46. உழைச்சன விலாவணை
இதன்கண்: உதயணமன்னன் வாசவதத்தையைக் கைப்பற்றிக் கொண்டு சென்று செய்தியறிந்தவுடன் அங்குக் குழுமியிருந்த ஏவன் மாக்களும் பிறரும் வருந்தி அழுதல் கூறப்படும்.

	திருநகர் அகவயின் திறன்மீக் கூரி ஒருதுணை வயவர் உள்வழித் திரிதர ஒடிவில் தோற்றத்து உதயணன் ஊரும் பிடிவழிப் படரும் பேணா மள்ளரை 5 அதிரத் தாக்குதற்கு அமைக்கப் பட்ட பதிநிலம் தோறும் பதிந்துமுன் இருந்த ஐந்நூற்று ஐம்பத்து ஐவர் ஆடவர் செந்நூல் பத்திச் சேடகக் கையர் மன்னிய மாதிரம் மறுவின்று மயங்கி 10 மின்உமிழ்ந் ததுபோல் வீசிய வாளினர் கரணம் நுனித்த அரணக் காப்பினர் பின்சென் மாந்தரை முன்சென்று விலங்கி	உரை

	அரதனம் நாகரின் சொரிதரு வெகுளியர் ஏற்றோர்த் தாக்கிக் கூற்றுஉறை உலகினுள் 15 உறைகுவிர் ஆயின் குறுகுமின் விரைந்தெனச் சிறைஅழி புனலில் சென்றுமேல் நெருங்கி வேலும் கணையமும் வீழினும் இமையார் வீரியத் தறுகணர் வீக்கிய கச்சையர் ஆர்வ லாளர் ஆர்த்தனர் எறிய	உரை

	20 ஓங்குமடல் பெண்ணைத் தீங்குலைத் தொடுத்த விளைவுறு தீங்கனி வீழ்ச்சி ஏய்ப்பத் தளைஅவிழ் தாமமொடு தலைபல புரளவும் வேகப் புள்ளின் வெவ்விசைக்கு உலந்த நாகப் பிறழ்ச்சியின் தோள்முதல் துணியவும் 25 அஞ்செம் சாந்தம் எழுதிய அகலம் ஒண்செங் குருதிப் பைந்தளி பரப்பவும் குசைத்தொழில் கூத்தன் விசைத்துநனி விட்ட பொங்குபொறித் தாரையில் தங்கல்செல் லாது குருதிச் செம்புனல் தவிராது எக்கவும்	உரை

	30 மிகைசெலற்கு எழுந்த வேக வெவ்அழல் அகவயின் சுடுதலின் அவிந்த ஆற்றலர் நிலத்தொடு நேரா நெஞ்சினர் போலப் புலக்கமழ் புண்ணர் விண்ணிடை நோக்கிக் கொலைப்பெரும் கூர்வாள் கோடுற அழுத்தலின் 35 பொறிப்படு வேங்கையின் குறிப்பிலர் குரங்கவும்	உரை

	மத்தகத்து இழிதரு நெய்த்தோர்ப் பெரும்புனல் மொய்த்துமுகம் புதைதலின் முன்அடி காணார் மடித்த செவ்வாய் அழுந்தக் கவ்விப் பிடித்த வாளொடும் பிறழ்ந்தனர் கவிழவும் 40 கையொடு துமித்த வைவாள் வாய்மிதித்து அற்ற அடியினர் செற்றத்தில் கழுமிக் கற்ற கரணம் அற்ற ஆக உரத்தகை மழுங்கி உள்ளடி இன்றி மரக்கால் கூத்தரின் மறிந்தனர் விழவும்	உரை

	45 மடத்தகை மகளிர் மருங்குல் கடிந்த முலைப்பூண் அழுத்திய மொய்சாந்து அகலம் வாள்முகம் அழுத்தலின் வயவுநடை சுருங்கிச் செந்நிறக் குருதியின் பைந்நிணங் கெழீஇச் செயிர்த்த நோக்கினர் செங்கண் ஆடவர் 50 வியர்த்த நுதலினர் வீழ்ந்தனர் அவியவும்	உரை

	சுடரும் வாளினர் சோர்நிணர் இழுக்கி அடர்பூண் அகலத்து அரும்படை உற்றுக் குடர்கள் தாக்கக் குழிப்படு களிற்றின் படர்கூர் எவ்வமொடு பதைத்தனர் பனிப்பவும்	உரை

	55 தலையும் தடக்கையும் தாளும் உடம்பும் கொலைஅமை வில்லும் கூர்வாய்ச் சுரிகையும் வேலும் ஈட்டியும் கோலும் குந்தமும் சேடக வட்டமும் செந்நூல் பாரமும் தண்டும் வாளும் தளைஇடு பாசமும் 60 பொங்குமயிர்க் கிடுகும் புளகத் தண்டையும் அரக்குவினைப் பலகையும் நிரைத்தவெண் குடையும் கூந்தல் பிச்சமும் கோணா வட்டமும் வாங்குகைத் தறுகண் வாரணப் பிளவும் பரவைச் செந்திரை விரவுபு முடுகி 65 அன்ன பிறவும் முன்முன் உருட்டிக் கைந்நவி லாளர் காடுஎறிந்து உழுத செந்நிலம் மருங்கில் செஞ்சால் சிதைய மரம்சுமந்து இழிதரும் கடும்புனல் கடுப்பக் குருதிச் செம்புனல் போர்க்களம் புதைப்ப	உரை

	70 அடங்காத் தானை அவந்தியர் இறைவற்கு ஆருயிர் அன்ன அரும்பெறல் மடமகள் வால்வளைப் பணைத்தோள் வாசவ தத்தையை வலிதில் கொண்ட வத்தவர் இறைவனை நலிதற்கு எழுந்த நண்ணா இளையரைக் 75 கடல்விலக்கு ஆழியில் கலக்கம் இன்றி அடல்விலக் காளர் ஆர்த்தனர் அடர்ப்பவும்	உரை

	உயிரொன்று ஆகிய செயிர்தீர் காதல் துணைநலத் தோழன் துயரம் அறுத்தற்கு இணைமலர்த் தடங்கண் இமையகத்து ஒடுங்கிய 80 காட்சியிற் கனையும் வேட்கையன் ஆகி விம்முறு விழுநகர் வீதியில் கொண்ட வெம்முறு படிவம் நீக்கி யூகி பிணம்படு பெருங்காட்டுப் பேயும் உட்கும் அணங்கரும் தானத்து அஞ்சுதக இரீஇத் 85 தாழி படுத்துத் தமரையுந் தெளியான் பூழி படுத்த சாதனை அமைவில் கற்படை போழினுங் கதுவாய் போகாது எற்புடம்பு அறுக்கும் இயற்கைத்து ஆகிக் கொல்புனைந்து இயற்றிய கொலையமை கூர்வாள் 90 வாய்வயின் தெய்வம் வணங்குபு கொண்டு	உரை

	தீவயிறு ஆர்த்திய திறலோன் போலநின் காய்வுறு கடும்பசி களைகுவென் இன்றுஎனைக் காத்தல் ஓம்பென வாற்றுளி கூறிப் பத்தி குயின்ற பல்வினைக் கம்மத்துச் 95 சித்திரச் சேடகம் செறியப் பற்றி உற்றோன் உற்ற உறுகண் தீர்க்கென கற்றோய் கலிங்கம் கட்டிய கச்சையன் ஊழி இறுதி உட்குவரத் தோன்றி வாழுயிர் பருகும் வன்கண் செய்தொழில் 100 கூற்றம் போல வேற்றவர் முருக்கிக்	உரை

	கடிகமழ் நறுந்தார்க் காவலன் மகளைப் பிடிமிசைக் கொண்டவன் பெயரும் நேரத்து முடிமுதல் அண்ணலை முந்தினன் குறுகித் தொடிமுதல்திணிதோன் தோன்ற ஓர்ச்சி 105 வலமுறை வந்து பலமுறை பழிச்சி	உரை

	நும்பொருட்டு ஆக நெடுந்தகை எய்திய வெம்பெருந் துயரம் விடுத்தனை ஆகிக் காட்டகத்து அசையாது கடுகுபு போகி நாட்டகம் புகுக நண்புஇடை இட்ட 110 இரும்பிடி நினக்குஇது பெருங்கடன் மற்றுஎனப் பிடிஓம் படுத்துப் பெருமை எய்திக் குடிஓம்பு இயற்கைஎம் கோமகன் எழுகென வரத்தொடு புணர்ந்த வாரணக் காவல் திறத்தொடு கொடுத்துச் செய்பொருள் கூறிப் 115 புறக்கொடுத்து ஒழியும் போழ்தில் திறப்பட	உரை

	ஒருநாட்டுப் பிறந்த ஆர்வம் ன்றியும் கருமக் கிடக்கையும் கலங்காச் சூழ்ச்சியும் மறைபுறப் படாமையும் அறைஉண் ணாமையும் வாசவ தத்தைக்கு வலித்துணை ஆய 120 தாய்மையும் தவமும் வாய்மையும் நோக்கி விடுதற்கு அருமை முடியக் கூறி வடிவும் வண்ணமும் படிவமும் பிறவும் அருந்தவ மகளைத் திருந்துமொழித் தோழன் உணர எழுதிய ஒலையும் வாங்கிப் 125 புணர அவள்வயின் போக கொண்டுஎன ஊகந்த ராயன்கு ஆக நீட்டித்	உரை

	தமரது வென்றியும் தருக்கும் நிலைமையும் அரிய தோழன் சூழ்ச்சியது அமைதியும் எய்திய இன்பமும் கைஇகந்து பெருக 130 வையக வரைப்பின் வத்தவர் இறைவன்கு எவ்வம் தீர்க்கென இமையோர் இயற்றிய தெய்வத்து அதன்ன திண்பிடி கடைஇ மன்னிய தோற்றமொடு வடகீழ்ப் பெருந்திசை முன்னிய பொழுதில் முன்ஆங்கு கூறிய	உரை

	135 வணங்குசிலை கொடுத்த வலிகெழு வராகன் இரும்பிடி கடாவலன் இவன்என எண்ணி அரும்படை யாளர் ஆருயிர் ஓம்பி நயந்துகை விடாஅன் பின்செல் வோனை	உரை

	எறிபடைத் தானை ஏயர் பெருமகன் 140 உறுபடை யில்லா ஒருதிசை காட்டி ஆற்றலும் வென்றியும் அறிவும் மூன்றும் கூற்றுத்திறை கொடுக்கும் கொற்றத் தானை அவந்தியர் பெருமகன் அடிமுதல் குறுகிப் பயந்துதான் வளர்த்த பைந்தொடிப் பாவையைச் 145 சிறையிவன் என்னும் சிந்தையின் நீக்கிக் குறையுடை உள்ளமொடு கொள்கஎனத் தந்துதன் காதலின் விடுப்பப் போகுதல் வலித்ததுஎன்	உரை

	வணக்கம் இன்றியான் செய்தனன் தனக்கெனக் கூறினை சென்ம்எனத் தேறக் காட்டிப் 150 படிறுஇடை மிடைந்த பணிகோள் ஈயா ஆன்பால் செந்தேன் அணியுறு கிளவி அடுதிறல் ஆற்றல் அறியக் கூறப் பிடிவழிப் படர்ந்து பெயர்ந்தவன் நிற்பத்	உரை

	தொடியுடைத் தடக்கையின் தொழுதனள் இறைஞ்சி 155 மீட்டுஅவன் போக்கும் மாற்றம் கேட்டே மணிமுதல் கொளீஇய மாண்பொன் சந்தின் எரிமணி இமைக்கும் இலங்குபொன் கோணத்துக் கதிர்நகைக் கோவைக் கைவினைப் பொலிந்த மத்தகப் புல்லகம் நக்குபு கிடந்த 160 திலகத் திருநுதல் வியர்பொடித்து இழியக் கலக்குறு சில்நீர்க் கருங்கயல் போல நிலைக்கொளல் செல்லா நீர்சுமந்து அளைஇப் பிறழ்ச்சியொடு உலாவும் பெருமதர் மழைக்கண் அச்சம் நோக்கின் நச்செயிறு அணிந்த 165 நாகப் பிள்ளை அங்கண் பிறந்த ஆவி போல வைதுவெய்து உயிராப் பருவரல் உறாஅப் பையுள் நெஞ்சினள் கண்திரள் வேய்த்தோள் காஞ்சன மாலையைக் கொண்டுஇழிக என்னும் குறிப்பினள் போலச் 170 செவ்வி இன்றிச் சேயிழை புலம்ப	உரை

	எள்ளியது தீர உள்ளியது முடித்த உலவாக் கேள்வி உதயண குமரனைத் தொகுவிரல் கூப்பித் தொழுவனள் ஆகித் தேன்பொதி செவ்வாய்க் காஞ்சனை உரைக்கும் 175 பைந்தளிர் பொதுளிய பனிமலர்க் காவில் செந்தளிர்ப் பிண்டிச் சினைதொறும் தொடுத்த பின்னுறு பொன்ஞாண் பெருந்தொடர் கோத்த பண்ணுறு பல்வினைப் பவழத் திண்மணை ஊக்கமை ஊசல் வேட்கையின் விரும்பினும் 180 திருநலத் தோழியர் சிறுபுறம் கவைஇப் பரவை அல்குல் பல்காசு புரளக் குரவை ஆயம் கூடித் தூங்கினும் தன்வரைத்து அல்லா விம்முறு விழுமமொடு நோய்கூர்ந்து அழியும்எம் கோமகள் நடுங்க 185 எறிவளி புரையும் இரும்பிடி கடைஇப் பின்வழிப் படரும்எம் பெரும்படை பேணாய் என்வலித் தனையோ இறைவ நீஎன	உரை

	நடுக்கம் வேண்டா நங்கையும் நீயும் அடுத்த காவலன் இவளொடும் அமர்ந்து 190 விடுத்தமை உணரா வீரிய இளையர் தருக்கொடு வந்து செருச்செயல் துணிந்தனர் பணிவகை இன்றிப் பண்டும் இன்னதை அணிஇழை மடவோய் துணிகுவென் ஆயின் அரியவும் உளவோ அஞ்சல் ஓம்புஎனத்	உரை

	195 தெரிவனன் கூறிய தெளிமொழி கேட்டே அன்னது ஆகிய அருள்உண் டாம்எனின் அஞ்சொல் பேதாய் அதுஇது வாம்எனப் பின்னிருங் கூந்தலொடு பிறழ்கலம் திருத்திக் கலக்கம் நீங்குஎனக் காஞ்சனை தெருட்டி 200 நலத்தகை மாதரும் நனிநடுக்கு ஒழிய வலத்தினும் வலியினும் வத்தவன் கடாவத்	உரை

	திருமா தேவி பெருநகர் வரைப்பினும் செருமாண் வென்றிச் செல்வன் பக்கமும் மையார் கண்ணியை ஒய்யான் ஆகிக் 205 கையிகந் தனன்ஆல் காவலன் மகன்எனக் காற்றினும் எரியினும் மேற்ற ஆர்ப்பினும் நாற்றிசை மருங்கினும் நண்ணல் செல்லார் பகலிடம் மருங்கில் பகுதியைக் கெடுத்த அகலிடம் போல அச்சம் எய்திப் 210 படைமலர்த் தடம்கண் பனிசுமந்து வீழ இடைமுலைக் கிடந்த வேக வல்லி முற்றுறு கழங்கொடு முதல்அகடு பொருந்திப் பற்றிடம் பெறாது பாம்பெனப் பதைப்ப வெருவுறு மஞ்ஞையின் தெருமந்து இகலிப் 215 பழிப்பில் கம்மியன் பசும்பொனில் புனைந்த கொடிப்பல விரீஇய கொழுந்துபடு கோலத்துக் கொட்டம் கொண்டோர் கட்டழல் உயிரா விட்டுஅகன் றனையோ வேந்தனொடு இன்றுஎமை மட்டுவார் கோதாய் மறந்துஎன மாழ்கவும்	உரை

	220 சிறுபுறம் கவைஇச் சீப்பின் வாரிக் குறுநெறிக் கொண்ட கூழைக் கூந்தலுள் நறுமலர்க் கோதை நான்றுவந்து அசைஇ வடுப்போழ்ந்து அன்ன வாள்அரி நெடுங்கண் குமிழ்த்துஎழு வெம்பனி கோங்கரும்பு ஏய்ப்ப 225 முகிழ்த்தல் முன்னிய முலைமுதல் முற்றத்து வரித்த சாந்தின் வண்ணம் சிதைப்பச் செறிதொடர் கொளீஇய சித்திரக் கம்மத்துப் பொறிஅமை புடைசெவிப் போழ்வாய் மணிக்கண் அருங்கயல் அடைப்பை அங்கையின் ஏந்திப் 230 பெருங்கண் பேதையர் இருந்துயர் எய்தவும்	உரை

	மறுஅகத்து அடக்கிய மதியம் போலச் சிறுமுகச் சிகழிகை புடைமுதல் புதைஇய மல்லிகை நறுஞ்சூட்டு வெள்ளிதின் விளங்கஅதன் ஊர்கோள் ஏய்ப்பச் சூழ்புடன் வளைஇய 235 செம்பொன் பட்டம் பின்தலைக் கொளீஇச் சில்லென் கோலத்துச் சிறுகொடி மருங்கில் தனிமுத்து அணிந்த தண்சாந்து ஆகத்துப் பனிமுத் தாலி படைக்கண் கால வெள்ளிப் போழை உள்அகத்து அடக்கி 240 மணியினும் பொன்னினும் மருப்பினும் வல்லவர் அணிபெறப் புனைந்த அமர்பெறு காட்சித் தின்மை செறிவில் சேடக மகளிர் தன்மை கடுக்கும் தானைக் கச்சையர் வம்புநெருக்கு உற்ற பொங்குஇள முலையர் 245 குவளைக் கோதை கொண்ட கூந்தலர் தவளைக் கிண்கிணி ததும்புசீ றடியர் விளக்குறு மணிக்கை முகட்டுமுதல் வளைத்த பொங்குமயிர்க் கவரிப் பைந்தொடி மகளிர் எரியுறு மெழுகின் உள்ளஞ் சோரப் 250 பரிவுறு நெஞ்சினர் பையாந்து ஏங்கவும்	உரை

	கல்மிசை மருங்கில் மின்மிளிர்ந் ததுபோல் திடர்சேதி ஆகத்துச் சுடர்மணி பிறழ முத்துஉறழ் ஆலி தத்துறு கண்ணொடு பனிப்புறு கிளவியில் பக்கம் நோக்கி 255 மங்கலச் செப்பின் மாண ஏந்திய குங்குமம் கொண்ட கூன்வழுக் குறவும்	உரை

	அருங்கலம் துரைஇப் பெருங்கலம் எல்லாம் பேணி அணிந்த நாணுக் கோலத்துப் பையர அல்குல் பவழப் பல்காசு 260 கைபுனை கலிங்கத்து ஐதுகலந்து ஒன்றி நீலத் தெண்ணீர் நீந்தும் ஆமையின் கோலக் குறுக்கைவாள் கூட்டுள் கழீஇப் பாலிகை பற்றிய குறள்வழிப் படரவும்	உரை

	மணிகிடந்து இமைக்கும் மாட மாநகர் 265 அணிகிடந்து இமைக்கும் அகன்பெருங் கோயிலுள் காப்புற வகுத்த கன்னியம் கடிமனை யாப்புற வகுத்த போர்ப்பெருங் கோணத்துக் கழறுகால் அமைத்துக் கண்கன் பரப்பின் நிழல்தரு படுகால் நீரதில் புனைந்த 270 கல்பிறங்கு அடுக்கத்து நற்குறி யாவையும் படுகல் சுரமும் பாறையும் படுவும் நடுகல் அடுக்கலும் நறும்பூம் சாரலும் தேனுடை வரையும் கானகக் குறும்பும் அருவி அறையும் உருவ ஏனலும்	உரை

	275 குழியும் குவடும் வருநீர் அசும்பும் வள்ளியும் வகுந்துஞ் சுள்ளியுஞ் சூரலும் வழைசேர் வாழையும் கழைசேர் கானமும் நாகமும் நறையும் ஊகமும் உழுவையும் கடமான் ஏறுங் கவரியும் கரடியும் 280 மடமான் பிணையும் மஞ்ஞையும் அகன்றிலும் விடமா நாகமும் வேக யானையும் கழனியும் பொய்கையும் பழனப் படப்பையும் தெரிமலர்க் காவும் உருவின ஆக அமைக்கப் பட்டசெயற்கருஞ் செல்வத்து 285 மைதவழ் சென்னிக் கைசெய் குன்றொடு	உரை

	நால்வகை நிலனும் பால்வகுத்து இயற்றி அறவை அல்லது பிறபுகப் பெறாஅ வளமரம் துறுமிய இளமரக் காவினுள் கொண்ட கோலமொடு குரவை பிணைஇ 290 வண்டல் ஆடும் தண்டாக் காதல் எம்மையும் உள்ளாது இகந்தனை யோஎன மம்மர் கொண்ட மனத்தர் ஆகித் தோழியர் எல்லாம் பூழியுள் புரளவும்	உரை

	அம்பொன் வள்ளத்து அமிழ்துபொதி அடிசில் 295 கொம்பின் ஒல்கிக் குறிப்பில் கொள்ளாய் செம்பொன் கிண்கிணி சிலம்பொடு ஆர்ப்ப மணிநிலம் மருங்கில் பந்தொடு மறலிநின் அணிவளைப் பணைத்தோள் அசைய ஆற்றாய் இன்தீங் கிளவி ஒன்றிரண்டு மிழற்றிப் 300 பண்சுவைத்து ஒழிந்து பால்இல் தோல்முலை ஒண்முக விரலில் கண்முகம் ஞெமிடி மையார் நெடுங்கண் மாலை யாமத்துப் பையாந்து பொருந்திப் பள்ளி கொள்வோய் காதல் காளை கானத்து ஒய்ப்பப் 305 போதல் கண்ணே புரிந்தனை யோஎனச் செவிலித் தாயர் அவலித்து அழவும்	உரை

	கற்ற மந்திரி காட்டவும் காணாது பெட்டாங்கு ஒழுகும் பெருமகன் போலவும் முறைமையில் தேயும் நிறைமதி நீர்மை 310 நண்புகொள் ஒழுக்கின் நஞ்சுபொதி தீஞ்சொல் வளிஇய மடந்தையைத் தெளிவனன் ஒழுகி வெறுக்கை இன்மையில் துறக்கப் பட்ட இளையவன் போலவும் கிளைஞரும் பிறரும் கண்டவர் எல்லாம் கைஎறிந்து நகூஉம் 315 கம்பலைப் பெரும்பழி எய்திய காவலன் வம்ப மன்னனை வழிதெளிந் தனன்என வெண்றரை சூழ்ந்த தண்ணுமைப் பறைதலைக் காஞ்சுகி முதியர் சாய்ஞ்சுஅஞர் எய்தலும்	உரை

	பொன்அணிப் பாவை போகிய புணர்ப்புஇன்று 320 தன்னின் ஆகிய தன்மைத்து என்று தண்டார் வேந்தன் கொண்ட காலை விடுத்தற்கு அரிதென நடுக்கம் எய்தி ஓங்கிழ ஒழுக்கின் உயர்ந்தோர்ப் பேணிச் சாங்கியந் தாங்கிய சால்புஅணி படிமை 325 வருமதி நுனித்த பெருமூ தாட்டி	உரை

	வேக வேந்தன் வெஞ்சமம் முருக்கிப் போக வேந்தனைப் போகப் பண்ணிப் பொருபடை பரப்பி உருமறைந்து உழிதரும் யூகி உள்வழி ஒற்றுநன் எய்தி 330 ஆகுபொருள் ஓலையின் இருவரும் அறிவுற்றுக் கண்கூடு எய்தும் காலம் கூறி மண்கூட் டாளன் மனைவயின் மறையவும்	உரை

	இன்னோர் பிறரும் மம்மருள் மயங்கிய உழைக்கல மகளிரும் இழைப்பிரிந்து அரற்றவும் 335 பேராறு மடுத்த பெருங்கடல் போல ஓசை அறியாப் பூசலும் புலம்பும் ஊரக மருங்கில் கூர்எரி கொளுவ எதிர்த்த மாந்தர் இன்னுயிர் இறுதியும் கதிர்த்த முறுவல் கன்னியைத் தழீஇ 340 வத்தவன் அகற்சியும் அவ்வழிச் செலவும் வித்தக குமரர் வீழ்ச்சியும் பிறவும் ஒத்தவை உணர்ந்தும் உற்றுறைக்கு உரையார் பொய்ப்பொருள் ஆயினும் மெய்ப்பொருள் கண்ணும் உய்வகை இல்லை வெய்யோன் மாட்டுஎன்று 345 அறிந்தோர் அறிந்தோர் செறிந்தனர் ஆகி வெய்துஉறும் விழுமொடு விம்மம் கூரச் செய்வதை அறியார் திரிவரால் பலர்என்.	உரை