முகப்பு திருவருட்பா தொடக்கம்

ஐந்தாம் திருமுறை

பாட்டு முதற் குறிப்பு அகராதி

அஞ்சாதே என்மகனே அடிநாளில் அண்டவகை
அந்தோ ஈததிசயம் அரிபிரமா அருளுருவாய்
அருள் நிறைந்த அருளுதிக்கும் அருள் விளங்கும்
அறிவுடையார் அற்புதப் பொன் அன்பர் மன
அன்பளிப்ப அன்றொரு நாள் அன்பர் உளக் கோயிலிலே
அன்றகத்தே ஆண்பனை ஆதியிலே
ஆதியுமாய் ஆரணமும் ஆறாறு தத்துவத்தின்
ஆனந்த இம்மை இயங்காத
இருட்ட இரவில் அடி இருவினை ஒப்பாகி
இருள் நிறைந்த இறைவ உலகமெலாம்
உம்பருக்கும் உருவம் ஒரு உலகியலோடு
உளவறிந்தோர் உள்ளுருகு உள்ளிரவு மதியாய்
உன்மனியின் எங்கும் எம் மதத்தில
எழுத்தினொடு எவ்வுலகும் எனக்கு நன்மை
என் அறிவை என்னை ஒன்றும் ஏதும் அறியா
ஏறிய நான் ஐயறிவிற் சிறிதும் ஐவர்களுக் கைந்தொழிலும்
ஒருமையிலே ஒருநாளன்றிரவில் ஒளிவண்ணம்
ஒன்றாகி ஓங்கார கண்ணோங்கு
கருணைவடிவாய் கருவிகளை கற்பனைகள்
சுற்றது கன்மயங்கும் காணுகின்ற
காரணன் குன்றாத குணக்குன்றே ஞால நிலை
சகலமொடு சத்த உரு சத்தியமெய்
சற்றும் அறிவில்லாத சித்த மனேகம் சித்தவையும்
சிறியவனேன் சுற்றவர் தம் சூரியசந்திர
செய்வகை செவ்வண்ண சொன்னிறைந்த
தங்குசரா சரம் தஞ்சமுறும் தருநிதி
தற்போத தம்மடியார் தன்னுருவ
திருமாலும் திரு நெறிசேர் துப்பாடு திருமேனி
துரிய வெளி நடுங்கமல நவநிலைக்கும்
நான் கேட்கின்றவை நான் தனிக்கும் நான் கண்ட
நிறை அணிந்த நீளாதி மூல மென நெடுமாலும்
படைப்பவனும் பக்குவத்தால் பசுபாச
பரயோக பருவமுறு பலகோடி
பாடும் வகை பாடுகின்ற பால்காட்டும்
பிரணவத்தின் புண்ணியர் தம் புன்றலைஎன்
பூணாத பூண் பூத நிலை பூதவெளி
மகமதிக்கு மணப்போது மறை முடிக்கு
மன்னியபொன் மாமாயை மாவின்மண
மானினொடு மானினைத்த மீதானத்தருள்
முத்தி ஒன்று முழுதும் முன்னறியேன்
முன்னை மறை மூவருக்கும் மோக இருட் கடல்
யோகாந்த விசை வானதுவாய் விந்து நிலை
விளங்கறிவு விடைய வெய்பவ
வேதமுடி வேதாந்த

மேல்