Pattu Mutharkuripu - Aaram Thirumurai

அகங்காரம்	அகரஉகர சுப	அகர உகர மகர
அகத்தே கறுத்து	அகர சபாபதி சிகர	அகத்தொன்று புறத்
அகவடிவை ஒரு கண	அகில புவன உயிர்கள்	அங்கவர் காட்ட அணுக்க
அங்கே உன்றன்	அங்கவரெல்லாம் இங்கார்	அங்க சங்க மங்கை
அச்சந் தவிர்த்தே	அச்சமெலாந் தவிர்த்த	அச்சம் தவிர்த்தான் என்று
அச்சம் தீர்த்திங்	அச்சையும் உடம்பையும்	அஞ்சி அஞ்சி
அஞ்சல் அஞ்சல் என்று	அஞ்சோடஞ்சவை ஏலாதே	அடியன் ஆக்கி
அடியா தென்றறிந்து	அடி விளங்கக் கனக	அடியும் நடுவும் முடியும்
அடுக்கிய பேர் அண்ட	அடைந்திடுமின் உலகீர்	அணங்கெழு பேர் ஓசை
அணியே எனது மெய்	அண்ட அப்பா	அண்டகோடி அனைத்
அண்டத்தகத்தும்	அண்டப் பரப்பின்	அண்டமும் அகிலமும்
அண்ணா எனையும்	அது பாவக முகத்	அத்திரு வாயிலில்
அத்தமுத்த அத்தமுத்த	அந்நாளில் அடிச்சிறி	அந்தண அங்கண அம்பர
அந்நாள் வந்தென்	அபயம்பதியே	அபயவ ரதகர
அப்பனை இப்பனை	அப்பன் வருதருணம்	அப்பா எனக்கெய்ப்பில்
அப்பா என்றோர்கால்	அப்பா நின்னை அடை	அப்பா நின்னை அன்றி
அப்பர் வருகின்றார் என்று	அப்பாலே சென்றேன்	அப்பூறு செஞ்சடை
அமல சபாபதி அபய	அம்போ ருகபத	அம்பலத்தரசே
அம்பலத்தொரு நடம்	அம்பலத்தில் எங்கள்	அம்பலத்தே ஆடுகின்ற
அம்பலத்தே திருநடஞ்	அம்பலம் சேர்ந்தேன்	அம்பல வாசிவ
அம்பலவர் வந்தார்	அம்பர விம்ப சிதம்பர	அம்பலப் பாட்டே
அம்பலவாணனை	அம்மா நான் சொன்மா	அம்மை திரோதை
அம்மையைக் கண்டேன்	அம்பலவாணர்தம்	அயலறியேன் நினது
அயனும் மாலும் தேடித்	அயன்முதலோர் ஐவர்	அய்யா என்றோர்கால்
அரசுவருகின்றதென்	அரகர சிவசிவ	அரசே உன்னை அணைக்
அரிபிர மாதியர் தேடிய	அரகர வரசுப	அரைசே குருவே அமுதே
அருட்சபை நடம்புரி	அருட்சோதி ஆனேன்	அருட்சோதித் தலைவர்
அருட் பிரகாசம்	அருட் பெருங்கடலே என்	அருட்பெருஞ்சோதி அபயம்
அருட்பெருஞ்சோதி அபயம்	அருட்பெருஞ் சோதியை	அருட் பெருஞ்சோதி என்
அருட்பெருஞ்சோதி என் அம்மை	அருட் பெருஞ்சோதி என் ஆருயிர்	அருட்பெருஞ்சோதி (அகவல்) 1 முதல் 1598 வரிகள்
அருட்பெருந்தனிச்	அருட்பெரு வெளியில்	அருணா டறியாமனக்குர
அருந்தவர் காண்டற்	அருட்பொது நடமிடு	அரும்பொன் அனையார்
அருவே திருவே அறிவே	அருளாம் பெரியவெளி	அருளார் அமுதே என்
அருளார் சோதி	அருளாளர் பொற்பொதுவில் அற்புத	அருளாளர் பொற் பொதுவில் ஆனந்த
அருளாளர் வருகின்ற	அருளுடையார் எனை	அருளும் பொருளும் பெற்றேன்
அருளும் பொருளும் யான் பெறவே	அருளுறு வெளியே	அருளே உணர்ந்த
அருள் அளித்தான்	அருள் விளங்கிய	அலங்கரிக்கின்றோம்
அழியாக் கருணை	அழியா நிலையாயது	அளந்திடுவேதாகமத்
அறங்காதல் செய்தே	அறங்குலவு தோழி	அறிந்த நாள்கள்
அறிவுள் அறியும்	அறியாத பருவத்தே	அறிவிலேன் செய்குற்ற
அற்புதம் அற்புதமே	அனக வனஜ அமித	அனந்த மறை ஆகமங்
அனந்த கோடி குண	அனிர்த கோபகரு	அன்பனே அப்பா
அன்பாடு திருப்பொது	அன்பிலேன் எனினும்	அன்புமுந்து சிந்தையே
அன்புடை மகனே	அன்புடைய என்னறி	அன்புடை யவரேல்எல்
அன்றே என்னை அடிய	அன்னப் பார்ப்பால்	அன்னம் உண அழைக்
அன்னே என்னை	ஆகம போதகமே	ஆகமாந்தமும் வேதத்
ஆக்கிய நாள் இது	ஆங்கவர் வண்ணம்	ஆங்காரம் தவிர்ந்த
ஆங்காங்கே சத்திகள்	ஆசை உண்டேல்	ஆட எடுத்தான்
ஆடக நீடொளியே	ஆடகப் பொற்சபை	ஆடாதீர் சற்றும்
ஆடியகால் மலர்களுக்	ஆடிய நாடகனே	ஆடுகின்ற சேவடிக்கே
ஆடேடி பந்து ஆடேடி	ஆணிப்பொன் அம்பலத்	ஆணை ஆணை நீ
ஆணைநும் ஆணை	ஆண்டவனே திரு	ஆதவாத வேதகீத
ஆதர வேதியனே	ஆதாம்பர ஆடக	ஆதி அந்தமும் இல்லா
ஆதி அந்தம் தோற்றாத	ஆதி அப்பாநம் அநாதி	ஆதியும் அந்தமும் இல்
ஆதிநீதி வேதனே	ஆதியும் நடுவும்	ஆதியே திரு அம்பலத்
ஆயவாய நேயஞேய	ஆயாமையாலே நீர்	ஆய் உரைத்த அருட்
ஆரண ஞாபகமே	ஆரணமும் ஆகமமும்	ஆரணமும் ஆகமமும்
ஆரணமே ஆகமமே	ஆரமுதம் தந்தென்னுள்	ஆராலும் அறிந்து
ஆரியனே சிவனே	ஆர் அறிவார் எல்லாம்	ஆர்கின்ற தெள்ளமு
ஆர் நீ என்றெதிர் வின	ஆர்த்த அருட் பெருஞ்	ஆவா என்றெனை
ஆளுடையான்	ஆறாமல் அவியாமல்	ஆறு கோடியாம்
ஆறெனும் அந்தங்கள்	ஆற்றாத அடிச்சிறியேற்	ஆற்று வெள்ளம் வருவ
ஆனந்தக் கொடியே	ஆனந்த நாடகம் கண்டோ	ஆனந்த நாடன் என்று
ஆனேன் அவனா அவன்	ஆன்பாலும் நறுந்தேன்	இகத்தும் பரத்தும்
இக்கரை கடந்திடில்	இங்கோர் மலையின் நடு	இங்சை எலாம் புகன்றே
இச்சை எலாம் வல்ல	இச்சை வேறில்லை இங்	இசைந்தான் என் உள்
இசையாமல் போனவர்	இடமும் வலமும் இது	இடம் பெற்ற உயிர்
இடர் தொலைந்த	இணக்கறியார் இதம்	இணை ஏதும் இன்றி
இத்தனை என்றிட முடி	இத்தனை என்று நின்	இதுவே தருணம் எனை
இந்த உலகில் உள்ளார்	இந்நாளே கண்டீர்	இயங்காளி புலி கரடி
இயல் கிளர்மலையே	இரவகத்தே கணவரொ	இரவில் பெரிய வெள்ளம்
இரவும் பகலும் என்னை	இரவும் பகலும் தூங்கிய	இரவு விடிந்தது இணை
இருட் சாதித் தத்துவச்	இருட் பெருமல முழு	இருட் பெருமாயை
இருளான மலம் அறுத்	இருளும் ஒளியும் வந்த	இருளைக் கெடுத் தென்
இலங்குகின்ற பொது	இவ்வுலகில் எனைப்போ	இவ்வுலகில் செத்தாரை
இவ்வுலகோர் இரவகத்	இளகும் இதய கமலம்	இறவா வரம் தரு
இறந்தவரை எடுத்திடு	இறந்தவர்கள் பலரும்	இறுகப் பிடித்துக்
இறவாமை ஈந்தான்	இறைவன் வருதருணம்	இறைவா நின்னைக்
இனிப் பாடு படமாட்டேன்	இனியே இறையும்	இனித்துயர் படமாட்டேன்
இன்ப வடிவந்தருதற்	இன்பாலே உலகத்தார்	இன்பால் உலகங்கள்
இன்பிலே வயங்கும்	இன்புடைப் பொருளே	இன்புறலாம் எவ்வுலகு
இன்று தொடங்கி இங்கே	ஈங்கு சிலர் உண்ணுக	ஈசர் எனதுயிர்த்
ஈசன் அருளால் கடலில்	ஈது கேள் மகனே	ஈயோடுறழும்
ஈரமும் அன்பும்	ஈராண்டு தொடங்கி	ஈற்றறியேன் இருந்திரு
ஈனமெலாந்தீர்ந்தன	உடம்பு வருவகை	உடுத்ததுகில் அவிழ்
உடைய நாயகன்	உடையவர் என்உளத்	உடையாய் எனக்குப்
உணர்ந்தவர் தமக்கும்	உணர்ந்துணர்ந்தாங்	உணிக்கும் மூட்டுக்கும்
உண்மை உரைத்தருள்	உண்மையுரைக்கின்	உத்தர ஞான சிதம்பர
உபலசிரதல	உமைக்கொருபாதி	உயத்திடம் அறியா
உயிருறும் உணர்வே	உயிரெலாம் ஒரு நீ	உரிய பெருந்தனித்
உரிய துரிய பெரிய	உருத்திரர்கள் ஒரு	உருவராகியும்
உருவே உயிரே	உருவும் அருவும்	உரையும் உற்றது
உலகமெலாம் போற்ற	உலகு புகழ் திருவமுதம்	உவட்டாது சித்திக்கும்
உழக்கறியீர் அளப்பத	உளத்தே பெருங்	உளமும் உணர்வும்
உள்ளக் கவலையெலாம்	உள்ளபடி உரைக்கின்	உள்ளமே இடங்கொண்
உள்ளலேன் உடையார்	உள்ளிருள் நீங்கிற்று என்	உள்ளுண்ட உண்மை
உள்ளும் புறத்தும்	உறவு பகை என்றிரண்	உறவே என தின்னுயி
உறைந்திடும் ஐங்கரு	உற்றமொழி உரைக்	உன் ஆணை உன்னை
உன்பேர் அருள்	உன்னுகின்றதோறு	உன்னைக் கண்டு
உன்னை மறக்கில்	உன்னை விட மாட்டேன்	ஊற்றை உடம்பில்
ஊன உடம்பே ஒளி	ஊன் உரைக்கும் உயிர	எக்கரையுமின்றி
எங்குமாய் விளங்கும்	எச்சநீட்டி விச்சை	எட்டும் இரண்டும் இது
எட்ட எட்டி ஒட்ட	எண்ணலை வேறிரங்க	எண்ணா நின்றேன்
எண்ணிய நானே	எண்ணுகின்றேன்	எண்ணும் அவ் வாயிலில்
எண்ணுந் தொறும்	எத்தனை நான் குற்றம்	எத்துணையும் காட்டாத
எத்துணையும் பேதமுறா	எந்தாய் உனைக்கண்டு	எந்தை என் குருவே
எந்தாய் என்றிடில்	எந்தையைக் கண்டேன்	எப்பொருட்கும் எவ்வு
எப்பொருளும் எவ்வு	எம்புலப் பகையே	எம்பொருள் எனும்
எம்மையும் என் தனைப்	எய் வகைசார் மதங்களி	எருதின் உழைத்திருந்
எல்லா உலகமும்	எல்லாக் குறையும்	எல்லாஞ் செய வல்லவனே
எல்லாஞ் செய் வல்ல தனிப்	எல்லாஞ் செய் வல்ல துரை	எல்லா நலமும்
எல்லாமுஞ் செய வல்ல	எல்லாம் செய்வல்லான் என்று	எல்லாம் செய வல்லான்
எல்லார்க்கும் கடையாகி	எவ்வுலகில் எவ்வெவர்	எவ்வுலகும் அண்டங்
எவ்வுயிரும் பொது என	எறிவில் உலகில்	எனதென்பதும்
எனக்குள் நீயும்	எனக்கும் உனக்கும்	எனக்கும் நின்னைப்போ
எனையான் மதித்து	என்இயலே யான் அறி	என் இரு கண்ணுள்
என் இறைவன் வருதரு	என் உடலு என் உயிரு	என் உடலு என் பொரு
என்னுயிர் உடம்பொடு	என்னுயிர் காத்தான்	என் கணவர் பெருந்தன்
என் கண்மணியுள்	என் சாமி எனதுதுரை	என் தரத்துக்கேலாத
என் புகல்வேன் தோழி	என்மாலை மாத்திரமோ	என்ற சொல் செவிமடுத்
என்றும் என்றின் ஒன்று	என்னதுடலும் உயிரும்	என்னவா அனைத்தும்
என்னாருயிர்க்குத் துணை	என்னால் ஓர் துரும்பும்	என்னிரு கண்மணி
என்னியல் போல் பிறர்	என்னறிவானான் என்று	என்னுடைய தனிக்கண
என்னுடைய தனித்தோழி	விண்ணப்	என்னுரைக்கேன் என்
என்னே உலகில்	என்னே நின்தண்ணரு	என்னை அடிமைகொண்
என்னை ஆண்ட வண்ண	என்னைக்காட்டி என்னு	என்னை மணமாலை இட்
என்னை மறைத்த மறைப்	என்னையும் என்பொரு	ஏக சதாசிவமே
ஏகமோ அன்றி	ஏகாந்த சர்வேச	ஏசா உலகவர்கள்
ஏட்டை தவிர்த்தென்	ஏதமுயங்காது	ஏதும் அறியாச் சிறிய
ஏதும் தெரியா	ஏமாந்திருக்கும்	ஏய்ப்பந்தி வண்ணர்
ஏலுநன்மணிமா	ஏழ்நிலைக் குள்ளும்	ஏழ்நிலை மேலே இருந்த
ஏழு நிலைகள் ஓங்கும்	ஏழுலகத்தை விட்டே	ஏறாநிலையில் விரைந்து
ஏற்றமுருங்ஐங்கருவு	ஏற்றிடு வேதாகமங்கள்	ஏறும்போ தங்கே எதிர்ந்த
ஏன்றிய சூதம்	ஐந்தொழில் நான்செய	ஐயமுறேல் காலையில்யா
ஐயமுற்றார் எல்லாரும்	ஐயர் அருட் சோதியர	ஐயர் திருச்சபை
ஐயர் எனக்குள்ளிருந்தி	ஐயர்எனை ஆளுடையா	ஐயனெனக்கீந்த அதி
ஐயன் அருள் வருகின்ற	ஐயாநான் செய்பிழை	ஐயுறேல் இதுநம்
ஐவகைத் தொழிலும்	ஐவராலும் நின்னைஅறி	ஐவர் செய்யும் தொழில்
ஒடிவில்கருணை அமுதம்	ஒட்டி என் கோதறுத்	ஒப்புயர்வொன்றில்லா
ஒருநாழிகையில் யோக	ஒருமை பெறு தோற்றம்	ஒருமையின் உலகெலா
ஒழித்தேன் அவலம்	ஒளிஒன்றே அண்ட	ஒளியாகி உள்ளொளியாய்
ஒன்று கண்டேன் திரு	ஒன்றுமுன் என்பால்	ஒன்றே சிவம்என்று
ஒன்றே சிவம் என்றுண	ஓங்கார அணைமீது	ஓங்கிய ஐம்பூ இவைக்கு
ஓங்கும் அன்பர்	ஓதஉலவா ஒரு தோழன்	ஓதஅடங்காது மடங்
ஓவாதுண்டு	ஓவுறாத்துயர் செய்யும்	ஓர் நிலை தன்னில் ஒளிர்
ஒளவியந்தீர் உள்ளத்	கடல்கடந்தேன் கரைய	கடுகாட்டுக் கறிக்கிடுக
கடுங் குணத்தோர்	கடுத்த மனத்தை அடக்	கடுத்த விடர்வன்
கடையநாயில் கடைய	கடையேன் உள்ளக்	கடையேன் புரிந்தகுற்ற
கட்டமும் கழன்றேன்	கட்டாலும் கனத்தாலும்	கடையன் எனது கொடிய
கட்டுக்கடாங்காமனப்	கட்டோடே கனத்	கண்உறங்கேன் உறங்
கண் கலந்த கணவர்	கண்கொண்ட பூதலம்	கண்டதெலாம் அனித்
கண்டே களிக்கும்	கண்டேன் அருட்பெரு	கண்டேன் சிற்றம்பலத்
கண்ணாறு படும்என	கண்ணிற் கலந்தான்	கண்ணுடையீர் பெருங்
கண்ணெலாம் நிரம்பப்	கண்முதல் பொறியால்	கதிஇருக்கின்ற திருச்
கந்ததொந்தபந்த	கரணம் மிகக் களிப்புற	கரவு தவிர்ந்ததென்று
கருணாம் பரவர	கருணாநிதி நின் தன்னை	கருணாநிதியே அடி
கருணாநிதியே அபயம்	கருணாநிதியே குணநிதி	கருணாநிதியே சபாபதி
கருணாநிதியர் என்று	கருணை இல்லா ஆட்சி	கருணை ஒன்றே வடிவாகி
கருணைக்கடலே அதி	கருணை ததும்பிப்	கருணைப் பொதுவில்
கருணையாம் பெருங்	கருத்தனைஎன் கண்	கருத்தில் கருதிக்
கருநாள்கள் அத்தனை	கரும்பசைக்கும் மொழிச்	கரும்பின் மிக இனிக்கின்
கருவிற் கலந்த	கலகந்தரும் அவலம்	கலக்கம் அற்று நான்
கலக்கம் நீங்கினேன்	கலங்கிடேல் மகனே	கலை இருந்ததோர்
கலைக்கடலைக் கடந்த	கலைசார் முடிவு	கலைநிறை மதியே
கலையறியாச் சித்தம்	கலையனே எல்லாம்	கலைவளர் முடியதென்
கல்லாய மனங்களும்	கல்லை நோக்கிக் கனிந்	களங்கவாதகளங்
களித்துலகில் அளவி	களிப்பொடு மகனே	கள்ளம் அறியேன் நின்
கள்ளத்தை அற்ற	கள்ளுண்டாள் எனப்	கற்பூரங்கொணர்ந்திடு
கற்பூரம் மணக்கின்ற	கற்றேன் சிற்றம்பலக்	கனகமா மன்றில்
கனக சிதம்பர	கனகா கரபுர	கனக சபாபதி
கனமுடையேம் கட்டு	கன்மம் எனும் பெருஞ்	கன்னி எனை மணந்த
கன்றுடைய பசுப்போல	காடுவெட்டி நிலந்திருத்	காட்டினை ஞான அமு
காட்டைக் கடந்தேன்	காணாத காட்சியெலாம்	காணுகின்ற ஐங்கருவி
காமக் கடலைக் கடந்து	காமாலைக் கண்ணர் என்	காமாலைக் கண்ணர் பலர்
காய்க்கும் பருவம்தன்	காய்மையே தவிர்த்துக்	காரண காரியக் கல்வி
காரிகை நீ என்னுடனே	காலையிலே வருகுவர்	காற்றாலே புவியாலே
காற்றுருவோ கனல்	கிழக்கு வெளுத்தது	கிளக்கின்ற
கிளை அனந்த மறையா	குணங்கள் சிறந்தன	குணம் புதைக்க
குலத்திலே சமயக்குழி	குலமறியார் புலமறியார்	குழவுபேர் அண்டப்
குறித்துரைக்கின்றேன்	குற்றம் புரிதல் எனக்	கூகா என அடுத்தோர்
கூகா எனக் கூடி எடாதிக்	கூசுகின்ற தென்னடி	கூடத்தை நாட
கூடவும் பின்னே	கூடிய என் தனிக்கணவ	கூடிய நாளிதுதான்
கூறுகந்தாய் சிவகாமக்	கையற விலாத நடுக் கண்	கைவிடமாட்டான் என்று
கொடுமுடிமேல்	கொடி இடைப்பெண்	கொடி கட்டிக் கொண்டோம்
கொடிப் பெருமணிப்	கொழுந்தேனும்	கோ என எனது குரு
கோடாமறை ஆகமமும்	கோது கொடுத்த	கோபமெனும் புலைப்
கோபுர வாயிலுள்	கோயிலைக் கண்டங்கே	சகல லோகபர
சகலகலாண்ட	சகள உபகள	சங்கர சிவசிவ
சஞ்சிதம் வீடும்	சதுமறை ஆகம	சதபரி சதவுபசதமத
சத்தி எலாம் கொண்ட	சத்திய ஞான	சத்திய ஞான சபை
சத்தியஞ் செய்	சத்வ போதக	சத்தியம் சத்தியம்
சத்தியவான் வார்த்தை	சத்திய வேதாந்த	சந்தம் இயன்று
சந்ததமும் சிவசங்கர	சந்நிதியில் சென்று நான்	சந்திர தரசிர
சபாபதி பாதம்	சபாசிவா மஹாசிவா	சமயத் தெய்வம்
சமயம் ஓர் பல	சரியை நிலை நான்கும்	சர்க்கரை ஒத்தான்
சற்றும் வருந்தப் பாரா	சனி தொலைந்தது	சன்மார்க்க சங்கத்தீர்
சன்மார்க்கம் நன்மார்க்கம்	சன்மார்க்கப் பெருங்	சாகாக் கல்வி
சாகாக் கல்வித்	சாகாத கல்வியிலே காட்டி	சாக்கிய வேதம் தேக்கிய
சாதல் பிறத்தல் என்னும்	சாதி குலம் என்றும்	சாதி சமயங்களிலே
சாதி சமயச் சழக்கெலாம்	சாதி சமய சழக்கைவிட்	சாதியிலே மதங்களிலே
சாதியை நீள் சமயத்தை	சாத்திரங்கள் எல்லாம்	சாமாந்தர் ஆகா
சார் உலகவாதனையைத்	சிதமலரோ சுகமலரும்	சிதம்பரப் பாட்டே
சிதம்பிரகாசா	சித்திபுரத்தே	சித்தியெலாந்தந்தே
சித்தாடுகின்றார் என்று	சிந்தாகுலத்தொடு	சிந்தா குலந்தவிர்த்துச்
சிரிப்பிலே பொழுது	சிருட்டி ஒன்று	சிருட்டிமுதல் ஐந்தொ
சிருட்டி முதல் ஓர் ஐந்து	சிவஞான பதாடக	சிவஞான நிலையே
சிவசிவ கஜமுக	சிவசிவ சிவசிவ	சிவசிவ சிவசிவ சின்மய
சிவகாம வல்லியைச்	சிவகாம வல்லிக்கு	சிவமயமே வேறிலை
சிவமே நின்னைப்	சிவமாக்கிக் கொண்டான்	சிவமே பொருள் என்ற
சிவம் எனும் பெயர்	சிறு செயலைச் செயும்	சிறு நெறிக் கெனை
சிற்சபை அப்பனை	சிற்சபை அப்பனை உற்றே	சிற்சபை இனபத்திரு
சிற்சபைக் கண்ணும்	சிற்சபையை கண்டோம்	சிற்சபையில் நடிக்கின்ற
சிற்சபையும் பொற்சபையும்	சிற்சபையும் பொற்	சிற்பதம் பொற்பதஞ்
சிற்பொதுவும் பொற்பொதுவும்	சிற்றம்பலத்தில் நடங்	சிற்றம்பலத்தின் நடன
சிற்றம்பலத்தைத் தெரி	சிற்றறிவுடைய நான்	சினைப்பள்ளி தாமங்
சின்ன வயது தொடங்கி	சீர் விளங்கு சுத்ததிரு	சுகமறியீர் துன்பம்
சுடரே அருட்பெருஞ்	சுத்த சிவ சன்மார்க்க	சுத்த நிலையின் நடுநின்
சுத்தமுற்ற ஐம்பூத	சுத்த வடிவும்	சுத்த வேதாந்த மவுன
சூது மன்னும் இந்தையே	சூழ்ந்திடும் ஐங்கருவினி	செத்தவர்கள் எல்லாம்
செத்தாரை எல்லாம்	செத்தார் எழுக சிவமே	செத்தார் எழுந்தனர்
செத்தார் எழுகின்ற	செம்பவளத் திருமலை	செம்பவளத் திருமலையோ
செய்தாலும் தீமை	செவ்வணத்தவரும்	சேட்டித்துலகச்
சேய்போல் உலகத்	சேர்த்தான் பதம் என்	சேர் இகார சாரவார
சேர்ந்திடவே ஒருப்படு	சேர்ந்தேன் தெரிந்தேன்	சொல்லால் அளப்பரிய
சொல்லுகின்றேன்	சோதி எவையும்	சோதிக் கொடியே
சோதிப் பிழம்ே	சோதிமலை ஒரு தலையில்	சோதிமலையில் கண்டே
சோற்றாசையொடு	ஞானம் உதித்தது	ஞானாகரச் சுடரே
ஞான நடத்தவனே	ஞான சபாபதியே	ஞான சித்தி புரத்தனே
ஞான சித்திபுரம் என்று	தகரககன நடனகடன	தடுத்த மலத்தைக் கெடுத்து
தத்துவம் அனைத்தும்	தத்துவம் எல்லாம்	தந்தேகம் எனக்களித்
தந்திர மந்திர யந்திர	தந்தை என்றாய்	தந்தை தன்மையே
தந்தையைக் கண்டேன்	தப்படி எடுத்து	தப்பாலே சகத்தவர்
தப்போதுவார் உளம்	தம்குறு வம்பு மங்க	தம்பதமாம் புகழ்
தமை அறியார்	தரம் பிறர் அறியா	தருணத்துக் கேற்றவா
தருணாபதியே சிவபதி	தருண நிதியே என்	தருவகை இத்தருணம்
தருவளர் நிழலே	தலையும் காலும்	தலைவா எனக்குக்
தவநேயமும் சுத்த	தவயோக பலமே	தற்பரம்பொருளே
தனக்கு நிகரிங்கில்லா	தனககனசபைய அபய	தனி என்மேல் நீ வைத்த
தனித் தலைமைப் பெரும்	தனித் தலைவர் வருகின்ற	தனித் தலைவன் எல்லாம்
தனித்துணையாய் என்	தனிப்படும் ஓர் சுத்த	தனிப் பெரும் பதியே
தனியே கிடந்து மனங்	தன் வடிவம் தானாகும்	தன்னிகர் இல்லான் என்று
தன்னேரிலாத் தலைவா	தன்னைவிடத் தலைமை	தாங்கல் விடுதல்
தாங்காதே பசிபெருக்கி	தாங்கம் அவளருளாலே	தாயாகி என்னுயிர்த்
தாயினும் பேர் அருளுடை	தாயே எனக்குத்	தாயே எனைத்தந்த
தாழாதெனை ஆட்	தாழைப்பழம் பிழி	தாழ்குழலாய் எனைச்
தாழ்குழல் நீ ஆண்மகன்	தானந்தம் இல்லாத	தானே அருள் ஆனான்
தானே தயவால்	தானேதான் ஆகி	தானேநான் ஆனேன்
தானே வந்தென்	தான் நான் எனும்	தின்மையே முதலைங்
தித்திக்கப் பேசிக்	திருச்சிற்றம்பலத்தின்ப	திருச்சிற்றம்பலத்தின்பத்
திருநிலைத்து	திருநிலை பெற்றனன்	திருநெறி ஒன்றே
திருமணிப் பொதுவில்	திருவளர் பேர் அரு	திருவாளர் கனகசபை
திருவாளர் பொற்சபை	திரைசேர் மறைப்பை	திரையற்று விட்டது
தீமைகள் யாவும்	தீமை எலாம் நன்மை	துஞ்சாத நிலை ஒன்று
துடியேறும் இடை	துணைவா அபயம்	துதிசெயும் முத்தரும்
துதிபெறும் அயனோடரி	துதிவேத உறவே	துரியமலை மேல்
துரிய பதங் கடந்த	துரியமேல் பரவெளியி	துருவு பரசாக்கிரத்தை
துள்ளலை விட்டுத்	துற்குண மாயை போய்	துனிநாள் அனைத்தும்
துன்பமெலாந் தீர்ந்த	துன்பம் கெடுத்துச்	துன்பம் தவிர்ந்தது
துன்மார்க்க நடையிடை	துன்மார்க்கம் எல்லாம்	தூக்கம் கெடுத்தான்
தூக்கமும் துயரும்	தூக்கம் எனும் கடைப்பய	தூக்கம் கெடுத்து
தூக்கம் தொலைந்தது	தூக்கம் தொலைத்தான்	தூங்கலை மகனே
தூங்காதே விழித்திருக்கு	தூங்குக நீ என்கின்றாய்	தூய சதாகதியே
தெய்வங்கள் பலபல	தெரிந்தேன் அருளால்	தெருமனைதோறலைந்தே
தெள்ளமுதானான் என்று	தென்பால் முகங்	தேகம் எப்போதும்
தேகாதி மூன்றும்	தேவகலாநிதியே	தேவர்களோ சித்தர்
தேவர்களோ முனிவர்	தேனே அமுதே சிற்சபை	தேனே கன்னல் செழும்
தேன்பாடல்	தொடுக்கின்றேன் மாலை	தொண்டர் கண்டு கண்டு
தொண்டாளப் பணந்	தொத்தியசீரே	தோலைக்கருதி தினந்
தோற்றம் ஒன்றே	தோன்றிய ஐங்கருவினி	தோன்றுசத்திபல
நகப்பெருஞ்சோதி	நசைத்த மேல்நிலை	நஞ்சுண்டு உயிர்களைத்
நஞ்சோ என்றிடு	நடம்புரிவார் திருமேனி	நடப்பிரகாசம் தவ
நடராஜன் எல்லார்க்கும்	நடனசிகாமணி	நடமிடும் அம்பல
நடராஜ வள்ளலை	நடராஜ மாணிக்கம்	நடராஜ பலமது
நடராஜர் பாட்டே	நடராஜர் தம் நடம்	நயந்தநட நாயகர்
நடுநாடி நடுநாடி	நடுநாடி யொடு கூடி	நடுநாடி இடைநாடி
நயந்த நடநாயகர்	நயந்தநடநாயகர் உன்	நரை மரண மூப்பறியா
நல மங்கல உறும்	நல்லவா அளித்த	நல்லாரும் என்னை
நல்லோர் எல்லார்க்கும்	நல்வினை சிறிதும்	நவநிலை தருவது
நனம் தலை வீதி	நன்பாட்டு மறைகளுக்	நன்புடையாய்
நரகாதிபனும்	நாடல் செய்கின்றேன்	நாடாக் கொடிய
நாடுகலந்தாள்கின்	நாடுகின்றதெம்பெரு	நாடுகின்றபலகோடி
நாட்பாரில் அன்பரெலா	நாத பரம் பரனே	நாதமட்டும்
நாதம் சொல்கின்ற	நாதமுடியான் என்று	நாதரருட் பெருஞ்சோதி
நாதபாலசுலோசன	நாதவரை சென்று	நாதாந்த வரையும்
நாதாந்த நாட்டுக்கு	நாத்திகம் சொல்கின்றவர்	நாயினும் சிறியேன்
நாயெனவே திரிந்தேனை	நாய்க்கும் ஒரு தவிசிட்டு	நானாகித் தானாய்
நானே தவம் புரிந்தேன் நம்பெரு	நானே தவம் புரிந்தேன் நானிலத்	நானே தவம் புரிந்தேன் நானே
நான் ஆன் தான் ஆனா	நான் உரைக்கும் வார்த்தை எலாம்	நான் உரைக்கும் வார்த்தை எலாம் நாயகன்றன்
நான் செய்த நற்றவந்	நான் செய்த புண்ணியம் திருநிலையே	நான் செய்த புண்ணியம்
நான் சொன்ன பாடலும்	நான் சொல்லும்	நான் செய்த புண்ணியம்
நான் செய்த புண்ணியம் யார் செய்தனர்	நான் தொடுக்கும் மாலை	நான் பசித்தபோதெல்லாம் தான் பசித்தார்
நான் படுத்த பாய்	நான் புகலும் மொழி	நான்முகர்கள் மிகப்
நான்முகன் நாரணன்	நிகழ்நவநிலையே	நிதியே என்னுள்ள
நிந்தையிலார்	நிலத்தே அடைந்த	நிலத்தே புழுத்த
நிலந்தெளிந்தது	நினைக்க நினைக்கத்	நினைந்து நினைந்து
நினையும் நினைவு கனிய	நினைக்கில் நெஞ்சம்	நீ என்னப்பன் அல்லவா
நீடியவேதம்	நீட்டுக்கொடியே	நீண்ட மறைகள்
நீயே வலிந்திங் கென்னை	நீர் பிறரோ	நெடுநாள் முயன்றும்
நேயா நின்னை	நோவாது நோன்பெனை	பசிஎனும் ஓர்
பசியாத அமுதே	பசு நிறத்த ஐங்கருவில்	படமாட்டேன் துயர்
படன விவேக	படித்த என் படிப்பும்	படிப்படக்கி
படைத்தபடைப்பொன்	படைத்தல் முதல் ஐந்தொ	பட்டிப் பகட்டின்
பணிந்தடங்கும்	பணிந்தறியேன்	பணிந்துபணிந்
பணிப்பறுத்	பண்டுநின் திருப்பாத	பண்ணாத தீமைகள்
பண்ணிய பூஜை	பதநம்புறுபவர்	பதிஉடையார்
பதியோர் நிலையில்	பதிசாரவைத்து	பதியுறு பொருளே
பதியே எம்பரனே	பதிவரும்ஓர் தருணம்	பத்தர்கள் பாடினர் பணி
பயத்தோடொருபால்	பயம்எனும்ஓர்	பரம மந்திர சக்
பரமதனோடுலகுயிர்கள்	பரமான் சிதம்பர	பரநடம் சிவ
பரவியஜங்கருவினிலே	பரன் அளிக்கும் தேகம்	பரிபூரண ஞான
பரைஇருந்த வெளி	பளித தீபக	பலத்தின் தன்னம்
பனிரண்டாண்டு	பன்மார்க்கம் எல்லாம்	பன்மார்க்கமும் கடந்து
பன்முகஞ்சேர்மனம்	பாசநாச பாபநாச	பாடுஞ்சிறியேன்
பாட்டால் உனது	பாம்பெலாம் ஓடின	பாயிரமா மறைகளெலாம்
பாய் மனம் என்றுரைத்	பாரதத்துவ பஞ்ச	பாரொடு விண்ணும்
பாரோர் நிலையில்	பார் உலகாதிபர்	பார்முதலாய் பரநாதப்
பாலும் கொடுத்தான்	பாலும் தேனும்	பிச்சங்கவரி
பிச்சுலகர் மெச்ச	பிரமம் என்றும்	பிறந்தவரை நீராட்டி
பிறிவெனைத்துந்தோற்	பின்னோர் நிலையில்	புகலோர் நிலையில்
புகுந்தருணம்	புண்ணியந்தான் யாது	புண்ணிய பதியைப்
புண்ணியனார் என்	புத்தியஞ் சேல்	புத்தம் தரும் போதா
புரிசைவான் உலகில்	புரைசேர் வினையும்	புரையறு புகழே
புரையாத மணியே	புலங்கொள் கொடிய	புலந்த மனத்தை
புலைத்தொழிலே	புலையைத் தவிர்த்தென்	புல்லிய நெறிக்கே
புல்லுங்களபப்	புல்லொழுக்கம்	புல்வழங்கு புழு
புழுவில் புழுத்த	புறங்கூறினாரெல்லாம்	புறப்புணர்ச்சி
புன்மார்க்கத் துள்ளும்	புன்மாலை இரவெலாம்	பூ ஒன்றேமுப் பூ
பூதவெளியின் நடமும்	பூத்த சுடர்ப்பூ அகத்தே	பூவாமலே நிதம்
பூவார் கொன்றை	பெண்ணுக்கிசைந்த	பெண்ணே பொருளே
பெரிய எனப்புகல்கின்ற	பெருகியபேர் அருளுடை	பெருகுமா கருணைப்
பெருமாயை என்னும்	பெற்றேன் என்றும்	பேசுதிரோதாயி
பேரிடர் தவிர்த்துப்	பொது நடத்தரசே	பொது நடஞ் செய்துரை
பொது நடஞ்செய் மலரடி	பொதுநிலை அருள்வது	பொத்திய மலப்பிணி
பொய் உரைஎன்	பொய்யை ஒழித்துப்	பொய் கட்டிக்கொண்டு
பொய் பிடித்தார்	பொய்யிற்கிடைத்த	பொய்யே உரைக்கின்ற
பொய்விளக்கப் புகுகின்	பொய்விட்டகன்றேன் என்று	பொருட்டலநும் போகம்
பொருட் பெருஞ்சுடர்	பொருட் பெருந்தனி	பொருட் பெருமறைகள்
பொருணற் கொடியே	பொருத்தமிலார்	பொருத்திக்கொடுத்த
பொழுது விடிந்தது	பொழுது விடிந்ததென்	பொற்பங்கயத்தின்
பொற்புடைய	பொற்றம்பம் கண்டேறும்	பொன்பறியாப் புகல்வார்
பொன்புனை உள்ஒளிக்	பொன்னடிதந்தான் என்று	பொன் வண்ணப்பூத
பொன்னே நின்னை	போகம் சுகபோகம்	போதல் ஒழியா
போதாந்த புரேச	போதோ விடிந்த	போற்றி நின் அருள்
போற்றி உரைக்கின்றேன்	போற்றி நின் இடம்	போற்றுகின்ற என்
மடங்கலந்தாற்	மணங்கொள் கொடிப்பூ	மணம்புரி கடிகை
மணவாளர் வருகின்ற	மணியே நின்னைப்	மணிமுடி மேலோர்
மண் அனந்தங்கோடி	மண்ணாதி ஐம்பூதவகை	மண்ணுள் மயங்கி
மண்பூத முதற்சத்தி	மண்முதலாம் தத்துவத்	மதத்திலே சமய
மதம் எனும் பேய்	மதம் பிடித்தவர்	மதிக்களவாமணி
மதிப்பாலை அருட்பாலை	மதியைக்கெடுத்து	மந்திரம் அறியேன்
மயங்கி நெஞ்சு கலங்கி	மயங்கிடேல் மகனே	மயக்குந்தோறும்
மயங்கு புத்தி எனும்	மரணம் எனும்	மருந்திது மணிஇது
மருவும் உலகம்	மருளொடு மாயை	மலங்கழிந்துலகவர்
மலத்தில் புழுத்த	மலைதரு மகளே	மழவுக்கும் ஒருபடி
மறப்பற்ற நெஞ்சிடை	மறப்பேன் அலேன்	மற்றவர் நின்று வழிகாட்ட
மற்றறிவோம்	மற்றொர் நிலையில்	மனமகிழ்ந்தேன்
மனம் எனும் ஓர்	மனை அணைந்து மலர்	மண் செய்து கொண்ட
மன்றாடும் கணவர்	மன்றுடையார்	மன்றுள் நின்றாடும்
மன்னப்பா மன்றிடத்தே	மன்னிய நின்னருள்	மன்னு திருச்சபை
மாடமிசை ஓங்கு	மாட்சி அளிக்கும்	மாணவ நிலைக்கும்
மாதவத்தால் நான்	மாதே கேள்	மாதோர்புடை
மாமாயை எனும்	மாயை எனும் படுதிருட்டு	மாயைவினை ஆணவ
மார்க்கமெலாம்	மாலக்கொடியேன்	மாலிலேமயங்கி
மாலையிலே உலகியலார்	மாற்றுரைக்க முடியாத	மான் எனும் ஓர்
மான் முதலா	மிகவுயர் நெறியே	மீதானநிலை ஏறிச்
முத்தியைப் பெற்றேன்	முத்தொழிலோ	முந்தைநாள்
முயன்றுலகில்	முன்பாடு பின்பயன்	முன்பாட்டுக் காலை
முன்னாள் செய்	முன்னுள மார்க்கங்கள்	மெச்சி அப்பாவலர்
மெய்க்குலம் போற்ற	மெய்யனை என்துயர்	மேடைமேல் ஏறினேன்
மேருமலை உச்சியில்	மேலவனேதிரு	மேலைப்பாற்சிவ
மேவி என் உள்ளகத்	யாதுகருதிஎன்னை	யான்புரிதல் வேண்டுங்
யான்முனம் புரிந்த	வகர சிகர தின	வஞ்சமிலாத் தலைவருக்
வஞ்சவினை எல்லாம்	வஞ்சகர் அஞ்சினர்	வட்டிமேல் வட்டி
வண்கலப்பில் சந்தி	வண்டணி பூங்குழல்	வண்ணப் பொன்னம்பல
வண்பூவில் வடிவு	வந்து மயக்க மயங்காமல்	வயமானவரமே
வரகே சாந்த	வரையற்ற சீர்ப்பெரும்	வல்லாய் உனது
வல்லபத்தால் அந்த	வலது சொன்ன பேர்களுக்கு	வளம் பெறுவின் அணுக்
வள்ளலாம் கருணை	வள்ளலைப் புணர்ந்தேன்	வள்ளலால் உன்னைப்பாட
வனையுமதுர அமுத	வன் சொல்லின்	வாக்கொழிந்து
வாசிவா சதாசிவா	வாட்டமெலாந்தீர்த்	வாட்டம் எல்லாந் தவிர்ந்
வாதுபேசிய மனிதர்காள்	வாமஜோதி சோமஜோதி	வாய்க்குறும்புரைத்து
வாய்திறவாமவுன	வாய்மட்டில் சொல்கின்ற	வாரம் செய்த
வாழி எனைத் தூக்கி	வாழி என் தோழி	வாழி என்றே எனை
வாழி மாமணி மன்	வாழ்வேநினது	வாழ்வேன் அருளார்
வானத்தின் மீது	வான நாடரும்	வான சிற்கன
வானாகிவாநடுவே	வான்கண்ட பிரமர்களும்	வான் கொடுத்த மணிமன்
வான் வந்த தேவர்களும்	வான் வேண்டு சிற்றம்பல	விடிந்தது பேர்
விண்ணிடத்தே	விண்ணெலாம் கலந்த	விதித்தனை என்னை
விதிப்பவர்கள் பல கோடி	விதுவும் கதிரும்	விந்தோநாத வெளியும்
விரதமாதிகளும்	விரிந்தாடும் ஐங்கருவி	விரிந்த மனம் என்னும்
விரைசேர் சடையாய்	விரைந்து விரைந்தடைந்	விரைந்து கேள் மகனே
விரைந்து விரைந்து படி	விளங்கிய ஐங்கருச் சத்தி	வினைத்தடை தீர்த்தெனை
வீணே பராக்கில்	வீதியில் சென்றேன்	வெங்கேத மரணத்தை
வெடித்தளிந்த	வெடுத்தளிந்த	வெம்மத நெஞ்சிடை
வெய்யநொய்ய நைய	வெவ்வினைக் காடெலாம்	வெவ்வினையும் மாயை
வெறிக்கும் சமயக்குழி	வேகாத கால் உணர்ந்து	வேதசிகாமணியே
வேதமும் வேதத்தின்	வேதமே விளங்க	வேதாகமங்களென்று
வேதாகமங்கள் புகன்ற	வேதாகமத்தின் அடியும்	வேதாந்த பராம்பர
வேதாந்த நிலையும்	வேலை அப்பா	வேறோர் நிலையில்
வைகறை ஈதருளுதயம்	வையகத்தீர் வானகத்தீர்	ஜால கோலகன
ஜோதிமலை ஒன்று	ஜோதி ஜோதி	வருமுன் வந்ததா