முப்பொருள் வெளிப்பாடு

சென்ற பாடத்தில் முல்லைத் திணைக்கு உரிய முதல், கரு, உரிப் பொருள்கள் எவ்வாறு வெளிப்பட்டன என்பதை அறிந்தீர்கள். அதைப் போல இப்பாடத்தில் குறிஞ்சித் திணைப் பாடல்களில் முதல், கரு, உரி ஆகிய முப்பொருள் வெளிப்பாடு அமையும் தன்மையை அறியலாம்.

• நிலம்

குன்ற நாடன் குன்றத்துக் கவாஅன்
பைஞ்சுனைப் பூத்த பகுவாய்க் குவளையும்
(ஐங்குறுநூறு- 199 : 1-2)

(குன்ற நாடன் = முருகன் அல்லது நிலத்தலைவன்; குன்றத்துக்கவாஅன் = பக்கமலை; பகுவாய் = மலர்ந்தவாய்)

தலைவியின் பண்பைப் பாராட்டும் தலைவனின் கூற்றாக இப்பாடல் அமைகிறது. இப்பாடலின் மேற்காட்டிய இருஅடிகளும் குறிஞ்சி நிலத்தை நம் கண் முன் கொண்டு வருகின்றன. முருகனது அல்லது தலைவியின் தந்தையது மலையின் பக்க மலையில் மலர்ந்த வாயை உடைய குவளை மலர்கள் பசிய சுனையில் பூத்துக் கிடக்கின்றன என்பது இதன் பொருள்.

கல்கெழு நாடன் கேண்மை
(நற்றிணை-206, ஐயூர் முடவனார்)

(கல் = மலை; கெழு = நிறைந்த; கேண்மை = நட்பு)



சாந்த நறும்புகை
தேங்கமழ் சிலம்பின் வரையகம் கமழும்
(ஐங்குறுநூறு- 253 : 1-2)

(சந்தனம்; தேன்கமழ்சிலம்பு = தேன்மணக்கும் மலை; வரையகம் = பக்கமலை)

குன்றம், கல், மலை, வரை, சிலம்பு, வெற்பு, சாரல் ஆகிய சொற்கள் குறிஞ்சி நிலப்பகுதியைக் குறிப்பவை.

• பொழுது

கூதிர்ப்
பெருந்தண் வாடையின் முந்து வந்தனனே
(ஐங்குறுநூறு-252 : 4-5)

(கூதிர்ப் பெருந்தண் வாடை = கூதிர்க் காலத்துப் பெரிய குளிர்ந்த காற்று)

இவ்வரிகளில் பெரும்பொழுதாகிய பனிக்காலம் சுட்டப்படுகிறது.

இருளிடை என்னாய்நீ இரவுஅஞ்சாய்
(கலித்தொகை- 38 :14)

(இருளிடை = இருண்டு கிடக்கும் இடம்)

நடுநாட் கங்குலும் வருதி
(ஐங்குறுநூறு-296 : 3)

(நடுநாட் கங்குல் = நள்ளிரவு)

இவ்விரு பாடல் அடிகளும் சிறுபொழுதான யாமத்தைக் குறிக்கின்றன.

குறிஞ்சித் திணைக்குரிய சில கருப்பொருள்கள் பாடல்களில் வெளிப்படுவதைச் சான்றுகள் கொண்டு அறியலாம்.

• தெய்வம் : முருகன்

முருகயர்ந்து உவந்த முதுவாய் வேல
(குறுந்தொகை-362 : 1, வேம்பத்தூர்க் கண்ணன்
கூத்தனார்)

முருகனை வழிபட்டு மகிழ்ந்த அறிவு மிகுந்த வேலனே! என்பது இதன் பொருள்.

• மக்கள்: சிலம்பன்,

விண்டோய் மாமலைச் சிலம்பன்
(குறுந்தொகை: 362:6)

பின்னிரும் கூந்தல் நன்னுதல் குறமகள்
(ஐங்குறுநூறு-285 : 1)

(பின்னிரும் கூந்தல் = பின்னிய கரிய கூந்தல்; நுதல் = நெற்றி)

• பறவை : கிளி, மயில்

வெள்ள வரம்பின் ஊழி போகியும்
கிள்ளை வாழிய பலவே!
(ஐங்குறுநூறு-281 : 1-2)

(ஊழி = இறுதிக் காலம்; வரம்பு = எல்லை; கிள்ளை - கிளி)

‘வெள்ளம் பெருக்கெடுக்கும் யுக முடிவான இறுதிக் காலத்தையும் தாண்டி, கிளியே நீ பல்லாண்டு வாழ்க!’ என்பது இதன் பொருள்.

மயில்கள் ஆலப் பெருந்தேன் இமிர
(ஐங்குறுநூறு-292 : 1)

மயில்கள் அகவ, பெரிய வண்டுகள் ஒலிக்கும்.

• விலங்கு: புலி

ஆகொள் வயப்புலி ஆகும் அஃது
(அகநானூறு-52 : 6, நொச்சி நியமங்கிழார்)

(ஆகொள் = பசுவைக் கவர்கின்ற; வய = வலிய)

மராஅ யானை மதம்தப ஒற்றி
(அகநானூறு-18 : 4, கபிலர்)

(மராஅ = இனத்தோடு சேராத; தப = கெட; ஒற்றி = மோதி)

இனத்தோடு சேராத ஆண்யானையின் மதம் அழியுமாறு அதனை வெள்ளம் மோதி இழுக்கும் என்பது பொருள்.


• மரம், பூ : சந்தன மரம், காந்தள் பூ

குன்றக் குறவன் ஆரம் அறுத்துஎன
நறும்புகை சூழ்ந்த காந்தள் நாறும்
(ஐங்குறுநூறு- 254 : 1-2)

(ஆரம் = சந்தன மரம்; காந்தள் = காந்தள் மலர்)

• தொழில் : தினை காத்தல்

சிறுதினைக் காவல னாகி
(ஐங்குறுநூறு- 230 : 2)