
பூதவெளியின் நடமும்
பூத்த சுடர்ப்பூ அகத்தே
பூவாமலே நிதம்
பூவார் கொன்றை
பெண்ணுக்கிசைந்த
பெண்ணே பொருளே
பெரிய எனப்புகல்கின்ற
பெருகியபேர் அருளுடை
பெருகுமா கருணைப்
பெருமாயை என்னும்
பெற்றேன் என்றும்
பேசுதிரோதாயி
பேரிடர் தவிர்த்துப்
பொது நடத்தரசே
பொது நடஞ் செய்துரை
பொது நடஞ்செய் மலரடி
பொதுநிலை அருள்வது
பொத்திய மலப்பிணி
பொய் உரைஎன்
பொய்யை ஒழித்துப்
பொய் கட்டிக்கொண்டு
பொய் பிடித்தார்
பொய்யிற்கிடைத்த
பொய்யே உரைக்கின்ற
பொய்விளக்கப் புகுகின்
பொய்விட்டகன்றேன் என்று
பொருட்டலநும் போகம்
பொருட் பெருஞ்சுடர்
பொருட் பெருந்தனி
பொருட் பெருமறைகள்
பொருணற் கொடியே
பொருத்தமிலார்
பொருத்திக்கொடுத்த
பொழுது விடிந்தது
பொழுது விடிந்ததென்
பொற்பங்கயத்தின்
பொற்புடைய
பொற்றம்பம் கண்டேறும்
பொன்பறியாப் புகல்வார்
பொன்புனை உள்ஒளிக்
பொன்னடிதந்தான் என்று
பொன் வண்ணப்பூத
பொன்னே நின்னை
போகம் சுகபோகம்
போதல் ஒழியா
போதாந்த புரேச
போதோ விடிந்த
போற்றி நின் அருள்
போற்றி உரைக்கின்றேன்
போற்றி நின் இடம்
போற்றுகின்ற என்
மடங்கலந்தாற்
மணங்கொள் கொடிப்பூ
மணம்புரி கடிகை
மணவாளர் வருகின்ற
மணியே நின்னைப்
மணிமுடி மேலோர்
மண் அனந்தங்கோடி
மண்ணாதி ஐம்பூதவகை
மண்ணுள் மயங்கி
மண்பூத முதற்சத்தி
மண்முதலாம் தத்துவத்
மதத்திலே சமய
மதம் எனும் பேய்
மதம் பிடித்தவர்
மதிக்களவாமணி
மதிப்பாலை அருட்பாலை
மதியைக்கெடுத்து
மந்திரம் அறியேன்
மயங்கி நெஞ்சு கலங்கி
மயங்கிடேல் மகனே
மயக்குந்தோறும்
மயங்கு புத்தி எனும்
மரணம் எனும்
மருந்திது மணிஇது
மருவும் உலகம்
மருளொடு மாயை
மலங்கழிந்துலகவர்
மலத்தில் புழுத்த
மலைதரு மகளே
மழவுக்கும் ஒருபடி
மறப்பற்ற நெஞ்சிடை
மறப்பேன் அலேன்
மற்றவர் நின்று வழிகாட்ட
மற்றறிவோம்
மற்றொர் நிலையில்
மனமகிழ்ந்தேன்
மனம் எனும் ஓர்
மனை அணைந்து மலர்
மண் செய்து கொண்ட
மன்றாடும் கணவர்
மன்றுடையார்
மன்றுள் நின்றாடும்
மன்னப்பா மன்றிடத்தே
மன்னிய நின்னருள்
மன்னு திருச்சபை
மாடமிசை ஓங்கு
மாட்சி அளிக்கும்
மாணவ நிலைக்கும்
மாதவத்தால் நான்
மாதே கேள்
மாதோர்புடை
மாமாயை எனும்
மாயை எனும் படுதிருட்டு
மாயைவினை ஆணவ
மார்க்கமெலாம்
மாலக்கொடியேன்
மாலிலேமயங்கி
மாலையிலே உலகியலார்
மாற்றுரைக்க முடியாத
மான் எனும் ஓர்
மான் முதலா
மிகவுயர் நெறியே
மீதானநிலை ஏறிச்
முத்தியைப் பெற்றேன்
முத்தொழிலோ
முந்தைநாள்
முயன்றுலகில்
முன்பாடு பின்பயன்
முன்பாட்டுக் காலை
முன்னாள் செய்
முன்னுள மார்க்கங்கள்
மெச்சி அப்பாவலர்
மெய்க்குலம் போற்ற
மெய்யனை என்துயர்
மேடைமேல் ஏறினேன்
மேருமலை உச்சியில்
மேலவனேதிரு
மேலைப்பாற்சிவ
மேவி என் உள்ளகத்
யாதுகருதிஎன்னை
யான்புரிதல் வேண்டுங்
யான்முனம் புரிந்த
வகர சிகர தின
வஞ்சமிலாத் தலைவருக்
வஞ்சவினை எல்லாம்
வஞ்சகர் அஞ்சினர்
வட்டிமேல் வட்டி
வண்கலப்பில் சந்தி
வண்டணி பூங்குழல்
வண்ணப் பொன்னம்பல
வண்பூவில் வடிவு
வந்து மயக்க மயங்காமல்
வயமானவரமே
வரகே சாந்த
வரையற்ற சீர்ப்பெரும்
வல்லாய் உனது
வல்லபத்தால் அந்த
வலது சொன்ன பேர்களுக்கு
வளம் பெறுவின் அணுக்
வள்ளலாம் கருணை
வள்ளலைப் புணர்ந்தேன்
வள்ளலால் உன்னைப்பாட
வனையுமதுர அமுத
வன் சொல்லின்
வாக்கொழிந்து
வாசிவா சதாசிவா
வாட்டமெலாந்தீர்த்
வாட்டம் எல்லாந் தவிர்ந்
வாதுபேசிய மனிதர்காள்
வாமஜோதி சோமஜோதி
வாய்க்குறும்புரைத்து
வாய்திறவாமவுன
வாய்மட்டில் சொல்கின்ற
வாரம் செய்த
வாழி எனைத் தூக்கி
வாழி என் தோழி
வாழி என்றே எனை
வாழி மாமணி மன்
வாழ்வேநினது
வாழ்வேன் அருளார்
வானத்தின் மீது
வான நாடரும்
வான சிற்கன
வானாகிவாநடுவே
வான்கண்ட பிரமர்களும்
வான் கொடுத்த மணிமன்
வான் வந்த தேவர்களும்
வான் வேண்டு சிற்றம்பல
விடிந்தது பேர்
விண்ணிடத்தே
விண்ணெலாம் கலந்த
விதித்தனை என்னை
விதிப்பவர்கள் பல கோடி
விதுவும் கதிரும்
விந்தோநாத வெளியும்
விரதமாதிகளும்
விரிந்தாடும் ஐங்கருவி
விரிந்த மனம் என்னும்
விரைசேர் சடையாய்
விரைந்து விரைந்தடைந்
விரைந்து கேள் மகனே
விரைந்து விரைந்து படி
விளங்கிய ஐங்கருச் சத்தி
வினைத்தடை தீர்த்தெனை
வீணே பராக்கில்
வீதியில் சென்றேன்
வெங்கேத மரணத்தை
வெடித்தளிந்த
வெடுத்தளிந்த
வெம்மத நெஞ்சிடை
வெய்யநொய்ய நைய
வெவ்வினைக் காடெலாம்
வெவ்வினையும் மாயை
வெறிக்கும் சமயக்குழி
வேகாத கால் உணர்ந்து
வேதசிகாமணியே
வேதமும் வேதத்தின்
வேதமே விளங்க
வேதாகமங்களென்று
வேதாகமங்கள் புகன்ற
வேதாகமத்தின் அடியும்
வேதாந்த பராம்பர
வேதாந்த நிலையும்
வேலை அப்பா
வேறோர் நிலையில்
வைகறை ஈதருளுதயம்
வையகத்தீர் வானகத்தீர்
ஜால கோலகன
ஜோதிமலை ஒன்று
ஜோதி ஜோதி
வருமுன் வந்ததா

மேல்

Tags   :

  • பார்வை 2990
புதுப்பிக்கபட்ட நாள் : 06-09-2016 02:14:04(இந்திய நேரம்)
Legacy Page