Primary tabs
19 சிறைக்கோட்டம் அறக்கோட்டம் ஆக்கிய
காதை
[ மணிமேகலை காயசண்டிகை வடிவாய்ச் சிறைக்கோட்டம்புக்குச் சிறைவீடு செய்து சிறைக் கோட்டம் அறக்கோட்டம் ஆக்கிய பாட்டு ]
முதியாள்
திருந்து அடி மும்மையின் வணங்கி
மதுமலர்த்
தாரோன் வஞ்சினம் கூற
ஏடுஅவிழ்
தாரோய் எம்கோ மகள்முன
நாடாது துணிந்துநா
நல்கூர்ந் தனையென
5
வித்தகர்
இயற்றிய விளங்கிய கைவினைச்
உதய குமரன்
உள்ளம் கலங்கிப்
பொதியறைப்
பட்டோர் போன்றுமெய் வருந்தி
அங்குஅவள்
தன்திறம் அயர்ப்பாய் என்றே
10
செங்கோல்
காட்டிய தெய்வமும் திப்பியம்
பைஅரவு அல்குல்
பலர்பசி களையக்
கையில் ஏந்திய
பாத்திரம் திப்பியம்
முத்தை முதல்வி
அடிபிழைத் தாய்எனச
சித்திரம்
உரைத்த இதூஉம் திப்பியம்
15
இந்நிலை
எல்லாம் இளங்கொடி செய்தியின்
அகல்வாய்
ஞாலம் ஆர்இருள் உண்ணப்
பகல்அரசு
ஓட்டிப் பணைஎழுந்து ஆர்ப்ப
மாலை நெற்றி
வான்பிறைக் கோட்டு
20
நீல யானை
மேலோர் இன்றிக்
காமர் செங்கை
நீட்டி வண்டுபடு
பூநாறு கடாஅம்
செருக்கிக் கால்கிளர்ந்து
நகர நம்பியர்
வளையோர் தம்முடன்
25
மகர வீணையின்
கிளைநரம்பு வடித்த
இளிபுணர்
இன்சீர் எஃகுஉளம் கிழிப்பப்
பொறாஅ
நெஞ்சில் புகைஎரி பொத்திப்
உறையுள்
குடிகை உள்வரிக் கொண்ட
30
மறுஇல் செய்கை
மணிமே கலைதான்
மாதவி மகளாய்
மன்றம் திரிதரின்
காவலன் மகனோ
கைவிட லீயான்
காய்பசி
யாட்டி காயசண் டிகைஎன
ஊர்முழுது அறியும்
உருவம் கொண்டே
ஏற்றலும்
இடுதலும் இரப்போர் கடன்அவர்
மேற்சென்று
அளித்தல் விழுத்தகைத்து என்றே
நூற்பொருள்
உணர்ந்தோர் நுனித்தன ராம்என
முதியாள்
கோட்டத்து அகவயின் இருந்த
40
அமுத சுரபியை
அங்கையின் வாங்கிப்
அதிர்கழல்
வேந்தன் அடிபிழைத் தாரை
ஒறுக்கும்
தண்டத்து உறுசிறைக் கோட்டம்
விருப்பொடும்
புகுந்து வெய்துஉயிர்த்துப் புலம்பி
45
ஆங்குப்
பசிஉறும் ஆர்உயிர் மாக்களை
ஊட்டிய பாத்திரம்
ஒன்றுஎன வியந்து
கோட்டம்
காவலர் கோமகன் தனக்குஇப்
பாத்திர
தானமும் பைந்தொடி செய்தியும்
நெடியோன்
குறள்உரு வாகி நிமிர்ந்துதன
அடியின் படியை
அடக்கிய அந்நாள்
நீரின்
பெய்த மூரி வார்சிலை
மாவலி மருமான்
சீர்கெழு திருமகள்
55
சீர்த்தி
என்னும் திருத்தகு தேவியொடு
கொம்பர்த்
தும்பி குழலிசை காட்டப்
பொங்கர்
வண்டினம் நல்லியாழ் செய்ய
வரிக்குயில்
பாட மாமயில் ஆடும்
புணர்துணை
நீங்கிய பொய்கை அன்னமொடு
மடமயில்
பேடையும் தோகையும் கூடி
இருசிறை
விரித்துஆங்கு எழுந்துடன் கொட்பன
ஒருசிறைக்
கண்டுஆங்கு உள்மகிழ்வு எய்தி
65
மாமணி வண்ணனும் தம்முனும் பிஞ்ஞையும்
கோங்குஅலர்
சேர்ந்த மாங்கனி தன்னைப்
பாங்குஉற
இருந்த பல்பொறி மஞ்ஞையைச
செம்பொன்
தட்டில் தீம்பால் ஏந்திப்
அணிமலர்ப்
பூம்பொழில் அகவயின் இருந்த
பிணவுக்குரங்கு
ஏற்றிப் பெருமதர் மழைக்கண்
மடவோர்க்கு
இயற்றிய மாமணி ஊசல்
75
பாசிலை
செறிந்த பசுங்கால் கழையொடு
வால்வீச்
செறிந்த மராஅம் கண்டு
நெடியோன்
முன்னொடு நின்றன னாம்எனத்
ஆடல் கூத்தினோடு
அவிநயம் தெரிவோர்
80
நாடகக் காப்பிய
நல்நூல் நுனிப்போர்
பண்ணியாழ்
நரம்பில் பண்ணுமுறை நிறுப்போர்
தண்ணுமைக்
கருவிக் கண்எறி தெரிவோர்
குழலொடு
கண்டம் கொளச்சீர் நிறுப்போர்
பழுநிய பாடல்
பலரொடு மகிழ்வோர்
85
ஆரம் பரிந்த
முத்தம் கோப்போர்
ஈரம் புலர்ந்த
சாந்தம் திமிர்வோர்
குங்கும வருணம்
கொங்கையின் இழைப்போர்
அஞ்செங்
கழுநீர் ஆய்இதழ் பிணிப்போர்
நல்நெடுங்
கூந்தல் நறுவிரை குடைவோர்
90
பொன்னின்
ஆடியின் பொருந்துபு நிற்போர்
ஆங்குஅவர்
தம்மோடு அகல்இரு வானத்து
குருந்தும்
தளவும் திருந்துமலர்ச் செருந்தியும்
முருகுவிரி
முல்லையும் கருவிளம் பொங்கரும்
95
பொருந்துபு
நின்று திருந்துநகை செய்து
குறுங்கால்
நகுலமும் நெடுஞ்செவி முயலும்
பிறழ்ந்துபாய்
மானும் இறும்புஅகலா வெறியும்
வம்மெனக்
கூஉய் மகிழ்துணை யொடுதன்
100
மன்னவன்
தானும் மலர்க்கணை மைந்தனும்
இன்இள வேனிலும்
இளங்கால் செல்வனும்
எந்திரக்
கிணறும் இடுங்கல் குன்றமும்
வந்துவீழ்
அருவியும் மலர்ப்பூம் பந்தரும்
பரப்புநீர்ப்
பொய்கையும் கரப்புநீர்க் கேணியும்
105
ஒளித்துறை
இடங்களும் பளிக்குஅறைப் பள்ளியும்
மகத வினைஞரும்
மராட்டக் கம்மரும்
அவந்திக்
கொல்லரும் யவனத் தச்சரும்
தண்தமிழ்
வினைஞர் தம்மொடு கூடிக்
110
கொண்டுஇனிது
இயற்றிய கண்கவர் செய்வினைப்
பவளத் திரள்கால்
பன்மணிப் போதிகைத்
தவள நித்திலத்
தாமம் தாழ்ந்த
கோணச்
சந்தி மாண்வினை விதானத்துத்
தமனியம்
வேய்ந்த வகைபெறு வனப்பின்
115
பைஞ்சேறு
மெழுகாப் பசும்பொன் மண்டபத்து
வாயிலுக்கு
இசைத்து மன்னவன் அருளால்
சேய்நிலத்து
அன்றியும் செவ்விதின் வணங்கி
எஞ்சா மண்நசைஇ
இகல்உளம் துரப்ப
120
வஞ்சியின்
இருந்து வஞ்சி சூடி
முறம்செவி
யானையும் தேரும் மாவும
மறம்கெழு
நெடுவாள் வயவரும் மிடைந்த
தலைத்தார்ச்
சேனையொடு மலைத்துத்தலை வந்தோர
சிலைக்கயல்
நெடுங்கொடி செருவேல் தடக்கை
125
ஆர்புனை தெரியல்
இளங்கோன் தன்னால்
காரியாற்றுக்
கொண்ட காவல் வெண்குடை
வலிகெழு
தடக்கை மாவண் கிள்ளி
ஒளியொடு
வாழி ஊழிதோறு ஊழி
வாழி எம்கோ
மன்னவர் பெருந்தகை
யானைத்
தீநோய்க்கு அயர்ந்துமெய் வாடிஇம்
மாநகர்த்
திரியும்ஓர் வம்ப மாதர்
அருஞ்சிறைக்
கோட்டத்து அகவயின் புகுந்து
பெரும்பெயர்
மன்ன நின்பெயர் வாழ்த்தி
135
ஐயப் பாத்திரம்
ஒன்றுகொண்டு ஆங்கு
மொய்கொள்
மாக்கள் மொசிக்கஊண் சுரந்தனள்
ஊழிதோறு
ஊழி உலகம் காத்து
வருக வருக
மடக்கொடி தான்என்று
140
அருள்புரி
நெஞ்சமொடு அரசன் கூறலின்
வாயி லாளரின்
மடக்கொடி தான்சென்று
ஆய்கழல்
வேந்தன் அருள்வா ழியஎனத்
தாங்குஅருந்
தன்மைத் தவத்தோய் நீயார்
யாங்கா
கியதுஇவ் ஏந்திய கடிஞைஎன்று
விரைத்தார்
வேந்தே நீநீடு வாழி
விஞ்சை
மகள்யான் விழவுஅணி மூதூர
வஞ்சம்
திரிந்தேன் வாழிய பெருந்தகை
வானம் வாய்க்க
மண்வளம் பெருகுக
150
தீதுஇன்
றாக கோமகற்கு ஈங்குஈது
ஐயக் கடிஞை
அம்பலம் மருங்குஓர்
தெய்வம்
தந்தது திப்பிய மாயது
யானைத்
தீநோய் அரும்பசி கெடுத்தது
155
யான்செயற்
பாலதுஎன் இளங்கொடிக்கு என்று
வேந்தன்
கூற மெல்இயல் உரைக்கும்
சிறையோர்
கோட்டம் சீத்துஅருள் நெஞ்சத்து
அருஞ்சிறை
விட்டுஆங்கு ஆயிழை உரைத்த
160
பெருந்தவர்
தம்மால் பெரும்பொருள் எய்தக்
கறையோர்
இல்லாச் சிறையோர் கோட்டம்
சிறைக்கோட்டம் அறக்கோட்டம்
ஆக்கிய காதை
முற்றிற்று.