முகப்பு

அகரவரிசை

சக்கரக் கையன் தடங்கண்ணால் மலர

சக்கரத்து அண்ணலே என்று தாழ்ந்து கண்ணீர் ததும்ப

சங்க மா கடல் கடைந்தான் தண் முகில்காள் வேங்கடத்துச்

சங்கின் வலம்புரியும் சேவடிக் கிண்கிணியும்

சங்கு சக்கரம்

சங்கு தங்கு தடங் கடல் கடல்

சங்கு தங்கு முன் கை நங்கை கொங்கை தங்கல் உற்றவன்

சங்கும் மாமையும் தளரும் மேனிமேல்

சங்கு மலி தண்டு முதல் சக்கரம் முன் ஏந்தும்

சங்கு வில் வாள் தண்டு சக்கரக் கையற்கு

சங்கையும் துணிவும் பொய்யும் மெய்யும் இத் தரணி ஓம்பும்

சண்ட மண்டலத்தின் ஊடு சென்று வீடு பெற்று மேல்

சத்திரம் ஏந்தித் தனி ஒரு மாணியாய்

சதிர் இள மடவார் தாழ்ச்சியை மதியாது

சதுரம் என்று தம்மைத் தாமே சம்மதித்து இன்மொழியார்

சதுர மா மதில் சூழ் இலங்கைக்கு இறைவன் தலை பத்து

சந்தம் ஆய் சமயம் ஆகி சமய ஐம் பூதம் ஆகி

சந்த மலர்க் குழல் தாழ தான் உகந்து ஓடி தனியே

சந்திர-மண்டலம் போல் தாமோதரன் கையில்

சந்தொடு காரகிலும் சுமந்து தடங்கள் பொருது

சரங்களைத் துரந்து வில் வளைத்து இலங்கை மன்னவன்

சரணம் அடைந்த தருமனுக்காப் பண்டு நூற்றுவரை

சரணம் ஆகிய நான்மறை நூல்களும் சாராதே

சரணம் ஆகும் தன தாள் அடைந்தார்க்கு எல்லாம்

சரணா மறை பயந்த தாமரையானோடு

சலங் கொண்டு கிளர்ந்து எழுந்த தண் முகில்காள் மாவலியை

சலம் கலந்த செஞ்சடைக் கறுத்த கண்டன் வெண்தலைப்

சலம் கொண்ட இரணியனது அகல் மார்வம் கீண்டு

சலம் பொதி உடம்பின் தழல் உமிழ் பேழ்வாய்ச்

சல மா முகில் பல் கணப் போர்க்களத்துச்

சழக்கு நாக்கொடு புன்கவி சொன்னேன்

சன்ம சன்மாந்தரம் காத்து அடியார்களைக் கொண்டுபோய்

சன்மம் பலபல செய்து வெளிப்பட்டு