முகப்பு
தொடக்கம்
திருவருட்பா
மூன்றாம் திருமுறை
மூன்றாம் தொகுதி
பாட்டு முதற் குறிப்பு அகராதி
அடுத்தார்
அடிமைசெய
அடியேன்
அண்டங்கண்
அண்ட மெலாம்
அம்மா
அம்பரத்தே
அந்தர
அந்தோதுயரில்
அந்தாணை
அம்பலத்தாடு
அருட்கடலே
அருமறையா
அரும் பொருளே
அருளறியாச் சிறு
அருளுடைய
அருள் அரசே
அருள் வெளியில்
அருள்வடி
அலை ஓய
அலைகடலும்
அலையெழு
அல்லுண்ட
அளவைக் கடந்த
அவ்விலங்கு
அறத்தாயை
அற்கண்டம்
அன்பரி
அன்பா லென்
அன்பர் திரு
அன்னையினும்
ஆட்சிகண்டார்
ஆட்டுக்கு
ஆர்க்குமரிதா
ஆர்த்தார்
ஆர்ப்பார்
ஆனேறும்
ஆதிக்க
ஆறிட்டவேணியும்
இடைக்கொடி
இணையேதும்
இந்நாள் அடியேன்
இயங்கா
இரங்கா திருந்தால்
இருப்பு மனத்து
இருவர்க்கறிய
இரையேற்று
இலங்காபுரத்தான்
இளவேனில்
இன்பற்ற
இன்றலவே
ஈடறியாத
ஈனமனம்படுத்த
உடம்பார்
உடல்குளிர
உடையாய்
உடையென்றும்
உண்டதே
உம்பரிவான
உய்குவித்து
உருமத்திலே
உருத்திரர்
உருநான்கும்
உருவத்திலே
ஊர் தருவார்
உலகம் புரக்கும்
உள்ளக்கவலை
உற்றாயினுமறை
ஊன்கொண்ட
எண்ணியநம்
எந்தாய்
எம்பெருமான்
எம்மத
எல்லாமுடைய
எழுத்தறிந்து
எள்ளிருக்கின்ற
எனைப்பெற்ற
எனையடை
எனையறியா
என் உறவே
என் போன் மனிதரை
என்மேற் பிழையிலை
என்றுங்கெடாத
என்னரசே
என்னிறை
என்னுயிர் நீ
என்னேமுறை
ஏகவுருவா
ஏட்டாலுங்
ஏற்றிலிட்டார்
ஒண்ணுதல்
ஒப்பற்ற
ஒருமாது
ஒருமுடி
ஒலிவடி
ஒன்றே என்
ஓகைமட
ஓயாக்கருணை
ஐவாய்
கஞ்சத்திலே
கடும்புல
கண்கட்டி ஆடும்
கண்கொண்ட
கங்கை கொண்டாய்
கண்ணார்
கண்ணுடைய
கண்ணுதலான் புகழ்
கண்ணொளி
கண் மயக்கும்
கரங்காட்டி
கருணைக்கடலே
கருமுக நீக்கிய
கரும்பினிலினிக்கும்
கருத்தறியா
கலைபயின்ற
கல்லாத
கல்லென்று
கல்லேன்
கல்லையும்
களங்கனி
களங்கொண்ட
களிவே
கள்ளாடிய
கற்கோட்டை
கற்பங்கள்
கற்பவை
கற்றவளை
காண்டத்தின்
காயாம் பூ வண்ண
காரேஎனுமணி
கார்முக
காவிக்குத் தேர்
காற்றுக்கு
கான்போல்
கிரியைநெறி
கீளுடை
குருத்தாமென்
கூம்பாத
கூத்துடையாய்
கூறுற்ற
கைக்கின்ற
கொங்கிட்ட
கொடிகொண்ட
கோதிலா
கோமலிங்கூடு
கோலென்றும்
கோள் வேண்டும்
சகமிலையேஎன்
சங்கம்
சஞ்சலந்தீர்க்கும்
சடையவ நீமுன்
சரங்கார்
சாதகத்தோர்
சாற்றவ
சிவசங்கரா
சிற்பரமே
சினத்தாலும்
சீரிடுவார்
சீர்க்கின்ற
சீர்தரு
சூடுண்ட
சூற்படு
செஞ்சடை
சேதப்படாத
செல்வந்தழைக்கும
சேலுக்கு
சேல்வருங்கண்ணி
சேல்வரும்
சேல்வைக்கும்
சொல்லுகின்றோர்
சொல்லொழிய
சொற்போத
சோபங்கண்டார்
சொற்றுணை வேதியன்
தஞ்சமேன்றே
தண்ணார் மதிபோல்
தண்மதியோ
தண்டாத
தம்மை
கலைபயின்ற
தளைக்கின்ற
தவநேய
தவமே
தவளமலர்
தற்பரயோக
தன்மயமாகு
தாயாகி
தாழ்வேதும்
தானதுவாகு
தானாகி
திருத்தம்
திருவாதவூரெம்
தீவினைநல்வினை
துடிவைத்த
துனியால்
தூக்கமும்
தெண்ணீர் முடியனை
தெரியத்தெரியும்
தெருளும்
தேரோங்கு
தெவ்வழி
தேட்டக்கண்
தேன் சொல்லும்
தோன்றுபர
நடங்கொண்ட
நடும்பாட்டை
நயப்படும்
நல்லமருந்திம் மருந்து
நல்லமுதம்
நறையுள
நற்றாயும்
நாடிநின்
நாயும் செய்யாத
நானடங்காதொரு
நானேநினக்கு
நானோர் எளிமை
நான் செய்த
நான்படும்
நான்முக
நிலைகாட்டி
நிலையறியாத
நிறைமதி
நீயேஎன்
நீர்சிந்தும்
நீளாதரவு
நெருப்புக்கு
நெறிகொண்ட
படி அளவு
பண்செய்த
படித்தேன்
படிபட்ட
பதியே சரணம்
பரிக்கிரக
பவசாத
பற்றறியர
பாங்குளநாம்
பாம்பாயினும்
பாயிரமாமறை
பார்க்கப் பசியோ
பால்வண்ணமாகு
பிட்டுக்கும்
பிழை சூழ்ந்த
பிறப்பை ஒழி
பிறைமுடி
பிறையாறு
பீழையை
புண்ணியர்க்கான
புத்தமுதாகு
புரிகின்ற
புலையளவோ
புல்லளவாயினும்
புல்வாயின்
புற்றோங்கும்
பெண்கொண்ட
பெண்ணான்
பெண்மணி
பெற்றாளனைய
பேதமுறு
பேராய
பேதை உலகீர்
பையுரை
பொங்கரும்
பொங்குபல
பொதுவென்றும்
பொய்யாம்
பொய்யே
பொய்யோ
பொய்வந்த
பொலிவேன்
பொறுத்தாலும்
பொன்கின்று
பொன்வசமோ
பொன்னுடையார்
பொன்னுடையார்தமைப
்
பொன்மலையோ
போகங்கொண்
போற்றிஎன்
மஞ்சடை
மடல்வற்றி
மட்டகன்ற
மட்டுண்ட
மணக்குமலர்
மணிகொண்ட
மணியார்
மண்ணாலும்
மதிக்கண்ணி
மதியணிந்த
மதியாமல்
மதிதந்து
மத்தேதி
மருக்கா
மருப்பா
மருவார்
மலங்கவிழ்ந்தார்
மறந்தாலொளிக்கு
மறைக்கொளி
மனக்கேத
மாகலைவாணர்
மாமதத்தினால்
மாலயன்தேடு
மாலறியான்
மால்விடை
மானெழுந்தாடு
மாலறியாதவன்
மாப்பிட்டு
மின்போலும்
முலைக்கலங்கார
முன்மழை
மூவர்க்கரிய
முன்னஞ்சமுண்ட
மெய்ஞ்ஞான
மெய்யக
மெய்யுணர்ந்த
மெய்யோர்
மெய்விட்ட
மையிட்ட
மைகண்ட
மைகொடுத்தார்
மைவிட்டிடாமணி
மோகங்கலந்த
வண்டு
வரம்பழுத்த
வருகணத்து
வருஞ்செல்லுள்
வலைப்பட்ட
வல்வினை
வளங்கன்று
வனமெழு
வனம்போய்
வன்கொடுமை
வன்பட்ட
வாட்கொண்ட
வாய்பிடியாத
வாய்மூடி
வாளேய்
வானம்விடாதுறு
வானாள
வான்காணா
வான்மாறி
வான்வளர்த்தாய்
வான்வேண்டி
விடநாக
விடமிலை
விடையிலை
விடையுடை
விண்ணுடை
விண்பூத்த
விதிக்கும
்
வித்தகமான
வில்லாப்
விழிக்கஞ்ச
வீட்டுத்தலைவநின்
வீணேபொழுது
வெப்பிலை
வெம்பெரு
வெள்ளமணி
வெற்றே முதலையும்
வேதனை
வேதனென்
வேல்கொண்ட
வேணிக்கண்
வேணிக்கு
வேய்க்கு
மேல்